Bagrat III od Imeretije
Bagrat III od Imeretije (gruz. ბაგრატ III) (1495-1565), iz dinastije Bagrationi, je vladao kraljevinom Imeretijom od 1. aprila 1510. do 1565. godine. Na vlast je nasledio svog oca, Aleksandra II, i suočio se sa novim napadima Osmanskog carstva kao i sa sukobima sa svojim vazalnim kneževinama Megrelije, Gurije, i Abhazije koje su se često priključivale neprijatelju.
| Bagrat III od Imeretije | |
|---|---|
 Freska iz manastirske crkve u Gelati | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. septembar 1495. |
| Datum smrti | 1565. |
| Religija | pravoslavlje |
| Porodica | |
| Supružnik | Elena |
| Roditelji | Aleksandar II |
| Dinastija | Bagrationi |
| Kralj Imeretije | |
| Period | 1510–1565. |
| Prethodnik | Aleksandar II |
| Naslednik | Đorđe II |
Vladavina uredi
U 1512.oj godini, Osmanlije su napadale Imeretiju preko njenog južnog suseda Samcheje i iznenadno su osvojile Bagratov glavni grad Kutaisi.
Nakon što je osmanska vojska napustila Imeretiju, Bagrat je pokrenuo program restauracije, reorganizovao crkvu i primenio zakon koji je osuđivao na smrt sve koji su se bavili trgovinom robovima koju su Turci organizovali sa nekim gruzijskim plemićima. 1533. godine, sklopio je savez sa Gurijom i Megrelijom protiv piratskog severnokavkaškog plemena Ziči koje je došlo pod Turski uticaj. Uprkos ovoj prepreci, Bagrat je odlučio da napadne turske položaje u južnoj Gruziji. 1535. godine, osvojio je kneževinu Mešketiju, koju su Turci koristili za upad u gruzijske zemlje. U bici kod Murdžaketija u blizini današnjeg Ahalkalakija, Bagrat je porazio i zarobio Kvarkvara III, knez-atabega Samcheje, i priključio je njenu teritoriju Imeretiji. Na poziv Kvarkvarovog sina Kaikosra II, osmanska vojska je pokrenula invaziju na Imeretiju protiv Bagrata i njegovog saveznika kneza Gurije. Knez Megrelije, Levan I, odbio je Bagratov poziv u pomoć, a kasnije je bio na strani Osmanlija, čak je putovao u Istanbul, gde je dobio poklone i uverenje o zaštiti.[1]
Godine 1545, Bagrat i njegov saveznik Luarsab I doživeli su poraz u bici kod Sokoiste. Kao rezultat poraza, Bagrat je izgubio kontrolu nad kneževinom Samche, koja je pala pod osmansku vlast. U narednim godinamaKneževine Megrelija i Gurija su proglasile svoju de fakto nezavisnost od kraljevine Imeretije, što je dodatno umanjilo kraljevu moć. 1555. godine, Ugovorom u Amasiju, Osmansko i Persijsko carstvo podelila su Gruziju, a Imeretija je pala pod osmansku sferu uticaja. Bagrat je pokušao da naruši tursko-persijski dogovor zahtevajući potraživanja od grada Surami koji se nalazio u persijskoj zoni u istočnoj Gruziji. Međutim nije postigo ništa i bio je prinuđen da plati danak Osmanlijama. Umro je 1565. godine a nasledio ga je njegov sin, Đorđe II.
Porodica uredi
Bagrat je bio oženjen sa izvesnom Elenom koja je umrla 1565. godine. Imali su četiri sina i dve kćeri:
- Đorđe II (umro 1585), Kralj Imeretije (1565–1585).
- Princ Konstantin (umro 1587), samoproglašeni kralj Imeretije (1585–1586).
- Princ Teimuraz (oko 1514 – 1583), otac kralja Bagrata IV od Imeretije.
- Princ Vaktang (oko 1520 – oko 1565).
- Princeza Tamar (umrla 1556), udata za kralja Kartlije Luarba I.
- Nepoznata kćerka udata za princa Ramaza Bagration-Davitišvili.
Reference uredi
Literatura uredi
- Suny, Ronald Grigor (1994). The Making of the Georgian Nation (2nd izd.). Indiana University Press. str. 47. ISBN 978-0-253-20915-3.