Википедија

Vimbldonski turnir

турнир у тенису

Za druge upotrebe pogledajte stranicu Vimbldon.

Teniski turnir u Vimbldonu (engl. The Championships, Wimbledon) je najstariji, prema mnogim mišljenjima i najugledniji grend slem turnir u tenisu.[4][5][6][7][8] Održava se svakog juna ili jula (počinje šest nedelja pre prvog ponedeljka u avgustu) u Sveengleskom klubu u Vimbldonu, u Londonu, počev od 1877, i treći je po redu grend slem turnir u godini posle otvorenog prvenstva Australije i Francuske. Od kada je Otvoreno prvenstvo Australije prebačeno na tvrdu podlogu 1988, Vimbldon je ostao jedini veliki turnir u tenisu koji se još uvek igra na originalnoj podlozi, travi, zbog čega je i igra dobila svoje originalno ime, „tenis na travi“.
Turnir je jedini grend slem koji se igra na travi. Igraju se muški i ženski mečevi u pojedinačnoj konkurenciji, kao i u parovima, i mešovitim parovima (muško-ženski par). Takođe, igraju se turniri za juniore (pojedinačno i u parovima). Dodatna kategorija takmičenja je za tenisere preko 35 i preko 45 godina.

Vimbldonski turnir
Vimbldonski turnir
Detalji o turniru
Država održavanjaUjedinjeno Kraljevstvo Ujedinjeno Kraljevstvo
GradVimbldon, Londonska opština Merton
Stadionsveengleski klub za tenis na travi i kroket
Podlogatrava
Novčane nagrade40.350.000 £ (2022)[1]
Žreb
— Pojedinačno128
(M: 128 kvalifikacije)[2]
(Ž: 96 kvalifikacije)[3]
— Parovi64
(M: 16 kvalifikacije)[2]
(Ž: 16 kvalifikacije)[3]
— Mešoviti48
Grend slem turniri
Centralni teren

Na Vimbldonskom turniru za sve igrače važe određena pravila ponašanja i oblačenja. Turnir je takođe poznat i po tome što nema sponzora za oglašavanje na terenima. Godine 2009. na centralnom terenu ugrađen je pokretni krov, kako bi se izbegli prekidi mečeva zbog kiše.

Istorijat uredi

 
Spenser Gor, pobednik inauguracionog Vimbldon šampionata.

Počeci uredi

Sveengleski klub za tenis na travi i kroket je osnovan 1868, prvobitno „Sveengleski klub za kriket“. Njegov prvi teren bio je kod Vorpl ulice u Vimbldonu.[9]

Godine 1876. tenis na travi, igra koju je osmislio Volter Klopton Vingfild oko godinu ranije prvobitno poznata kao „sferistika“, pridodata je aktivnostima kluba. U proleće 1877, klub je promenio ime u „Sveengleski klub za tenis na travi i kriket“ i potvrdio je tu promenu imena pokretanjem prvog šampionata u tenisu na travi. Novi kodeks pravila, koji je zamenio onaj koji je vršio Klub za kriket Marliben, osmišljen je povodom ovog događaja. Pravila su slična današnjim, osim detalja poput visine mreže, stubova i udaljenosti servis linije od mreže.

Prvi vimbldonski turnir počeo je 9. jula 1877. godine. Održano je samo takmičenje za muškarce u pojedinačnoj konkurenciji a pobedio je Spenser Gor, bivši igrač reketima Harov škole, od ukupno 22 učesnika. Finalu je prisustvovalo oko 200 gledalaca a ulaznica je iznosila jedan šiling.[10]

Travnata polja bila su smeštena tako da je glavni teren bio u sredini, dok su drugi bili smešteni oko njega, od toga potiče i ime „centralni teren“.[a] Ime je zadržano kada je klub premešten 1922. na sadašnju lokaciju kod Čerč puta, iako više nije važila priča o njegovom položaju. Ipak, 1980. četiri nova terena dodeljena su u komisiju na severni deo poseda, što je značilo da je Centralni teren još jednom tačno definisan. Na otvaranju novog terena br. 1 1997. istaknut je ovaj opis.

 
Dame Šampionat, 1884. Prva nagrada dodeljena Mod Votston, bila je srebrna korpa sa cvećem vredna 20 gvineja.

Do 1882, aktivnost kluba je skoro isključivo bila ograničena na tenis na travi i te godine reč 'kriket' bila je izuzeta iz naziva. Ipak, iz sentimentalnih razloga, obnovljena je 1899.

