Википедија

Geolokacioni softver

U računarstvu, geolokacioni softver se koristi za utvrđivanje geolokacije (geografskog položaja) klijenta. Na internetu, jedan geolokacioni pristup podrazumeva prepoznavanje IP adrese, zatim pronalaženje države [1] (pretraga može i da za rezultate daje tačan grad i poštanski broj [2] , organizaciju ili korisnika kome je dodeljena određena IP adresa.

Drugi pristupi uključuju ispitivanje MAS adrese, metapodataka ili informacija o kreditnim karticama.

Izvori podataka uredi

Postoji određeni broj besplatnih i plaćenih pretplata na geolokacione baze podataka, od nivoa države, pokrajine ili grada, uključujući poštanski broj. Preciznost vraćenih informacija varira, ali uglavnom je veća kad se posmatranje vrši na nivou države. Uobičajeno je da ove baze podataka sadrže podatke o IP adresi. Ti podaci mogu da se koriste u automatskim sistemima kod kojih geolokacija može da bude korisna, kao što su sistemi elektronske pošte, veb strane, oglasni serveri. Alternativa pronalaženja poštanskog koda države za određenu IP adresu je DNSBL pretraživanje sa udaljenog servera. [3]

Neke komercijalne baze podataka su proširile geolokacioni softver demografskim podacima. [4]

Primarni izvor podataka o IP adresama su regionalni internet registri koji ih alociraju i distribuiraju dalje organizacijama smeštenim u njihovom okrugu:

Sekundarni izvori uključuju:

  • Analizu podataka, odnosno podatke o geografskoj lokaciji koje dostavlja korisnik. Recimo, sajt za vremensku prognozu može od posetioca da traži da unesu ime grada kako bi saznali lokalni izveštaj o vremenu. Drugi primer bi bio uparivanje IP adrese korisnika sa informacijama o adresi koja je navedena na njihovom nalogu.
  • Podaci koji su prikupljeni od strane internet servis provajdera.
  • Spajanje baza podataka različitih zastupnika.

Preciznost se povećava:

Privatnost uredi

U nekim slučajevima, precizno lociranje je u interesu korisnika, npr. sa ciljem dobijanja informacija koje se odnose na trenutno mesto boravka. U drugim slučajevima, kako bi zaštitili privatnost, korisnici biraju neotkrivanje lokacije. [5]

Tehničke mere za obezbeđivanje anonimnosti, kao što su proksi serveri, mogu da se iskoriste za zaobilaženje ograničenja koja nameće geolokacioni softver. Neki veb-sajtovi otkrivaju korišćenje proksija i anonimajzera, i u mogućnosti su da blokiraju uslugu, ili obezbede nelokalizovan sadržaj u odgovoru. [6]

Aplikacije uredi

Tehnologija geolokacije je relativno mlada, razvija se od 1999. godine, a prvi patenti su odobreni 2004. [7] Ipak, ova tehnologija već ima široku primenu u raznim granama industrije [8] koje obuhvataju internet maloprodaju, bankarstvo, medije, obrazovanje, putovanja, [9] zabavu, zdravlje, igre, sprovođenje zakona, sprečavanje internet prevara, upravljanje pravima na digitalnu svojinu [10] itd. Pored toga, američka Savezna komisija za komunikacije predložila je korišćenje geolokacionog softvera u utvrđivanju lokacija 9-1-1 poziva.

Krivične istrage uredi

Banke, proizvođači softvera i druga internet preduzeća sada moraju da se pridržavaju zakona „Upoznaj svog klijenta” koji su propisala regulatorna tela u Americi i Evropi. Ovi zakoni su sastavljeni kako bi se sprečilo „pranje” novca, trgovina sa terorističkim organizacijama i poslovanje sa neodobrenim državama. Otkrivanjem prave lokacije posetilaca, banke se štite od učešća u prenosu sredstava u protivzakonite svrhe.

Otkrivanje prevara uredi

Internet trgovci i posrednici u plaćanju koriste geolociranje za otkrivanje potencijalnih prevara vezanih za kreditne kartice. Oni upoređuju lokaciju korisnika sa onom adresom koju je naveo pri pravljenju naloga ili onom na koju se vrši isporuka.

Recimo, pokazatelj o mogućoj prevari može da bude narudžbina koja je stigla iz SAD koristeći račun iz Tokija. Određujući lokaciju klijenta, banke mogu sprečiti prevare kao što su krađa identiteta, pranje novca i drugi bezbednosni upadi.

Vlada, policija i timovi za korporativnu bezbednost koriste geolokaciju kao pomoć u istrazi, praćenjem internet kretanja onlajn napadača kako bi pronašli počinioce i sprečili potencijalne buduće napade sa iste lokacije.

