Kara-Markovići

Kara-Markovići

Država	Srbija
Zvanja	vojvoda rujanske knežine užičke nahije (od 1811 ), vojvoda užičkog grada (od 1813)
Osnivač porodice	vojvoda Nikola Kara-Marković Sara, Karađorđeva kćerka
Poreklo	Lunjevica, Šumadija
Današnji potomci	Pešike

Kara-Markovići su porodica vojvode rujanske knežine užičke nahije Nikole Kara-Markovića iz Lunjevice, rudnička nahija i Sare Karađorđević, Karađorđeve kćerke.

Vojvoda Nikola Kara-Marković

Vojvoda rujanske knežine užičke nahije Nikola Kara-Marković, rodom iz Lunjevice, imao je sa Sarom Karađorđević, Karađorđevom kćerkom kćerku jedinicu Katarinu^[1].

Vojvoda Nikola Kara-Marković umro je u Hotinu u Rusiji, Besarabiji 1817.

Posle smrti vojvode Nikole Kara-Markovića 1817, njegova žena Sara Kara-Marković, Karađorđeva kćerka udala se za Teodora Tošu Bojanića, u to vreme bivšeg barjaktara vojvode Luke Lazaravića.

Vojvoda Joksim Kara-Marković

Brat rujanskog vojvode Nikole Kara-Markovića, vojvoda užičkog grada (od 1813) Joksim Kara-Marković, poginuo je na Ravnju, Zasavici 1813.

Pešike

Koča Duka Pešika

Katarina-Katica Kara-Marković (1815), kćerka vojvode Nikole Kara-Markovića i Sare Karađorđević udala se 1835. za Konstantina (Kostu, Koču) Duku-Pešiku iz Beograda. Koča Duka Pešika često je boravio na dvoru kneza Aleksandra Karađorđevića, koji je bio ujak njegove žene Katarine Pešika, rođ. Kara-Marković.

Porodica Pešika je cincarskog porekla. Zvala se Duka Pešika, kasnije samo Pešika. Došla je u Beograd iz Klisure 1790. godine. Njihovi srodnici u Bugarskoj su uzeli prezime Pešikov. Počeli su da slave krsnu slavu Sv. Jovana i Sv. Dimitrija u prvoj polovini XIX veka. Imali su trgovačke filijale u Trstu od 1840.^[2].

Katica i Kosta su imali četvoro dece: Sara, Aleksandar, Nikola i Dimitrije.

Bilo je više oficira i činovnika iz porodice Pešika.

Ima potomstva.

Aleksandar K. Pešika

Aleksandar K. Pešika, činovnik (1872 u sudu varoši Beograda).

Dimitrije K. Pešika

Dimitrije Pešika je imao dve ćerke, Anu i Danicu. Imao je i sina Nastasa, Danici je on bio brat po ocu.

Danica (1866-1932) se 1881. udala za Kostu Jorgovića i sa njim rodila troje dece: Spasoje (1882, umro kao beba), Sofija (1885-1911) i Zorka (1883-1921). Kao udovica, Danica se 1890. udala za Aleksandra Nemanjića (1868-1920), železničkog službenika. Imali su troje dece: Velimir (1892-1964), Olga (1895-1981) i Milica (1901-1965). Danicini potomci su:^[3]

Sofija je udata Jungić, imala je sina Dragoslava (rođen 1901).
Velimir Nemanjić, oficir, oženio se 1921. Radmilom, ćerkom Jovana i Peladije Nikolić. Njihov sin je sociolog Miloš Nemanjić (1932-2016). Miloš je u braku sa Jelisavetom (1944) imao sinove Dejana (1965) i Velimira (1972) i kćer Jelenu (1973). Od njih imaju unuke: Vuka (1996), Aleksandra (2000), Andriju (2002), Filipa (2003), Sofiju (2004), Bogdana (2008) i Milu (2012).
Olga, ćerka Aleksandra i Danice Nemanjić, nije se udavala ni imala dece.
Milica se udala za Đorđa Vitolića (1895-1957), bankarskog činovnika. Njihovi si sinovi Dragoslav (1922-1945) i Ilija (1930-1996), slikar i vajar. Ilija je bio oženjen Kristinom.

Jovan D. Pešika

Jovan D. Pešika, član Glavne kontrole (1894).

Srodstvo

Kara-Markovići i Pešike su u srodstvu sa Karađorđevićima, Bojanićima, Pljakićima, Bogatinčevićima, Nikolajevićima, Čarapićima, Leko, Kiki i dr.

Reference

^ Konstantin N. Nenadović, Život i dela velikog Đorđa Petrovića Kara-Đorđa vrhovnog vožda, oslobodioca i vladara Srbije i život njegovi vojvoda i junaka, Beč, štamparija Jovana N. Vernaja, 1883, str. 285.
^ Vid. D. Popović, O Cincarima, Beograd 1937, str. 432.
^ Nemanjić, Miloš (2015). „Prilog istoriji jedne građanske porodice”. Danica za 2016. godinu: 458—472.

Vidi još

[1] Konstantin N. Nenadović, Život i dela velikog Đorđa Petrovića Kara-Đorđa vrhovnog vožda, oslobodioca i vladara Srbije i život njegovi vojvoda i junaka, Beč, štamparija Jovana N. Vernaja, 1883, str. 285.

[2] Vid. D. Popović, O Cincarima, Beograd 1937, str. 432.

[3] Nemanjić, Miloš (2015). „Prilog istoriji jedne građanske porodice”. Danica za 2016. godinu: 458—472.

[1]

[2]

[3]