Glen Miler
Alton Glen Miler (1. mart 1904 – nestao 15. decembar 1944)[1][2][3] bio je američki trombonista velikog benda, aranžer, kompozitor i bend-lider u eri svinga. On je bio je najprodavaniji snimatelj od 1939. do 1942. godine, vodeći jedan od najpoznatijih big bendova. Milerovi snimci uključuju „In the Mood”, „Moonlight Serenade”, „Pennsylvania 6-5000”, „Chattanooga Choo Choo”, „A String of Pearls”, „At Last”, „(I've Got a Gal In) Kalamazoo”, „American Patrol”, „Tuxedo Junction”, „Elmer's Tune”, i „Little Brown Jug”.[4] U samo četiri godine Glen Miler je postigao 16 rekorda broj jedan i 69 najboljih deset hitova - više nego Elvis Presli (38 top 10) i Bitlsi (33 top 10) u karijeri.[5][6][7] Dok je putovao da zabavlja američke trupe u Francuskoj tokom Drugog svetskog rata, Milerov avion je nestali u lošem vremenu preko Engleskog kanala.
| Glen Miler | |
|---|---|
 Miler 1942. godine | |
| Puno ime | Alton Glen Miler |
| Ime po rođenju | Alton Glenn Miller |
| Druga imena | Glenn Miller |
| Datum rođenja | 1. mart 1904. |
| Mesto rođenja | Klarinda (Ajova) SAD |
| Datum nestanka | 15. december 1944. (starost 40), avion je nestao na Engleskim kanalom |
| Datum smrti | 1944 |
| Mesto smrti | Lamanš SAD |
| Uzrok smrti | stradao u ratu |
| Telo otkriveno | ne |
| Mesto ukopa | n/a |
| Prebivalište | SAD |
| Državljanstvo | američko |
| Zanimanje | bendžer, muzičar, kompozitor |
Miler se smatra ocem savremenih američkih vojnih bendova. Godine 1942, dobrovoljno se prijavio da se pridruži američkoj vojsci kako bi zabavljao trupe tokom Drugog svetskog rata i završio u Vazdušnim snagama američke vojske.[3] Njihov posao je bio jednako težak kao i civilni bend. Sa punom gudačkom sekcijom koja je dodata velikom bendu, Orkestar vojnog vazduhoplovstva majora Glena Milera[8] bio je preteča mnogih američkih vojnih velikih bendova.[9][3]
Miler je nestao u akciji (MIA) 15. decembra 1944. na letu iznad Lamanša.[3] U skladu sa Standardnom operativnom procedurom za američke vojne službe, Miler je zvanično proglašen mrtvim godinu i dan kasnije.[10][11][12][13] Vojna istraga dovela je do zvaničnog nalaza smrti Milera, Normana Besela i Džona Morgana, koji su svi poginuli na istom letu.[14] Sva trojica oficira su navedena na spisku nestalih na Američkom groblju i memorijalu u Kembridžu, Engleska.[3][15] Pošto njegovo telo nije bilo moguće pronaći, Mileru je dozvoljeno da ima spomenik na Nacionalnom groblju u Arlingtonu, Virdžinija, kojim upravlja vojska SAD.[14][3][16][17][18][19] U februaru 1945. posthumno je odlikovan medaljom Bronzana zvezda.[3]
Detinjstvo
уредиGlen Miler je rođen u Klarindi, gradu u američkoj saveznoj državi Ajovi.[20][21] Dodao je drugo n u „Glenn” tokom srednje škole.[22] Kao i njegov otac (Luis Elmer) i njegova braća i sestre (Elmer Din, Džon Herbert i Ema Ajrin), Miler je nosio svoje srednje ime Glen.[23] Denis Sprag iz Arhiva Glena Milera[24] potvrđuje, „Milerova upotreba njegovog imena, Alton je bila neophodna u pravne i vojne svrhe, te je logično zašto se pojavljuje u formalnim dokumentima kao što su njegovi vojni dokumenti, vozačke dozvole, porezski izveptaj, itd.“[24] On je naveden kao Alton G. Miler u odeljku Vojnog vazduhoplovstva na Ploči nestalih na Kembridžškom američkom groblju i memorijalu u Kembridžu, Engleska. Njegovo ime je ugravirano kao major Alton Glenn Miller, Armija SAD (Vazduhoplovni korpus) na njegovom nadgrobnom spomeniku koji je izdala vlada (G.I.) u Memorijalnoj sekciji H na Arlingtonskom nacionalnom groblju u Arlingtonu, Virdžinija. Njegova poslednja vojna jedinica ima spomen stablo u odeljku 13 na Vilson Drajvu. Jedno stablo američke zelenike je posvećena 15. decembra 1994. godine, na 50. godišnjicu Milerove smrti, veteranima Orkestra Vojnog vazduhoplovstva majora Glena Milera.[25]
Dok je još bio mali njegova porodica se preselila u Nort Plejt u Nebraski. Muzikom se počeo baviti kad mu je otac poklonio mandolinu, koju je ubrzo zamenio trombonom, koji mu je potom postao i omiljeni instrument.
