Википедија

Arhanđel Uril

Арханђел

Uril /ˈʊəriəl/, Auril (hebr. אוּרִיאֵל ʾŪrīʾēl, "El/Bog je moj plamen";[5] grč. Οὐριήλ Oúriḗl; Ouriēl;[6] ital. Uriele;[7] Geʽez i amharski: ዑራኤል ʿUraʾēl[8] or ዑርኤል ʿUriʾēl)[9] ili Orijel je ime jednog od arhanđela koji se pominje u rabinskoj tradiciji posle egzila i u određenim hrišćanskim tradicijama. On je dobro poznat u Pravoslavnoj i Katoličkoj crkvi (u oba se smatra jednim od sedam glavnih arhanđela) i priznat u Anglikanskoj crkvi kao četvrti arhanđel. Takođe je dobro poznat u evropskoj ezoteričnoj srednjovekovnoj književnosti. Uriel je takođe poznat kao majstor znanja i arhanđel mudrosti.

Arhangel Uril
Ikona Arhangela Urila
Svetovni podaci
Poštuje se u
Praznik
ObeležjaVatra u dlanu; knjiga, svitak, plameni mač, disk sunca, nebeska kugla ili disk zvezda i sazvežđa, kalež
ZaštitnikUmetnost,[2][3] sveta potvrda, nauke,[4] poezija, sud
Za druge upotrebe pogledajte stranicu Arhanđel Uril (višeznačna odrednica).

Uril se slavi, zajedno sa ostalim arhanđelima - bestelesnim silama na dan Sabora svetih arhangela - 21. novembra po gregorijanskom, odnosno 8. novembra po julijanskom kalendaru.[10] Prema predanju Pravoslavne crkve odgovoran je za zaštitu žita, nakon jeseni i progonstvo Adama iz raja. Po zakonima pravoslavne crkve, arhanđel Uril na ikonama se prikazuje kako drži u desnoj ruci na grudima isukan mač, a u levoj − ognjeni plamen.[11]

U apokrifnim, kabalističkim i okultnim delima, Uril je izjednačen (ili pomešan)[12] sa Urijalom, Nurijelom, Urijanom, Jeremijelom, Vretilom, Sarijelom, Surijelom, Puruelom, Fanuelom, Jakovom, Azraelom i Rafaelom.

U Tajnoj knjizi Jovana, ranom gnostičkom delu, Uril ima kontrolu nad demonima koji pomažu Jaldabaotu da stvori Adama.[13]

Uril, Aurijel ili Orijel (muško) / Urijel, Eurijel ili Orijel (žensko) je takođe ime koje je asimilovala keltska bretanjska kultura, zbog Urijel (7. vek), sestre bretonskog kralja Judikaela, koja je popularizovala ime.

