Eržebet Berček

Eržebet Berček (9. novembar 1904 ‒ 9. maj 1971) romansijer i novelista. Autorka je prvog jugoslovenskog romana objavljenog na mađarskom jeziku Beskrajni zid 1933. godine.

Eržebet Berček
Datum rođenja	9. novembar 1904.
Datum smrti	1971.

Život i rad

Završila je katoličku gimnaziju u Temišvaru, gde su devojke mogle samo da polažu ispite, ali ne i da pohađaju nastavu, 1923. godine i Višu pedagošku školu u Novom Sadu, 1957. godine.

Tridesetih godina 20. veka Eržebet Berček je bila jedna od najznačajnijih književnica pristalica, okupljenih oko Kornela Sentelekija. To dokazuju njeni književni radovi poput novele Putnik na Nišavi iz 1931. godine, istoimene zbirke novela iz 1936. godine, roman Beskrajni zid iz 1933. godine, prvi deo autobiografskog romana Ester iz 1939. godine, zatim članci, i eseji objavljeni u svim značajnijim listovima na mađarskom jeziku.

Posle udaje Eržebet Berček se preselila u Vršac, gde je provela veći deo života. Tu je radila kao nastavnica nemačkog i mađarskog jezika. To je bio period kada je prestala da piše. Njeni prvi književni radovi posle višegodišnje pauze su drame za decu i odrasle od kojih je neke sama režirala i postavljala za izvedbu. Drugu zbirku novela Ljudi sa Karaša objavila je 1963. godine i drugi deo romana Ester 1968. godine objavila je posle skoro trideset godina književnog ćutanja. Poslednji roman, Šari objavljen je posle smrti književnice 1971 godine. Od 1964. godine Eržebet Berček je živela u Novom Sadu, kod kćerke, književnice Rože Jodal.

Zaostavština

U znak sećanja na delo Eržebet Berček u Pančevu je u periodu od 14. januara 1998 do 16. aprila 2011. godine radio Vojvođanski centar za metodologiju „Eržebet Berček”. U Pančevu je 16. aprila 2011. godine osnovan Južno-banatski književni krug „Eržebet Berček”u okviru KUD „Petefi Šandor”.