Disonanca

Disonanca (lat. dissonantia, fr. i engl. dissonance, što znači razdor, nesloga, nesaglasje, zvučni nesklad)^[1]^[2] je sazvučje koje nastaje kada istovremeno zvuče dva ili više tona (intervala) i kod slušaoca izazivaju utisak neprijatnosti, nesklada i nemira i traže razrešenje, tj. smirenje.^[3]

Zvučni primer disonanci na tonu ce¹.

Imate poteškoće pri redprodukciji ovog zapisa?
Pogledajte VP:Pomoć oko snimaka.

Disonantni intervali su:

sve sekunde
sve septime
svi umanjeni intervali
svi prekomerni intervali

Uho današnjeg čoveka je do te mere postalo imuno na zvučne nesklade i oštrine, da nekadašnje teoretske disonance današnjem čoveku više nisu grube i neprijatne.

Suprotno disonanci je konsonanca, koja se doživljava kao prijatno, smireno i ugodno zvučanje za ljudsko uho i ne traži razrešenje.

Izvori uredi

^ Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina
^ Vlastimir Peričić, Harmonija prvi deo, Beograd, Zajednica muzičkih i baletskih škola Srbije, 2004.^{[nepouzdan izvor?]}
^ Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike^{[nepouzdan izvor?]}

[1] Vlastimir Peričić, Višejezični rečnik muzičkih termina

[2] Vlastimir Peričić, Harmonija prvi deo, Beograd, Zajednica muzičkih i baletskih škola Srbije, 2004.^{[nepouzdan izvor?]}

[3] Radivoj Lazić - Vlastimir Peričić, Osnovi teorije muzike^{[nepouzdan izvor?]}

[1]

[2]

[3]