Od 1884. održava se takmičenje za žene u pojedinačnoj konkurenciji, kao i za muške parove. Parovi za žene i mešoviti parovi takmiče se od 1913. godine. Do 1922, prošlogodišnji pobednik mogao je da igra samo finale protiv takmičara koji bi se kvalifikovao za finale. Kao i na ostalim grend slem turnirima, na Vimbldonu su se do 1968. takmičili najbolje rangirani amaterski igrači. Nijedan Britanac nije u pojedinačnoj konkurenciji pobedio od 1936, kada je to učinio Fred Peri, sve do 2013. i trijumfa Endija Marija, dok nijedna Britanka nije osvojila turnir nakon Virdžinije Vejd 1977, iako su Anabel Kroft i Lora Robson pobedile na šampionatu u konkurenciji za devojčice 1984, odnosno 2008. Prvi televizijski prenos realizovan je 1937.

21. vek uredi

 
Centralni teren sa otvorenim krovom na Vimbldonu 2010.

Vimbldon se smatra glavnim teniskim turnirom pa je prioritet kluba da sačuva prestiž koji turnir ima. S tom namerom 1993. predstavljen je dugoročni plan u cilju poboljšanja uslova za praćenje i odigravanje mečeva.[12]

Prva faza (1994—1997) je završena 1997, kada je sagrađen novi teren broj 1 u Ejorandži parku, i jedan novi medijski centar, dve dodatna travnata terena i tunel ispod brda koji povezuje Čerč roud i Samerset roud.

Druga faza (1997—2009) podrazumevala je otklanjanje kompleksa terena broj 1, kako bi se napravio put za novu Milenijum zgradu, čime bi bio obezbeđen veliki prostor za igrače, štampu, zvaničnike i članove, i proširenje zapadne tribine centralnog terena za još 728 mesta.

Treća faza (2000—2011) završena je izgradnjom ulazne zgrade, mesta za osoblje kluba, muzeja, banke i biletarnice.[13]

Novi pokretni krov sagrađen je za takmičenje koje je održano 2009. godine. Te godine po prvi kiša nije odložila mečeve na Centralnom terenu. Klub je testirao novi krov događajem poznatim kao Proslava Centralnog terena u nedelju, 17. maja 2009, na kome su prijateljske mečeve igrali i Andre Agasi, Štefi Graf, Kim Klajsters i Tim Henman. Prvi meč u takmičenju koji je u potpunosti igran pod novim krovom bio je između Endija Marija i Stanislasa Vavrinke 29. juna 2009, u kojem je pobedio Mari. Endi Mari je takođe učestvovao u meču na Vimbldonu, koji je završen u 11:02 pobedom protiv Markosa Bagdatisa na centralnom terenu u trećem kolu turnira iz 2012. godine. Finale iz 2012. u konkurenciji muškaraca između Rodžera Federera i Marija bilo je prvo finale igrano pod krovom, postavljenim tokom trećeg seta.[14]

Novi teren broj 2 sa kapacitetom od 4000 mesta sagrađen je na mestu starog terena broj 13 za takmičenje održano 2009. godine. Teren broj 3 sa 2000 mesta sagrađen je na mestu starijih terena broj 2 i 3.[15]

Dešavanja uredi

Vimbldon se sastoji od pet glavnih dešavanja, pet juniorskih dešavanja i pet uz pozivnicu.[16]

Glavni događaji uredi

Pet glavnih događaja, i broj igrača (ili timova u slučaju parova) su:

  • Pojedinačno: muškarci (128)
  • Pojedinačno: žene (128)
  • Par: muškarci (64)
  • Par: žene (64)
  • Par: mešovito (48)

Juniorski događaji uredi

Pet juniorskih događaja i broj igrača ili timova su:

  • Pojedinačno: dečaci (64)
  • Pojedinačno: devojčice (64)
  • Par: dečaci (32)
  • Par: devojčice (32)
  • Par: onesposobljeni (12)

Nema mešovitih parova na ovom nivou.

Događaji uz pozivnicu uredi

Pet događaja uz pozivnicu i broj parova su:

  • Parovi: pozvani muškarci (8 parova razigravanje)[17]
  • Parovi: stariji pozvani muškarci (8 parova razigravanje)[18]
  • Parovi: žene (8 parova razigravanje)
  • Parovi: muškarci u invalidskim kolicima.[19]
  • Parovi: žene u invalidskim kolicima. (4 para)[19]

Formati mečeva uredi

Mečevi za muškarce pojedinačno ili u paru igraju se na pet setova; svi drugi događaji igraju se na tri seta. Tajbrejk se igra ako rezultat dostigne 6-6 u bilo kom setu osim u petom (ako se igra na pet setova) ili u trećem (na tri seta), u tom slučaju igra se na prednost od dva gema.