Geo marketing uredi

Na osnovu lokacije klijenta otkrivene ovim softverom, kompanije prilagođavaju veb sadržaj koji će prikazati onim koji je podesan za to područje. Reklame i sadržaj veb strane mogu da se prekroje sa ciljem obezbeđivanja informacije koju korisnik traži. [11]


Regionalne licence uredi

Onlajn medijima koji služe za živi prenos sportskih događaja, te određenim televizijskim i muzičkim veb-sajtovima koji imaju licencu za prenos različitih video snimaka dozvoljeno je da pružaju usluge samo gledaocima iz područja koja su pokrivena ovim licencama. Geolociranjem računara, mogu sa sigurnošću da ispoštuju pravila koja nalažu ugovori o licencama. [12] Onlajn kazina takođe moraju da znaju gde se nalaze njihovi korisnici ukoliko ne žele da rizikuju povredu nacionalnih zakona o internet kockanju.

Određivanje prikaza sadržaja uredi

Koristeći geolociranje, veb-sajtovi mogu da prikazuju različit sadržaj zasnovan na prepoznavanju lokacije korisnika. Primera radi, poseta sajtu google.com može direktno da preusmeri korisnika na lokalni Gugl sajt, kao što je google.rs, ili prikazati hipervezu sa porukom „Idi na Google.rs”. Marketinške aplikacije koriste geolokacioni softver kako bi korisniku prikazivale različite reklamne ponude, izbore robe, cene, kretanje valuta i lokalne vesti u zavisnosti od oblasti u kojoj se nalazi. Škole i univerziteti koriste geolokacioni softver kako bi prikazali različite kurseve koji se nude u tom okrugu. Lanci prodavnica i restorana na ovaj način mogu prikazivati lokalni meni i promocije koje važe samo za tu određenu geografsku oblast. Finansijske institucije mogu korisnicima pokazati svoje najbliže objekte, kao i najniže cene za kupovinu nekretnina.

Veb-sajt Hulu je poznat u geolociranju. Ovaj saj koristi IP filtere koji sprečavaju svakog izvan SAD da koristi njihove usluge. Ponekad su i neki SAD korisnici blokirani jer njihov IP nije dodat u Hulu geo-IP bazu podataka. Mnogi korisnici su u mogućnosti da se lako kreću kroz geoodređivanje jednostavno koristeći proksi ili VPN servise kao što su UnoTelly i Hotspot Shield.

Reference uredi

  1. ^ „IP Information”. 11. 4. 2013. Pristupljeno 11. 4. 2013. [mrtva veza]
  2. ^ „NetAcuity Edge Offers Hyper-local IP targeting”. 28. 7. 2009. Pristupljeno 10. 12. 2011. 
  3. ^ „IP geolocation (The NetOp Organization)”. 28. 1. 2009. Arhivirano iz originala 25. 01. 2009. g. Pristupljeno 4. 2. 2009. 
  4. ^ „Digital Element Partners with Semcasting on Location-Based Solution”. 13. 9. 2011. Pristupljeno 19. 12. 2011. 
  5. ^ „Nitke vs. Ashcroft - Expert report of Seth Finkelstein”. 10. 11. 2003. Pristupljeno 15. 11. 2004. 
  6. ^ RealNetworks detects proxies and anonymizers; Google serves non-localized content if location is in doubt. „Geolocation: Don't Fence Web In”. Wired. 12. 7. 2004. Arhivirano iz originala 14. 05. 2006. g. Pristupljeno 18. 06. 2013. 
  7. ^ „Digital Envoy wins Geotargeting Patent”. 29. 6. 2004. Pristupljeno 19. 4. 2010. 
  8. ^ „ClientSideNews, Nov/Dec 2010 issue, Page 6 “You Can Really Do That? – The Power of Geolocation Technology”” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 13. 08. 2011. g. Pristupljeno 18. 06. 2013. 
  9. ^ Marketing Magazine, February 10, 2011 “Thetrainline brings Digital Element on board for localised ad task”
  10. ^ „Music Streaming site we7 Cranks up the Volume for Digital Rights Management and Ad Targeting”. Arhivirano iz originala 06. 12. 2010. g. Pristupljeno 18. 06. 2013. 
  11. ^ Internet Retailer “Personalized web site content gives retailers an edge’, June 25, 2010
  12. ^ „CinemaNow appeases studios by locating Web surfers”. CNet. 26. 2. 2001. Pristupljeno 22. 4. 2010. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Геолокациони_софтвер&oldid=26849033”