Džon Barimor
Džon Barimor (engl. John Barrymore; rođen kao Džon Sidni Blit, Filadelfija, 14. februar ili 15. februar 1882 — Los Anđeles, 29. maj 1942) bio je američki pozorišni i filmski glumac.[1] Rodio se u znamenitoj glumačkoj porodici Barimor, te iako je prvobitno odbijao da se posveti glumačkom pozivu, pokušavajući da se ostvari kao slikar, počeo je da glumi u pozorištu sa svojim ocem Morisom 1900, a godinu dana kasnije i sa sestrom Etel. Od 1903. aktivnije je pristupio teatru. Privukao je pažnju glumeći u lakim komedijama, a potom i u ozbiljnim dramama, doživevši vrhunce karijere tumačeći glavne uloge u Golsvordijevoj Pravdi (1916) i Šekspirovim komadima Ričard III (1920) i Hamlet (1922). Njegovo tumačenje Hamleta navelo je štampu da ga prozove najvećim američkim tragičarem.[2]
| Džon Barimor | |
|---|---|
.jpg) | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Džon Sidni Blit |
| Datum rođenja | 14. februar 1882. |
| Mesto rođenja | Filadelfija, Pensilvanija, SAD |
| Datum smrti | 29. maj 1942. (60 god.) |
| Mesto smrti | Los Anđeles, Kalifornija SAD |
| Veza do IMDb-a | |
Nakon uspeha sa Hamletom u Londonu 1925, Barimor je napustio pozornicu na 14 godina, ne bi li se posvetio filmu. U eri nemog Holivuda, postao je zvezda zahvaljujući glavnim ulogama u filmovima Doktor Džekil i gospodin Hajd (1920), Šerlok Holms (1922) i Morsko čudovište (1926). Tokom ovog perioda, zbog pravilnih crta lica i nosa, stekao je nadimak Veliki profil. Njegov pozorišno obučen glas mu je omogućio da bez problema nastavi da snima i u eri zvučnog filma. Grand Hotel (1932), Večera u osam (1933) Dvadeseti vek (1934) i Ponoć (1939) samo su neki od zvučnih filmova u kojima je igrao, a koji danas imaju status kinematografskih klasika.[3]
Barimorov privatni život je privlačio pažnju javnosti. Borio se sa alkoholizmom od svoje četrnaeste godine, ženio se i razvodio četiri puta, a pred kraj života je i bankrotirao. Poslednju deceniju života često je tumačio uloge alkoholičara i propalih glumaca, koje su velikim delom podsećale na njegov život. Preminuo je usled posledica ciroze jetre. Nekrolog objavljen u Vošington postu istakao je da se Barimor sa godinama - i kako je njegov privatni život postajao sve više javan - pretvorio, uprkos njegovoj genijalnosti u pozorištu, u tabloidnu ličnost.[4] Danas filmski istoričari Barimora smatraju za, kako ističe njegov biograf Martin Norden, verovatno najuticajnijeg i najhvaljenijeg glumca njegovog vremena.[5] Barimorova unuka je glumica Dru Barimor.
Reference uredi
- ^ „John Barrymore | Biography, Plays, Movies, & Facts | Britannica”. www.britannica.com (na jeziku: engleski). 2023-12-08. Pristupljeno 2024-01-29.
- ^ „Plays Reviewed”. Brooklyn Life. New York, NY. 25. 11. 1922. str. 14.
- ^ „John Barrymore | Rotten Tomatoes”. www.rottentomatoes.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-01-29.
- ^ „Barrymore Dies at 60”. The Washington Post. Washington, DC. 30. 5. 1942. str. 12.
- ^ Norden 2000a, str. 178.
Literatura uredi
- Norden, Martin F. (2000a). „Barrymore, John”. American National Biography. Oxford University Press. Pristupljeno 16. 9. 2014.
Spoljašnje veze uredi
- Džon Barimor na sajtu IMDb (jezik: engleski)