Sultanija Hatun[1] (osmanski turski: سلطان خاتون), bila je ćerka Sulejmana Šah-bega, vladara Germijanijada. Bila je supruga sultanaBajazita I iz Osmanskog carstva.[2][3][4]

Porodica

uredi

Sultanija Hatun rođen je ćerka od anadolskog princa Sulejmana Šah-bega, vladara Germijanijada. Njena majka Mutahara Hatun, nežno zvana 'Abide' (ona koja obožava),[5] bila je unuka Rumija, osnivača sufijskog reda Mevlevija, preko njegovog sina Sultana Valada.[6] Imala je dva brata, Iljas-pašu i Hizir-pašu.[7]

Godine 1378. Sulejman Šah poslao je izaslanika sultanu Muratu I, predloživši brak između njegove ćerke sultanije Hatun i prestolonaslednika Bajazita. Želeći da zaštiti svoju teritoriju od invazija Karamanida, predložio je ovaj brak i kao miraz ponudio svoju ćerku, Kutahju, svoje sedište moći i nekoliko drugih gradova. Murat se složio i stekao veći deo kneževine.[6]

Hroničari svedoče o bogatstvu koje je bilo prikazano tokom svadbene gozbe.[6] Hroničari opisuju dragocene poklone koje je na venčanje doneo Gazi Evrenos, osmanski gospodar maršira u Evropi, koji je između ostalog uključivao krpe od zlata, dvesta zlatnih i srebrnih poslužavnika sa zlatnim florinima.[8]

Reference

uredi

{{reflist|30em}

  1. ^ Aşıkpaşazade (2008). Âşık Paşâzade tarihi. Cemil Çiftçi, Pozitif Dağıtım) (1. baskı izd.). İstanbul: Mostar. ISBN 978-605-101-018-2. OCLC 424607338. 
  2. ^ Imber, Colin (1990). The Ottoman Empire, 1300-1481. Istanbul: Isis Press. ISBN 975-428-015-0. OCLC 22297448. 
  3. ^ B. L. (februar 1974). „Gotthard Jaeschke: Kurtuluş savaşl ile ilgili İngiliz belgeleri. Türkçeye çeviren Cemal Köprülü. (Türk Tarih Kurumu Yaymlarmdan, XVI. Seri, Sayl 11.) xiv, 316 pp. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basimevi, 1971. Lira 45. - Gotthard Jakschke: Türk kurtuluş savaşi kronolojisi Mondros'tan Mudanya'ya kadar (30 Ekim 1918–11 Ekim 1922). (Türk Tarih Kurumu Yaymlarmdan, XVI. Seri, Sayi 12.) xix, 239 pp. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basimevi, 1970. Lira 30.”. Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 37 (1): 277—277. ISSN 0041-977X. doi:10.1017/s0041977x00095483. 
  4. ^ ÖZTÜRK, Gülay (2020-11-06). „REKLAMDA KULLANILAN ERKEKLİK MİTLERİ VE ERKEK TÜKETİCİNİN YENİDEN ÜRETİMİ”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. ISSN 1303-5495. doi:10.46928/iticusbe.769797. 
  5. ^ El-Fers, Mohamed (cop. 1992). Mevlânâ. Sjoerd de Jong. Amsterdam: Mets/Passatempo. ISBN 90-5330-049-X. OCLC 65956438.  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  6. ^ a b v Greška kod citiranja: Nevažeća oznaka <ref>; nema teksta za reference pod imenom :0.
  7. ^ The heritage of Sufism. Leonard Lewisohn. Oxford: Oneworld. 1999. ISBN 1-85168-188-4. OCLC 42857036. 
  8. ^ Kaçar 2015, str. 132–33