Epilog Solunskog fronta

Epilog Solunskog fronta je na osnovu raspoloživih istorijskih podataka, prikaz broja umrlih, poginulih nestalih pripadnika srpske u završnoj operaciji za oslobošenje Srbije u Velikom ratu Epilog Solunskog fronta bio je stravičan. Samo u 1916. godini iz stroja je izbačeno 27.965 vojnika i oficira, da bi se taj broj na kraju solunske kampanje okončao sa 42.735 mrtvih i ranjenih.^[1]

A kad je sloboda izvojevana?

Posle velike istorijske nacionalne pobede, jedni su skupljali lovorike i živeli na tronu slave, drugi su dobili ordenje, a treći su dugo vidali rane, posledice tih pobeda.

Brojno stanje srpske vojske na dan formiranja Solunskog fronta uredi

U avgustu 1916. kada je saveznička vojska izašla na Solunski front, srpska vojska imala dve armije koje su u svom sastavu imale ukupno 3.921 oficira (na licu 3.410) i 140.055 podoficira i vojnika (na licu 92.130). U sastavu Prve armije vojvode Živojina Mišića bile su Dunavska, Drinska, Moravska i Konjička divizija, a u sastavu Druge armije vojvode Stepe Stepanovića Šumadijska, Timočka i Vardarska divizija. U armijama je u;

avgustu 1916. godine 77 bataljona i šest eskadrona,
maju 1917. godine 60 bataljona i 12 eskadrona,
1918. godini 57 bataljona pešadije, bataljon konjičke pešadije, šest polubataljona pionira, 18 konjičkih eskadrona.^[2]^[3]

Broj izbačenih iz stroja uredi

Na Solunskom frontu broj srpskih vojnika izbačenih iz stroja po godinama bio je sledeći:

1916. godini broj izbačenih iz stroja iznosio je 27.965 od čega je poginulih i umrlih od bolesti 7.208.
1917. godine život je izgubilo njih 2.270.

Od početka proboja solunskog fronta do 29. oktobra 1918. godine srpska vojska imala je ukupne gubitke od 42.735 mrtvih i ranjenih, od čega je poginulih i umrlih bilo 9.303.

U zarobljeništvu je smrtno stradalo oko 60.000 srpskih oficira, podoficira i vojnika, dok je 114.000 njih od posljedica rata ostalo

Sa trajnim invaliditetom od posljedica rata ostalo je 114.000 vojnika.

Ukupni gubici srpske vojske za čitav period Prvog svetskog rata iznosili su 369.620 ljudi^[4]

Izvori uredi

^ Veliki rat Srbije za oslobođenje i ujedinjenje Srba, Hrvata i Slovenaca, I-XXXI, Beograd 1924 – 1939.
^ Velimir Ivetić, „Struktura brojnog stanja srpske vojske na Solunskom frontu 1916–1918. godine“, Vojnoistorijski glasnik, 3, Beograd, 1998, str. 122 – 130.
^ Slavica Ratković-Kostić, „Vojska Kraljevine Srbije 1916. i 1917. godine (Organizacija i formacija)“, Prvi svetski rat – 90 godina kasnije, tematski zbornik (ur. Milan Terzić), Beograd, 2011, str. 101 – 117.
^ .Vojni arhiv Beograd, Popisnik 2, 3, 5

Spoljašnje veze uredi

[1] Veliki rat Srbije za oslobođenje i ujedinjenje Srba, Hrvata i Slovenaca, I-XXXI, Beograd 1924 – 1939.

[2] Velimir Ivetić, „Struktura brojnog stanja srpske vojske na Solunskom frontu 1916–1918. godine“, Vojnoistorijski glasnik, 3, Beograd, 1998, str. 122 – 130.

[3] Slavica Ratković-Kostić, „Vojska Kraljevine Srbije 1916. i 1917. godine (Organizacija i formacija)“, Prvi svetski rat – 90 godina kasnije, tematski zbornik (ur. Milan Terzić), Beograd, 2011, str. 101 – 117.

[4] .Vojni arhiv Beograd, Popisnik 2, 3, 5

[1]

[2]

[3]

[4]