Vidi još

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Bunson, Matthew (2010). Angels A to Z: A Who's Who of the Heavenly Host. New York: Potter/Ten Speed/Harmony/Rodale. str. 103. ISBN 9780307554369. „In the orthodox churches of Egypt and Ethiopia, the Christians celebrate July 28 in honor of the archangel Uriel.” 
  2. ^ „Window 33: Archangel Uriel”. stpaulswinstonsalem.org. Arhivirano iz originala 3. 4. 2019. g. Pristupljeno 3. 4. 2019. „He is a patron of the arts and the patron saint of the sacrament of Confirmation.” 
  3. ^ „Christ Triumphant (High Altar)”. www.stjohnsmemphis.org. Arhivirano iz originala 23. 06. 2019. g. Pristupljeno 3. 4. 2019. „He is the keeper of beauty and light […] He holds in his right hand a Greek Ionic column which symbolizes perfection in aesthetics and man-made beauty.” 
  4. ^ „Arhangel Uriil” [Archangel Uriel]. www.temples.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 15. 5. 2019. „Uriil — эto nebesnый ogonь, pokrovitelь teh, kto posvяtil sebя naukam i iskusstvam.” 
  5. ^ „Strong's Hebrew: 217. אוּר (ur) – a flame”. biblehub.com. Pristupljeno 2022-06-24. 
  6. ^ „The Apocryphon of John”. marcion.sourceforge.net. 1. 4. 2011. Pristupljeno 12. 12. 2017. 
  7. ^ Stanzione, Marcello; Alvino, Carmine (2017). Uriele: L'arcangelo Scomparso [Uriel: The Lost Archangel] (na jeziku: italijanski). Milan, Italy: SugarCo Edizioni. ISBN 978-88-7198-716-3. 
  8. ^ Täsfa Mikaʾel Gäbrä Śǝllase (1992—1993). „ድርሳነ፡ ዑራኤል። ግዕዝና፡ አማርኛ። መልክአ፡ ዑራኤል፡ በልሳነ፡ ግዕዝ። (Dǝrsanä ʿUraʾel gǝʿǝzǝnna amarǝňňa—mälkǝʾa ʿUraʾel bälǝssanä gǝʿǝz, 'Homiliary on [the honour of] Uriel in Gǝʿǝz, Tigrinya and Amharic—Image of Uriel in Gǝʿǝz')”. zotero.org. Pristupljeno 15. 6. 2019. 
  9. ^ Tefera, Amsalu; Bausi, Alessandro; Tafla, Bairu; Braukämper, Ulrich; Gerhardt, Ludwig; Meyer-Bahlburg, Hilke; Uhlig, Siegbert (2018). „A Fifteenth-Century Ethiopian Homily on the Archangel Uriel”. Aethiopica: International Journal of Ethiopian and Eritrean Studies. 21: 89. ISBN 978-3-447-18045-0. Pristupljeno 16. 6. 2019. 
  10. ^ Todorović, Sonja (2016-09-23). „MIHAIL, GAVRILO, URIL... Znate li imena svih sedam pravoslavnih arhangela”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-05-08. 
  11. ^ „MOLITVA SVETOM ARHANGELU URILU - ČETVRTAK”. Crkva Hrista Spasitelja u Ubu. 2019-09-29. Pristupljeno 2024-05-08. 
  12. ^ Forward Day by Day, August–September–October 2011, p. 61, entry for September 29, 2011.
  13. ^ Marvin Meyer; Willis Barnstone (30. 6. 2009). „The Secret Book of John”. The Gnostic Bible. Shambhala. Pristupljeno 2022-02-01. 

Literatura

uredi
  • Bamberger, Bernard Jacob, (March 15, 2006). Fallen Angels: Soldiers of Satan's Realm. Jewish Publication Society of America. ISBN 0-8276-0797-0.
  • Briggs, Constance Victoria, 1997. The Encyclopaedia of Angels: An A-to-Z Guide with Nearly 4,000 Entries. Plume. ISBN 0-452-27921-6.
  • Bunson, Matthew, (1996). Angels A to Z: A Who's Who of the Heavenly Host. Three Rivers Press. ISBN 0-517-88537-9.
  • Cruz, Joan C. 1999. Angels and Devils. Tan Books & Publishers. ISBN 0-89555-638-3.
  • Davidson, Gustav. A Dictionary of Angels: Including the Fallen Angels. Free Press. ISBN 9780029070505.
  • Ivánka, E. von, "Gerardus Moresanus, der Erzengel Uriel und die Bogomilen", Orientalia Christiana Periodica 211-2 (1955) (Miscellanea Georg Hofmann S.J.), pp 143–146.
  • Guiley, Rosemary, 1996. Encyclopaedia of Angels. ISBN 0-8160-2988-1.
  • The Book Of Enoch translated by R. H. Charles D.LITT., D.D. with an introduction by W. O. E. OESTERLEY, D.D., Charles. H. R, 1917.
  • Longfellow, Henry Wadsworth, 1807–1882. The Golden Legend.
  • Heywood, Thomas, 1634–1635. The Hierarchy of the Blessed Angels.
  • Waite, Arthur Edward, 1913. The Book of Ceremonial Magic Second Edition of The Book of Black Magic and of Pacts.
  • Stanzione, Marcello; Alvino, Carmine (2011). Inchiesta su Uriele: l'Arcangelo scomparso [Investigation of Uriel: The Lost Archangel] (na jeziku: italijanski). Tavagnacco: Edizioni Segno. ISBN 978-88-6138-407-1. OCLC 878792290. 
 
Arhanđel Uril na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Арханђел_Урил&oldid=27844047”