Svi događaji su po principu jedne eliminacije,[20] osim za muškarce, starije muškarce i žene sa pozivnicom koji se igraju po Bergerovom sistemu.

Sve do 1922, pobednici takmičenja od prethodne godine (osim za ženske parove i mešovite parove) bili su automatski plasirani u finale (tada poznato izazovna runda). Zbog toga su mnogi dobitnici zadržavali titule uzastopnim godinama, kako su oni mogli da odmaraju dok su se njihovi protivnici igrali od početka takmičenja. Od 1922, pobednik iz prethodne godine je trebalo da igra sve runde, kao i drugi konkurenti.

Rekordi uredi

Rekord Period Teniser(i) Broj Godina pobede
Muškarci od 1877.
Osvajač najviše titula u muškoj pojedinačnoj konkurenciji Pre 1968:   Vilijam Renšo 7 1881–86, 1889.
Nakon 1968:   Rodžer Federer 8 2003–2007, 2009, 2012, 2017.
Osvajač najviše titula u nizu u muškoj pojedinačnoj konkurenciji Pre 1968:   Vilijam Renšo (u njegovo vreme, pobednik prethodnog turnira igrao je samo u finalu. To je promenjeno 1922. godine) 6 1881–86.
Nakon 1968:   Bjern Borg
  Rodžer Federer 		5 1976–80.
2003–07.
Osvajač najviše titula u konkurenciji muških parova Pre 1968:   Redžinald Doerti
  Lorens Doerti 		8 1897–1901, 1903–05.
Nakon 1968:   Tod Vudbridž 9 1993–97, 2000 (sa Markom Vudfordom), 2002–04. (sa Jonasom Bjorkmanom)
Osvajač najviše titula u nizu u konkurenciji muških parova Pre 1968:   Redžinald Doerti
  Lorens Doerti 		5 1897–1901.
Nakon 1968:   Tod Vudbridž
  Mark Vudford 		5 1993–97.
Osvajač najviše titula u konkurenciji mešovitih parova (muškarci) Pre 1968:   Ken Flečer
  Vik Sejšas 		4 1963, 1965, 1966, 1968. (sa Margaret Kort)
1953–56 (3 sa Doris Hart, 1 sa Širli Fraj Irvin)
Nakon 1968:   Oven Dejvidson
  Leander Paes 		4 1967, 1971, 1973, 1974 (sa Bili Džin King)
1999 (sa Lisom Rejmond, 2003 (sa Martinom Navratilovom, 2010 (sa Karom Blek), 2015. (sa Martinom Hingis)
Osvajač najviše titula (ukupno: pojedinačno, muški i mešoviti parovi) Pre 1968:   Lorens Doerti 13 1897–1906. (5 pojedinačno, 8 muški parovi)
Nakon 1968:   Tod Vudbridž 10 1993–2004. (9 muški parovi, 1 mešoviti parovi)
Žene od 1884.
Osvajačica najviše titula u ženskoj pojedinačnoj konkurenciji Pre 1968:   Helen Vils 8 1927–30, 1932, 1933, 1935, 1938.
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova 9 1978, 1979, 1982–1987, 1990.
Osvajačica najviše titula u nizu u ženskoj pojedinačnoj konkurenciji Pre 1968:   Sizan Langlan 5 1919–1923.
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova 6 1982–1987.
Osvajačica najviše titula u konkurenciji ženskih parova Pre 1968:   Elizabet Rajan 12 1914 (sa Agatom Morton), 1919–23, 1925 (sa Sizan Langlan), 1926 (sa Meri Braun), 1927, 1930 (sa Helen Vils), 1933, 1934. (sa Simon Matje)
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova 7 1976 (sa Kris Evert), 1979 (sa Bili Džin King), 1981–84, 1986. (sa Pem Šrajver)
U obe ere:   Bili Džin King 10 1961, 1962 (sa Karen Henc Sasmen), 1965 (sa Marijom Bueno), 1967, 1968, 1970, 1971, 1973 (sa Rouzi Kasals), 1972 (sa Beti Stouv), 1979. (sa Martinom Navratilovom)
Osvajačica najviše titula u nizu u konkurenciji ženskih parova Pre 1968:   Sizan Langlan
  Elizabet Rajan 		5 1919–23.
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova
  Pem Šrajver

 /  Nataša Zvereva

4 1981–84.

