Dobrila Radosavljević
Dobrila Radosavljević Stara (Brusnik, 1896 — Rgotina, 1943) revolucionar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i borac Zaječarskog partizanskog odreda.
| dobrila radosavljević | |
|---|---|
 Dobrila Radosavljević Stara | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1896. |
| Mesto rođenja | Brusnik,  Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1943. |
| Mesto smrti | Rgotina,  Srbija. |
Biografija uredi
Dobrila Radosavljević rođena je 1896. godine u selu Brusnik kod Zaječara. Udala se za učitelja iz Negotina sa kojim je imala troje dece, sina Borivoja, rođenog 1922. godine, ćerku Veru, rođenu 1924. i sina Nikolu, rođenog 1926.
Politički rad uredi
Svo troje njene dece bili su pripadnici Narodnooslobodilačkog pokreta još kao učenici gimnazije, a Vera i Nikola i članovi KPJ.
Nakon što joj je 1942. godine umro od upale pluća najstariji sin, Borivoje, Dobrila sa Verom i Nikolom potpuno se predaje radu za narodnooslobodilački pokret. [1]
Aprila 1943. zbog opasnosti od hapšenja sa Verom i Nikolom dolazi u Krajinski partizanski odred, koji je u to vreme imao 50 boraca i predstavljao dobro jezgro za prihvatanje novih i vođenje oružano−diverzantskih i idejno političkih akcija. [2]
U partizanima uredi
Od postojećeg Krajinskog i Timočkog partizanskog odreda, kao i Jastrebačke čete 15. juna 1943. formira se Timočki bataljon, prva regularna jedinica narodnooslobodilačke vojske u Srbiji. Usled omasovljenja, borci Timočkog bataljona podeljeni su 6. oktobra 1943. na dva bataljona kojim je rukovodio zajednički štab pod imenom Štab Zaječarskog partizanskog odreda „Milenko Brković Crni”.[3]
U odredu je bila poznata kao hrabar borac, koja je u časovima predaha između marševa i borbi prala i krpila rublje i odeću boraca. Nije zaplakala ni kada joj je ćerka Vera uhapšena, mučena i ubijena. Pitala je samo: „Kako se držala?” [4]
Pogibija uredi
Uhvaćena je kod Rgotine, novembra 1943. kada su borci Zaječarskog partizanskog odreda po zadatku obezbeđivali prevoz svojih ranjenika, koji su bili na lečenju i oporavku kod saradnika Narodnooslobodilačkog pokreta na području Krajine, i prihvat novih boraca.
Po povratku sa tog desetodnevnog zadatka napali su ih Nemci i četnici koji su saznali da su partizani u tom kraju. Tom prilikom je Dobrila teško ranjena i zarobljena. Odvedena je u Bor gde je jedno vreme lečena i podvrgnuta mučenju, ali nije odala ljude NOP u Negotinu, Zaječaru, Rgotini i drugim mestima. Obešena je u Rgotini 19. decembra 1943.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Grupa autora (1970). Među prvima, knjiga 4. Miodrag Marković "Vera Radosavljević Nada". Zaječar: Novinska ustanova "Timok". str. 208.
- ^ Blagojević, Božidar (1988). Negotin i Krajina 1941-1944. Negotin: RO Muzej Krajine i Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreča. str. 119.
- ^ Blagojević, Božidar (1984). Negotin i Krajina u ratu i revoluciji 1941-1944. Negotin: Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreza. str. 21.
- ^ Marković, Miodrag (2014). Zaječar i okolina - Narodnooslobodilačka borba 1941-1945. Zaječar: Savez udruženja boraca Narodnooslobodilačkih ratova Zaječar. str. 256. ISBN 978-86-911781-2-3.