Неорганска једињења — разлика између измена

<br />

Danas, jedinjenja se dele na organska i neorganska. Najstarija podela jedinjenja zasniva se na zajedničkim osobinama. Tada su jedinjenja podeljena na supstance slične sirćetu, nazvane [[Киселина|kiseline]] (lat. acidus - kiseo), i one slične pepelu od drveta, nazvane alkalije (lat. alkali - pepeo biljaka). Neorganska jedinjenja delimo u 4 grupe: okside, kiseline, baze i soli.<br />

[[Оксид|Okside]] - jedinjenja [[Kiseonik|kiseonika]] sa drugim elementima. Gotovo svi elementi reaguju sa [[Kiseonik|kiseonikom]]. Reakcija pri kojoj nastaje [[Оксид|oksid]] naziva se [[Оксидација|oksidacija]] i ona može biti tiha i burna. Primer burne oksidacije je gorenje, a primeri tihe oksidacije su truljenje lišća i rđanje gvožđa. Sagorevanjem elemenata na vazduhu se najčešće dobijaju oksidi. Oksidi se prema sastavu dele na okside metala i okside nemetala, a prema ponašanju u vodi na kisele (SO2, SO3, CO2, N2O5, Cl2O7, N2O3, B2O3, P4O6, P2O5), bazne (MgO, CaO, Na2O, K2O, NiO, FeO, Fe2O3), amfoterne (N2O3, Al2O3, ZnO) i neutralne (NO, N2O, CO). Oksidi nemetala koji u reakciji sa vodom daju kiseline nazivaju se anhidridi kiseline (anhidrid - bezvodni), a oksidi metala koji u reakciji sa vodom daju baze nazivaju se anhidridi baza. Neutralni oksidi su oksidi nemetala koji ne reaguju sa vodom. Amfoterni oksidi su oksidi koji mogu reagovati i kis-elo i bazno. <br />