1991 (sa Larisom Nejland), 1992–94. (sa Điđi Fernandez)

Osvajač najviše titula u konkurenciji mešovitih parova (žene) Pre 1968:   Elizabet Rajan 7 1919, 1921, 1923 (sa Randolfom Lisetom), 1927 (sa Frenkom Hanterom), 1928 (sa Patrikom Spensom), 1930 (sa Džekom Krafordom), 1932. (sa Enrikeom Majerom)
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova 4 1985 (sa Polom Maknamijem), 1993 (sa Markom Vudfordom), 1995 (sa Džonatanom Starkom), 2003. (sa Leanderom Paesom)
Osvajačica najviše titula (ukupno: pojedinačno, ženski i mešoviti parovi) Pre 1968:   Elizabet Rajan 19 1914–1934. (12 pojedinačno, 7 mešoviti parovi)
Nakon 1968:  /  Martina Navratilova 20 1976–2003. (9 pojedinačno, 7 ženski parovi, 4 mešoviti parovi)
U obe ere:   Bili Džin King 20 1961–1979. (6 pojedinačno, 10 ženski parovi, 4 mešoviti parovi)
Ostali rekordi
Rekord Teniser(i) Broj Godina
Najviše dobijenih mečeva (muškarci)   Rodžer Federer 95 1999–2019. (open era)
Najviše dobijenih mečeva (žene)  /  Martina Navratilova 120 1973–1994, 2004. (open era)
Najbolji procenat pobeda (muškarci)   Bjern Borg 92,72% (51:4) 1973–1981. (open era)
Najbolji procenat pobeda (žene)   Štefi Graf 90,36% (75:8) 1984–1999. (open era)
Osvojena titula bez izgubljenog seta (muškarci)   Frenk Hedou
  Don Badž
  Toni Trabert
  Čak Makinli
  Bjern Borg
  Rodžer Federer 		18:0

21:0


20:0 		1878.
1938.
1955.
1963.
1976.
2017.
Najviše dobijenih gemova u finalu   Endi Rodik 39 2009.
Najviše odigranih mečeva (muškarci)   Žan Borotra 223
Najviše uzastopnih učešća na turniru (muškarci)   Artur Gor 30[21] 1888–1922.
Najviše odigranih mečeva (žene)  /  Martina Navratilova 326
Najviše uzastopnih učešća na turniru (žene)   Virdžinija Vejd[22] 26 1960–1985.
Najviše poraza u finalima (muškarci ili žene)   Blanš Bingli Hilard
  Kris Evert 		7 1885, 1887, 1888, 1891, 1892, 1893, 1901.
1973, 1978, 1979, 1980, 1982, 1984, 1985.
Najniže rangirani pobednik (muškarci ili žene)   Goran Ivanišević 125. pozicija 2001.
Pobednik sa pozivnicom organizatora (muškarci ili žene)   Goran Ivanišević 2001.
Najniže rangirana pobednica   Vinus Vilijams 31. pozicija (23. nosilac)
Najmlađi pobednik   Boris Beker 17 godina, 227 dana 1985.
Najmlađa pobednica (pojedinačno)   Loti Dod 15 godina, 285 dana 1887.
Najmlađa pobednica (ženski parovi)   Martina Hingis 15 godina, 282 dana 1996.
Najstariji pobednik   Artur Gor 41 godina, 182 dana[21] 1909.
Pobednici i u juniorskoj i u seniorskoj konkurenciji   Bjern Borg
  Pet Keš
  Stefan Edberg
  Rodžer Federer 		1972.
1982.
1983.
1998. 		1976–80.
1987.
1988, 1990.
2003–07, 2009, 2012, 2017.
Pobednice i u juniorskoj i u seniorskoj konkurenciji   Karen Hanc Susman
  En Hejdon
  Martina Hingis
  Ameli Moresmo 		1960.
1956.
1994.
1996. 		1962.
1969. (pod venčanim prezimenom Džouns)
1997.
2006.
Najduže muško finale (po vremenu)   Novak Đoković i
  Rodžer Federer 		4 sata, 57 minuta 2019.
Najduži muški meč (po vremenu)   Džon Izner i
  Nikola Mai 		11 sati, 5 minuta 2010.
Najduže muško finale (po gemovima)   Rodžer Federer i
  Endi Rodik 		77 gemova 2009.
Najduži muški meč (po gemovima)   Džon Izner i
  Nikola Mai 		183 gema 2010.
Najduže žensko finale (po vremenu)   Lindsi Davenport i
  Vinus Vilijams 		2 sata, 45 minuta 2005.
Najduži ženski meč (po vremenu)   Čanda Rubin i
  Patriša Hi-Bule 		3 sata, 45 minuta[23] 1995.
Najduže žensko finale (po gemovima)   Margaret Kort i
  Bili Džin King 		46 gemova 1970.
Dobijen set bez izgubljenog poena (zlatni set)   Jaroslava Švedova
(3. kolo, protivnica   S. Erani, prvi set) 		15 minuta[24] 2012.

