Emil Lube
Emil Fransoa Lube (franc. Émile François Loubet; 31. decembar 1838 – 20. decembar 1929) je bio francuski političar i predsednik Treće francuske republike od 1899. do 1906. godine.
| Emil Lube | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Emil Lube | |||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||
| Datum rođenja | 31. decembar 1838. | ||||||||||||
| Mesto rođenja | Marsan, Francuska | ||||||||||||
| Datum smrti | 20. decembar 1929. (90 god.) | ||||||||||||
| Mesto smrti | Montelimar, Francuska | ||||||||||||
| Državljanstvo | Francuz | ||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||
| Politička stranka | Demokratska republikanska alijansa | ||||||||||||
| |||||||||||||
Biografija uredi
Rođen je u Marsanu. Studirao je pravo u Parizu. U advokatsku komoru primljen je 1862. godine, a sledeće godine je doktorirao prava. Preselio se u Montelimar gde je otvorio advokatsku kancelariju i gde se oženio Marijom Lujzom Pikard. Godine 1876. izabran je u Zastupnički dom kao republikanac. Godine 1885. ušao je u Senat, a od 1887. do 1888. godine je ministar javnih radova. Godine 1892. postao je premijer i ministar unutrašnjih poslova. Smenjen je sa položaja premijera tokom čuvenih Panamskih skandala. Ministar unutrašnjih poslova ostao je do 1893. godine. Od 1896. godine predsednik je Senata. Tri godine kasnije, nakon iznenadne smrti Feliksa Fora, izabran je za predsednika republike sa 483 glasova protiv 279. U javnosti je bio poznat kao pobornik Alfreda Drajfusa u čuvenoj Drajfusovoj aferi. Za predsednika vlade postavio je Pjera Valdeka-Rusoa. Vojni sud je 1899. godine ponovo poglasio Drajfusa krivim. Poseta italijanskom kralju Viktoriju Emanuelu III izazvala je oštru reakciju pape Pija X. Francuska je 1905. godine povukla svog ambasadora iz Vatikana. Crkva i država potpuno su razdvojene iste godine. Godine 1904. potpisivanjem sporazuma konačno su rešene nesuglasice sa Britanijom. Dve države sukobljavale su se oko afere Drajfus i Drugog burskog rata. Sporazumom je Britanija Francuskoj priznala protektorat u Maroku, a Francuska Britaniji upravu nad Egipatskim kedivatom. Godine 1900. održana je Svetska izložba u Parizu. Sledeće godine prestonicu je posetio ruski car Nikolaj II Romanov. Lube je 1902. godine posetio Petrograd. Lube je izmenio posete i sa Edvardom VII, Alfonsom XIII i Karlosom I. Tokom posete španskog kralja, Lube je bio meta neuspešnog atentata, kada je pod njegovu kočiju bačena bomba. Lube je bio prvi predsednik koji je do kraja odslužio puni mandat. Povukao se u penziju 1906. godine. Umro je u 91. godini života, 20. decembra 1929. godine.
