Jahja ibn Adij
Jahja ibn Adij (arap. يحيى بن عدي) bio je jedan od Farabijevih učenika, rođen je 894. godine u Tikritu, a umro 974. u Bagdadu.
Jahja ibn Adij je poznat u islamskoj filozofiji po tome što je posvetio veliku pažnju logici. On je učio kod Abu Bišra Mate. Prevodio je filozofska dela sa sirijačkog na arapski jezik.[1]
Posle njegove smrti, filozofske krugove u Bagdadu predvodi još jedan Farabijev učenik Abu Sulejman Sidžistani, koji je bio posebno naklonjen Platonovoj filozofiji.[1]
Izvori
urediLiteratura
uredi- Halilović, T., Halilović, S. i Halilović, M. (2014), Kratka istorija islamske filozofije, Beograd, Centar za religijske nauke „Kom”, str. 42.