Tabu
Ovaj članak je nedovršen. |
Tabu je u plemenskim zajednicama i primitivnim religijama apsolutna nedodirljivost i zabrana upotrebe svetih stvari ili kontakta sa njima. U slučaju prekršaja, sledi neka kazna za počinioca, ali i za zajednicu. U nekim zajednicama tabu mogu predstavljati i običajne norme koje se ni po koju cenu ne smeju prekršiti. Incest je jedan od najstarijih tabua, odnosi se na zabranu seksualnih kontakata među bliskim srodnicima.[1]
Etimologija uredi
Reč tabu potiče od reči tapu iz okeanskih jezika, naročito iz polinezijskih jezika, sa značenjem nedozvoljeno ili zabranjeno. Taj koren se javlja i u tonganskom i maorskom kao tapu i u havajskom kao kapu. Prvi put se koristi u engleskom jeziku 1777. godine, kada je britanski istraživač Džejms Kuk posetio Tongu i primetio da Tongoanci koriste reč tabu da označe bilo šta što je zabranjeno da se jede ili koristi.[2] Nakon večere na njegovom brodu, gde je bio pozvao nekoliko Tongoanskih aristokrata, Kuk je zapisao:
Nijedan od njih nije seo, niti je jeo ni zalogaj od ičega... Kada sam izrazio iznenađenje na to, oni su rekli da su sve te stvari tabu; reč ima veoma duboko značenje, ali, uopšteno, znači da je stvar zabranjena.[3]
Reference uredi
- ^ Rečnik socijalnog rada.
- ^ Cook & King 1821, str. 462
- ^ Cook & King 1821, str. 348
Literatura uredi
- Vidanović, Ivan (2006). Rečnik socijalnog rada. Beograd: Udruženje stručnih radnika socijalne zaštite Srbije. ISBN 86-904183-4-2. COBISS.SR 130623244.
- Cook, James; King, James (1821). A voyage to the Pacific Ocean: undertaken by command of His Majesty, for making discoveries in the Northern Hemisphere : performed under the direction of Captains Cook, Clerke, and Gore : in the years 1776, 1777, 1778, 1779, and 1780 : being a copious, comprehensive, and satisfactory abridgement of the voyage.
Spoljašnje veze uredi
Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.
