Jan Arnošt Hančka
Jan Arnošt Hančka (glsrp. Jan Arnošt Hančka, nem. Johann Ernst Hantschke; Gutau, 11. septembar 1867 — Puršvic, 17. jun 1928) bio je lužičkosrpski učitelj, pisac.[2]
| Jan Arnošt Hančka | |
|---|---|
 Fotografija J. A. Hančke | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. septembar 1867. |
| Mesto rođenja | Gutau, Kraljevstvo Saksonija |
| Datum smrti | 17. jun 1928. (60 god.) |
| Mesto smrti | Puršvic, Vajmarska republika |
| Religija | luteranstvo[1] |
- Za druga značenja, pogledajte Hančka.
Otac mu je bio farmer.[2] U mladosti je izgubio majku.[1] Od 1882. do 1888. godine studirao je na Pokrajinsko-staleškoj učiteljskoj seminariji u Baucenu. Od 1888. do 1890. godine radio je kao učitelj u Nojdorfu i od 1890. do 1892. godine — u Mušelvicu[2] — dvogodišnjim „vendsko-nemačkim” školama[1]. Od 1892. do 1928. godine bio je školski rukovodilac i kantor u Puršvicu.[2] Oženio se kćerkom kantora Rotenburga, od koje imao je kćer.[1] Protivnik J. Barta Ćišinskog i A. Barta o pitanju školskih naredbi prema lužičkosrpskom jeziku.[2] Uređivao je školske hrestomatije Kwětki (1921) i Zahrodka (1925). Napisao je autobiografiju Z mojich dźěćacych lět (1928). Član Matice lužikosrpske od 1910. godine,[3] član Saveza lužičkosrpskih učitelja.[1]
Po nalogu načelnika baucenskog okruga posle 1914. godine nadgledao je lužičkosrpske periodične publikacije — „Serbske novini”, „Lužicu” i „Katolski posol”, prevedeo za načelnika kritički članci.[2] Saopštavao je da je urednik novina „Serbske novini” Marko Smoler imao pro-rusku poziciju.[4] Ipak, nakon njegove smrti lužičkosrpski učitelj Mjerčin Kral pisao je da je Hančka bio odan sin svog naroda.[1]
Reference uredi
- ^ a b v g d đ Kral-Zarěčanski, Měrćin (1929). „Nekrolog”. Časopis towaŕstwa Maćicy Serbskeje. Budyšin (82): 62—64.
- ^ a b v g d đ Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (1984). Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Budyšin: Domowina. str. 171.
- ^ Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (1984). Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Budyšin: Domowina. str. 172.
- ^ Stone, Gerald (2016). Slav Outposts in Central European History: The Wends, Sorbs and Kashubs. London: Bloomsbury Academic. str. 271.