Jedarne pore
Kompleks jedarne/nukleusne pore predstavlja složeno strukturirane otvore (pore) na jedarnom ovoju. Ovi otvori čine diskontinuitete u ovoju i služe komunikaciji nukleoplazme i citoplazme.
1. jedarni ovoj
2. spoljašnji proteinski prsten
3. centralno usmereni šiljak srednjeg proteinskog prstena
4. centralna granula
Kompleks jedarne pore je izgrađen od 8 radijalno postavljenih grupa od po 3 proteina (jedan, spoljašnji, protein u nivou spoljašnje membrane ovoja, jedan središnji između membrana, jedan u nivou unutrašnje membrane ovoja) koji okružuju otvor pore. Proteini koji izgrađuju kompleks nukleusne pore pripadaju velikoj proteinskoj porodici nukleoporina. Od proteina središnjeg prstena ka središtu pore se pružaju šiljci. U samom središtu kompleksa nalazi se centralna granula, čije pozicioniranje pomažu šiljci.
Proteini citoplazmatičnog domena (spoljašnjeg prstena) su povezani sa aktinskim citoskeletnim elementima. Proteini jedarnog domena (unutrašnjeg prstena) su dodatno ukotvljeni proteinima nukleusne lamine.
Ova struktura vrši selektivan transport velikih molekula (podjedinice ribozoma, RNK, enzime koji učestvuju u replikaciji i transkripciji idr.) i to mehanizmom aktivnog transporta. Pri aktivnom transportu se ti makromolekuli vezuju za neki protein sa ivice pore i on ih transportuje tako što širi samu poru. Tako se mogu videti pore koje su zatvorene centralnom granulom za koju se pretpostavlja da je novi ribozom ili neka drugi makromolekul zatečen u prolazu kroz poru.