Profesionalni muzičar
уредиStudije je započeo 1923. godine na Univerzitetu Kolorado, gde postaje član Sigma Nu Fraternity, ali veći deo vremena provodi po raznim audicijama i svirajući, uglavnom sa sastavom Bojda Sentera u Denveru. Budući da je propustio tri od pet predmeta u istom semestru, napušta studije, želeći da postane profesionalni muzičar. Studirao je kasnije tzv. „Šilingerovu tehniku” kod Jozefa Šilingera, pomoću koje je posle ostvario i prepoznatljivi „Milerov zvuk” u melodijama poput „Serenada mesečine” i „Raspoložen”.
Uspešan vođa orkestra
уредиGlen Miler je jedan od muzičara koji je prodao veliki broj ploča u razdoblju od 1939. do 1943. godine, kao vođa jednog od najpoznatijih big bandova, Glen Milerov orkestar. Među njegove poznate kompozicije spadaju „In the Mood”, „Moonlight Serenade”, „Pennsylvania 6-5000”, „Chattanooga Choo Choo”, „A String of Pearls”, „At Last”, „(I've Got a Gal In) Kalamazoo”, „American Patrol”, „Tuxedo Junction” i „Little Brown Jug”.
Drugi svetski rat
уреди
Glen Miler je bio prestar da bi bio regrutova u vojsku, ali se prijavio kao dragovoljac i dobio čin kapetana, da bi kasnije kao vođa orkestra dobio čin majora u Vazdušnim snagama vojske SAD-a. Miler je 15. decembra 1944. poletio iz vojne baze Tvinvud pored Bedforda u Engleskoj prema Parizu, gde ga je čekao njegov orkestar Vojni vazduhoplovni bend s kojim je trebao da proslavi upravo oslobođeni glavni grad Francuske. Međutim njegov avion, C-64 Norseman, nestao je toekom leta negde iznad kanala Lamanš: avion nije nikada pronađen, iako je bilo nekoliko pokušaja.
Popularna kultura
уредиGodine 1954. je snimljen film o Glen Milerovom životu s Džejmsom Stjuartom u glavnoj ulozi pod nazivom Mesečava serenada. Film je poznat i pod nazivom Glen Milerova priča.[26]
Reference
уреди- ^ „Glenn Miller”. biography.com.
- ^ Pilditch, David (20. 12. 2017). „Mystery of Glenn Miller's death is finally solved 73 years after his disappearance”. Daily Express.
- ^ а б в г д ђ е The website for Arlington National Cemetery refers to Glenn Miller as "missing in action since Dec. 15, 1944"„Glenn Miller”. Arlingtoncemetery.mil. Архивирано из оригинала 23. 09. 2015. г. Приступљено 27. 7. 2017.
- ^ „Song artist 11 - Glenn Miller”. Tsort.info. Приступљено 27. 7. 2017.
- ^ Whitburn, Joel. Pop Memories (1900-1940). Record Research.
- ^ Whitburn, Joel (2015). Pop Hits Singles and Albums, 1940-1954. Record Research. ISBN 978-0-89820-198-7.
- ^ „Archived copy”. Архивирано из оригинала 12. 9. 2011. г. Приступљено 9. 9. 2011.
- ^ Leyden, Norman; Shenkle, Kathy (1994). „Major Glenn Miller Army Air Forces Orchestra Veterans Association Memorial Tree Request”. Major Glenn Miller Army Air Forces Orchestra Veterans Association. Portland, Oregon.
- ^ „US Air Forces in Europe Band”. Приступљено 29. 9. 2022.
- ^ „Glenn Miller”. biography.com.
- ^ David Pilditch (20. 12. 2017). „Mystery of Glenn Miller's death is finally solved 73 years after his disappearance”. Daily Express.
- ^ Shenkle, Kathy, Glenn Miller: America's Musical Patriot, US Army, Arlington National Cemetery, Arlington, Virginia, 1993 which includes information used for exhibits, news articles (Iowa, Colorado and military papers), and the ANC website. Retrieved September 11, 2022. The Army refers to Glenn Miller as having a finding of death (FOD) and having been missing in action (MIA) with remains not recoverable since Dec. 15, 1944. „Glenn Miller”. Arlingtoncemetery.mil. Архивирано из оригинала 23. 09. 2015. г. Приступљено 27. 7. 2017.