Dosadašnji pobednici (pojedinačna konkurencija) uredi

Predstavljeni su samo pobednici od 1968. Za potpuniji spisak videti: muškarci i žene pojedinačno.

Godina Muškarci Žene
1968.   Rod Lejver[b]   Bili Džin King[v]
1969.   Rod Lejver (2)   En Hejdon Džouns
1970.   Džon Njukom   Margaret Smit Kort[g]
1971.   Džon Njukom (2)   Ivon Gulagong
1972.   Sten Smit   Bili Džin King (2)
1973.   Jan Kodeš   Bili Džin King (3)
1974.   Džimi Konors   Kris Evert
1975.   Artur Eš   Bili Džin King (4)
1976.   Bjern Borg   Kris Evert (2)
1977.   Bjern Borg (2)   Virdžinija Vejd
1978.   Bjern Borg (3)   Martina Navratilova
1979.   Bjern Borg (4)   Martina Navratilova (2)
1980.   Bjern Borg (5)   Ivon Gulagong Koli (2)
1981.   Džon Makenro   Kris Evert Lojd (3)
1982.   Džimi Konors (2)   Martina Navratilova (3)
1983.   Džon Makenro (2)   Martina Navratilova (4)
1984.   Džon Makenro (3)   Martina Navratilova (5)
1985.   Boris Beker   Martina Navratilova (6)
1986.   Boris Beker (2)   Martina Navratilova (7)
1987.   Pet Keš   Martina Navratilova (8)
1988.   Stefan Edberg   Štefi Graf
1989.   Boris Beker (3)   Štefi Graf (2)
1990.   Stefan Edberg (2)   Martina Navratilova (9)
1991.   Mihael Štih   Štefi Graf (3)
1992.   Andre Agasi   Štefi Graf (4)
1993.   Pit Sampras   Štefi Graf (5)
1994.   Pit Sampras (2)   Končita Martinez
1995.   Pit Sampras (3)   Štefi Graf (6)
1996.   Rihard Krajiček   Štefi Graf (7)
1997.   Pit Sampras (4)   Martina Hingis
1998.   Pit Sampras (5)   Jana Novotna
1999.   Pit Sampras (6)   Lindsi Davenport
2000.   Pit Sampras (7)   Vinus Vilijams
2001.   Goran Ivanišević   Vinus Vilijams (2)
2002.   Lejton Hjuit   Serena Vilijams
2003.   Rodžer Federer   Serena Vilijams (2)
2004.   Rodžer Federer (2)   Marija Šarapova
2005.   Rodžer Federer (3)   Vinus Vilijams (3)
2006.   Rodžer Federer (4)   Ameli Moresmo
2007.   Rodžer Federer (5)   Vinus Vilijams (4)
2008.   Rafael Nadal   Vinus Vilijams (5)
2009.   Rodžer Federer (6)   Serena Vilijams (3)
2010.   Rafael Nadal (2)   Serena Vilijams (4)
2011.   Novak Đoković   Petra Kvitova
2012.   Rodžer Federer (7)   Serena Vilijams (5)
2013.   Endi Mari   Marion Bartoli
2014.   Novak Đoković (2)   Petra Kvitova (2)
2015.   Novak Đoković (3)   Serena Vilijams (6)
2016.   Endi Mari (2)   Serena Vilijams (7)
2017.   Rodžer Federer (8)   Garbinje Muguruza
2018.   Novak Đoković (4)   Andželik Kerber
2019.   Novak Đoković (5)   Simona Halep
2020. nije igrano — pandemija virusa korona
2021.   Novak Đoković (6)   Ešli Barti
2022.   Novak Đoković (7)   Jelena Ribakina
2023.   Karlos Alkaraz   Marketa Vondroušova

Vidi još uredi

Napomene uredi

  1. ^ Centralni teren još uvek nije postojao tokom prvih četiri godine takmičenja.[11]
  2. ^ Osvojio je dve titule pre 1968.
  3. ^ Osvojila je dve titule pre 1968.
  4. ^ Osvojila je dve titule pre 1968.

