David II Škotski
David II Škotski (Danfermlajn, 5. mart 1324 — Dvorac Edinburg, 22. februar 1371) bio je kralj Škotske iz dinastije Brus. Bio je sin Roberta Brusa i Elizabet de Burg.
| David II Škotski | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. mart 1324. |
| Mesto rođenja | Danfermlin, |
| Datum smrti | 22. februar 1371. (46 god.) |
| Mesto smrti | Dvorac Edinburg, |
| Porodica | |
| Supružnik | Joan of The Tower, Margaret Drummond, Queen of Scotland |
| Roditelji | Robert Brus Elizabet de Burg |
| Dinastija | Brus |
| Kralj Škotske | |
| Prethodnik | Robert Brus |
| Naslednik | Robert II Škotski |
Biografija uredi
U skladu s anglo-škotskim Sporazumom iz Northemtona,[1][2][3][4] tada četvorogodišnji David je 17. jula 1328. oženjen za Joanu, sestru engleskog kralja Edvarda III.[5] Još kao malo dete — 7. juna 1329, nasledio je svog oca Roberta Brusa na škotskom tronu.[5] Prvih godina njegove vladavine, dok je još bio dete, vladali su kao regenti Tomas Rendolf, Domnhal od Mara i Arčibald Daglas (regent od 1332),[6] ali nakon što je on pobeđen od strane Edvardove vojske u Bici kod Helidon Hila kod Nortamberlenda 19. jula 1333. stvari su po Davida krenule loše. Edvardu III, kome je nezavisnost Škotske ianako išla na živce, smetao je David, pa je umesto njega postavio na škotski tron svog favorita — Edvarda Bejliola (koga većina Škota nije smatrala svojim vladarem).[5]
Ali kako nije imao kud, pobegao je 1334. u Francusku,[7] gde ga je velikodušno uzdržavao kralj Filip VI. David se za njega između 1339. i 1340. borio u neuspešnim pohodima protiv Edvarda III. Konačno se 1341. vratio u Škotsku, ali je malo toga uradio kao novi-stari monarh, osim nekoliko jalovih napada na sever Engleske. U vreme francuske opsade Kala pokušao je da ponovno pomogne Filipu napavši Engleze sa severa, ali je poražen, ranjen i zarobljen u bici kod Nevil Krosa kod Darama 17. oktobra 1346.[5][8]
Nakon toga je 11 godina proveo u engleskom zarobljeništvu. Oslobođen je 1357. uz obećanje da će njegova Škotska platiti visoku otkupninu, ali je to ipak ispalo puno više nego što je Škotska mogla da prikupi. Ipak do 1363. izgladio je odnose sa Edvardom, koji su čak postali srdačni, pa je čak ponudio da sin engleskog kralja postane škotski suveren, u zamenu za ostatak duga od njegove otkupnine. Taj predlog doneo mu je neprijatelje u vlastitoj kući, jer su protiv njega ustali Škotski parlament i njegov naslednik i nećak Robert II.[5]
I poslednje godine svoje vladavine David je proveo u teškim svađama sa parlamentom i opozicijom koja se protivila njegovim preteranim troškovima.[5]
Porodično stablo uredi
| 16. Robert de Brus | ||||||||||||||||
| 8. Robert de Brus, 5. lord od Anandejla | ||||||||||||||||
| 17. Isobel of Huntingdon | ||||||||||||||||
| 4. Robert de Brus, 6. lord od Anandejla | ||||||||||||||||
| 18. Gilbert de Clare, 5th Earl of Hertford and Gloucester | ||||||||||||||||
| 9. Isabella of Gloucester and Hertford | ||||||||||||||||
| 19. Izabel Maršal | ||||||||||||||||
| 2. Robert Brus | ||||||||||||||||
| 20. Donnchadh, Earl of Carrick | ||||||||||||||||
| 10. Níall of Carrick | ||||||||||||||||
| 5. Mardžori, grofica od Karika | ||||||||||||||||
| 22. Walter Steward of Dundonald | ||||||||||||||||
| 11. Margaret Stjuart | ||||||||||||||||
| 23. Bethóc of Angus | ||||||||||||||||
| 1. David II Škotski | ||||||||||||||||
| 24. Ričard Mor de Burg | ||||||||||||||||
| 12. Walter de Burgh, 1st Earl of Ulster | ||||||||||||||||
| 25. Egidia de Lacy | ||||||||||||||||
| 6. Richard Óg de Burgh, 2nd Earl of Ulster | ||||||||||||||||
| 26. John Fitzgeoffrey | ||||||||||||||||
| 13. Isabel FitzJohn | ||||||||||||||||
| 27. Isabel Bigod | ||||||||||||||||
| 3. Elizabet de Burg | ||||||||||||||||
| 28. Hubert de Burgh, 1st Earl of Kent | ||||||||||||||||
| 14. Džon de Burg | ||||||||||||||||
| 29. Beatrice de Warrenne | ||||||||||||||||
| 7. Margarit de Burg | ||||||||||||||||
| 30. William III de Lanvaley | ||||||||||||||||
| 15. Hawise de Lanvaley | ||||||||||||||||
| 31. Maud Peche | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ Andrew of Wyntoun, The orygynale cronykil of Scotland, edited by D. Laing (Edinburgh, 1872–1879)
- ^ John of Fordun, Chronica gentis Scotorum, edited by W. F. Skene (Edinburgh, 1871–1872)
- ^ J. H. Burton, History of Scotland, vol. ii. (Edinburgh, 1905)
- ^ A. Lang, History of Scotland, vol. i. (Edinburgh, 1900)
- ^ a b v g d đ „David II” (na jeziku: engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 22. 11. 2014.
- ^ Dunbar (1899). p. 147.–9
- ^ Dunbar 1899, str. 150.
- ^ Dunbar 1899, str. 152.
Literatura uredi
- Dunbar, Archibald H. (1899). Scottish Kings — A Revised Chronology of Scottish History 1005–1625. Edinburgh.
- David Nash Ford (2004). Royal Berkshire History: David II, King of Scots (1324—1371).
- John of Fordun (1871–72). Chronica gentis Scotorum, edited by W. F. Skene. Edinburgh.
- John Hill Burton. (1905). History of Scotland, vol. ii. Edinburgh.
- Andrew Lang. (1900). History of Scotland, vol. i. Edinburgh.
- Nield, Jonathan (1968). A Guide to the Best Historical Novels and Tales. Ayer Publishing. ISBN 978-0-8337-2509-7.
- Shattock, Joanne (2000). The Cambridge Bibliography of English Literature, Volume 4; Volumes 1800-1900. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-39100-9.
- Andrew of Wyntoun. (1872–79). The orygynale cronykil of Scotland, edited by D. Laing Edinburgh.