- ^ Shenkle, Kathy. Washington Historian Vacations at Glenn Miller Festival, Brings Own Exhibits. Clarinda, Iowa: Clarinda Herald-Journal, 1993, 1994
- ^ а б US Army Air Forces, MIA / FOD, World War II to 1946, Finding of Death (FOD) list includes Major Alton Glenn Miller, US Army (Air Corps)
- ^ „Tablets of the Missing list”. Cambridge American Cemetery. Приступљено 31. 10. 2022.
- ^ Army (and Air Force) Historian Kathy Shenkle Interview for On the Road with Charles Kuralt, CBS Sunday Morning, 1993
- ^ Shenkle, Kathy. Interview of Historian who attends Glenn Miller Festival in Clarinda. Des Moines Register, 1994
- ^ Shenkle, Kathy. Exhibit: Glenn Miller: America's Musical Hero, US Army Center of Military History Archives, Fort McNair, DC,1993.
- ^ Shenkle, Kathy. Glenn Miller: America's Musical Hero, World War II Veterans article series, Pentagram, Department of Defense, Washington, DC,1993.
- ^ „All Iowa, US, Births and Christenings Index, 1800-1999 results for Alton Glen Miller”. Ancestry.com. Приступљено 26. 9. 2022.
- ^ „Glenn Miller History”. Glenn Miller Birthplace Society. Архивирано из оригинала 13. 5. 2011. г. Приступљено 8. 3. 2011.
- ^ Miller, Glen / Glenn (ур.). Memories: 1919-1920; Memories: 1920-1921. Fort Morgan High School Library and Fort Morgan City Museum, Colorado: Fort Morgan High School.
- ^ Miller, Alton Glen (Glenn) (ур.). Memories: 1919-1920, and Memories: 1920-1921. Fort Morgan, Colorado: Fort Morgan High School.
- ^ а б Dennis M. Spragg, Glenn Miller Archives, Glenn Miller Collections, American Music Research Center, University of Colorado Boulder, designated guardian in perpetuity for the property of the Glenn Miller Estate; Historian and Life Member, Glenn Miller Birthplace Society, Clarinda, Iowa. Retrieved October 19, 2022. https://www.colorado.edu/amrc/glenn-miller-collections
- ^ Shenkle, Kathy, Historian, US Air Force, US Army, Arlington National Cemetery. ANC Memorials record and 1994 Historians Log Books stored at ANC in Arlington, Virginia, and at the Center of Military History, US Army, Washington D.C. Retrieved October 19, 2022.
- ^ The Glenn Miller Story na IMDB-u
Literatura
уреди- Bennett, Tony (1998). The Good Life. New York: Pocket Books. ISBN 978-0-671-02469-7.
- Butcher, Geoffrey (1997). Next to a Letter from Home. North Pomfret, Vt: Trafalgar Square. ISBN 978-0-7515-1078-2.
- Richard Grudens (2004). Chattanooga Choo Choo-The Life and Times of the World-famous Glenn Miller Orchestra. ISBN 978-1-57579-277-4.
- Friedwald, Will (1997). The Song Is You. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-80742-8.
- Flower, John (1972). Moonlight Serenade: a bio-discography of the Glenn Miller Civilian Band. New Rochelle, NY: Arlington House. ISBN 978-0-87000-161-1.
- Miller, Glenn (1943). Glenn Miller's Method for Orchestral Arranging. New York: Mutual Music Society. ASIN: B0007DMEDQ
- Miller, Glenn (1927). Glenn Miller's 125 Jazz Breaks For Trombone. Chicago: Melrose Brothers Music Company.
- Miller, Glenn (1939). Feist All-Star Series of Modern Rhythm Choruses Arranged By Glenn Miller For Trombone. New York: Leo J. Feist, Inc.
- Simon, George Thomas (1980). Glenn Miller and His Orchestra. New York: Da Capo paperback. ISBN 978-0-306-80129-7.
- Simon, George Thomas (1971). Simon Says. New York: Galahad. ISBN 978-0-88365-001-1.
- Schuller, Gunther (1991). The Swing Era: The Development of Jazz, 1930–1945. Volume 2. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-507140-5.
- Spragg, Dennis M (2017). Glenn Miller Declassified. Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN 978-1612348957.
- Sudhalter, Richard (1999). Lost Chords. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-514838-1.
Spoljašnje veze
уреди
- Glen Miler na sajtu Enciklopedija Britanika
- The Glenn Miller Birthplace Society, which organizes the annual Glenn Miller Birthplace Festival in Clarinda, Iowa
- Glenn Miller Archives – official repository for the legacy and property of Alton Glenn Miller, University of Colorado Boulder
- Glen Miler na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Recordings Miller made for Brunswick records as a sideman in the late 1920s and early 1930s
- Glenn's Swing Orchestra – tribute to Glenn Miller (in French language)
- "The Disappearance of Glenn Miller" – documentary in the PBS Series History Detectives