Reference uredi

  1. ^ „The Championships Wimbledon, Prize Money per Programme” (PDF). Wimbledon – official site. Pristupljeno 9. 7. 2022. 
  2. ^ a b „2019 Wimbledon – drawsheet”. ITF Tennis. Arhivirano iz originala 07. 08. 2020. g. Pristupljeno 17. 7. 2019. 
  3. ^ a b „2019 Wimbledon – drawsheet”. ITF Tennis. Arhivirano iz originala 23. 10. 2020. g. Pristupljeno 17. 7. 2019. 
  4. '^ Clarey, Christopher (7. 5. 2008). „Traditional Final: It's Nadal and Federer”. The New York Times. Pristupljeno 17. 7. 2008. „Federer said[:] 'I love playing with him, especially here at Wimbledon, the most prestigious tournament we have.” 
  5. ^ Will Kaufman & Heidi Slettedahl Macpherson, ur. (2005). „Tennis”. Britain and the Americas. 1 : Culture, Politics, and History. ABC-CLIO. str. 958. ISBN 978-1-85109-431-8. „this first tennis championship, which later evolved into the Wimbledon Tournament ... continues as the world's most prestigious event.” 
  6. ^ „Djokovic describes Wimbledon as "the most prestigious event"”. BBC News. 26. 6. 2009. Pristupljeno 14. 9. 2010. 
  7. ^ Ryan Rudnansky (25. 6. 2013). „Wimbledon Tennis 2013: Why Historic Tournament Is Most Prestigious Grand Slam”. bleacherreport. Pristupljeno 25. 6. 2013. 
  8. ^ Monte Burke (30. 5. 2012). „What Is The Most Prestigious Grand Slam Tennis Tournament?”. Forbes. Pristupljeno 25. 6. 2013. 
  9. ^ Prichard, DMC (1981). The History Of Croquet. Cassell. ISBN 978-0-304-30759-3. 
  10. ^ Atkin, Ron. „1877 Wimbledon Championships”. Wimbledon.org. Arhivirano iz originala 02. 11. 2013. g. Pristupljeno 31. 10. 2013. 
  11. ^ Little 2011, str. 9, 102
  12. ^ „Long Term Plan”. AELTC. Arhivirano iz originala 15. 03. 2012. g. Pristupljeno 31. 10. 2013. 
  13. ^ Istorija Vimbldon šampionata, Keith Prowse
  14. ^ Prethodno su tri finala igrana u ponedeljak zbog kiše: 1919, 1922. i 2001. (http://www.all-about-tennis.com/wimbledonmenstrivia.html).
  15. ^ „Wimbledon 2011: Court Three opens for business”. BBC. Pristupljeno 31. 10. 2013. 
  16. ^ „Competing”. Wimbledon.org. Arhivirano iz originala 11. 08. 2011. g. Pristupljeno 28. 06. 2019. 
  17. ^ Muškarci koji su prikladni za pozivnicu za par imaju 35 godina ili više.
  18. ^ Muškarci koji su prikladni za pozivnicu za par imaju 45 godina ili više.
  19. ^ a b Ne postoji starosna granica za takmičenje u parovima u invalidskim kolicima.
  20. ^ Kod turnira koji se igraju po principu jedne eliminacije igrač ili tim koji je izgubio je eliminisan sa turnira
  21. ^ a b „Arthur Gore – profile”. International Tennis Hall of Fame. Pristupljeno 28. 6. 2019. 
  22. ^ „Wimbledon 2014: Britain's Jamie Delgado smashes record with 23rd consecutive All England Club appearance”. The Telegraph. 25. 6. 2014. Pristupljeno 28. 6. 2019. 
  23. ^ „Schiavone-Kuznetsova Epic Is Second-Longest Ever Women’s Match”. World Tennis Magazine. 23. 1. 2011. Pristupljeno 28. 6. 2019. 
  24. ^ „Wimbledon 2012: Yaroslava Shvedova claims 'golden set' as Sara Errani makes unwanted history”. The Telegraph. 30. 6. 2012. Pristupljeno 28. 6. 2019. 

Literatura uredi

Spoljašnje veze uredi

Grend slem
jun–jul
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Вимблдонски_турнир&oldid=27551372”