Vlaška banjica
Vlaška banjica je grupa termomineralnih izvora koji izbijaju na desnoj strani reke Jerme, neposredno pošto ona napusti njen kanjonski deo i zađe u kotlinski deo doline.[1][2]
| Vlaška banjica | |
|---|---|
 | |
| Tip | Termomineralni izvor |
| Izdašnost | 0,02—0,3 m3/s |
| Temperatura vode | 18—19 °C |
| Planinski venac | Vlaška planina |
| Oblast | Jugoistočna Srbija |
| Država |  Srbija
|
Geografija
uredi- Položaj
Voda izbija nedaleko od kraškog vrela Đeverice, u visini aluvijalne ravni, ispod kamenog potpornog zida stare pruge a sada puta, na visini od oko 430 metara, i potom se uliva, niže od sela Vlasi u nivou aluvijalne ravni reke Jerme.[3]
Po istivcanju voda se razliva po aluvijalnoj ravni obrazujući zabareno zemljište.
- Karakteristike
Vrelo Vlaška banjica je izvorište razbijenog tipa. Vode izvora izbijaju duž raseda kojim je predisponirana dolina reke Jerme, a koji preseca Pirotsku kotlinu i Tepošku površ, sve do Odorovačkog polja. Rasedna zona je pokrivena jezerskim sedimentima i rečnim nanosom, a na desnoj strani doline javljaju se masivni baremski krečnjaci.[4]
- Izdašnost
Krajem leta i početkom jeseni ističe samo glavni izvor, čija se izdašnost kreće oko 20 do 30 l/sec. Tada je voda zagrejana na 18—19º C. U proleće, u vreme maksimalne izdašnosti, kada prorade i periodski izvori, iz Banjice ističe i do 300 l/sec, vode znatno niže temperature.
Vidi još
urediIzvori
uredi- ^ Cvijić J. (1896) - Izvori, vodopadi i tresave u istočnoj Srbiji, Glas SKAN, knj. Li, Beograd.8.
- ^ Stanković S. (1998) - Geografija Ponišavlja, Srpsko geografsko društvo, Beograd.
- ^ P. Čubrilović, Lj. Palavestrić, Karsne izdani šireg oboda Pirotske kotline, Fond Geološkog zavoda, Beograd. Raspored vrela Pirotske kotline može se videti na str. 58. Izvori, vrela i površinske vode Gornjeg Ponišavlja. Izdanje Javnog preduzeća vodovod i kanalizacija Pirot, 2000. g.
- ^ Z. Protić, K. Petković, Tumač za geološku kartu lista „Pirot“ razmere 1:100.000. Povremena izdanja Geološkog instituta Beograd, 1932. g.