Живот и смрт пуковника Блимпа
Život i smrt pukovnika Blimpa (engl. The Life and Death of Colonel Blimp) je britanski ljubavno-ratni film iz 1943. godine, koji su napisali, režirali i producirali Majkl Pauel i Emerik Presburger. Glavne uloge u filmu tumače Rodžer Livsi, Anton Volbruk i Debora Ker. Naslov potiče iz satiričnog stripa Pukovnik Blimp, koji je kreirao Dejvid Lo, ali priča je originalna i prati oficirsku karijeru Klajva Kendija koju on započinje u Burskom ratu, nastavlja se u Prvom svetskom ratu sve do Drugog svetskog rata kada mu je poverena jedinica Domobranske garde.
| Život i smrt pukovnika Blimpa | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | The Life and Death of Colonel Blimp |
| Režija | Majkl Pauel Emerik Presburger |
| Scenario | Majkl Pauel Emerik Presburger |
| Producent | Majkl Pauel Emerik Presburger |
| Glavne uloge | Rodžer Livsi Anton Volbruk Debora Ker |
| Muzika | Alan Grej |
| Direktor fotografije | Žorž Perinal |
| Montaža | Džon Siborn |
| Producentska kuća | The Archers |
| Distributer | General Film Distributors (UK) United Artists (SAD) |
| Godina | 1943. |
| Trajanje | 163 minuta |
| Zemlja | Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 2 miliona dolara[1][2] |
| Zarada | 275.472 dolara (SAD)[3] |
| IMDb veza | |
Snimljen u jeku Drugog svetskog rata, film se suočio sa nizom teškoća među kojima su bile tada retko i relativno skupo snimanje u boji, kao i neprijateljski stav britanske vlade pod Vinstonom Čerčilom zbog pozitivnog prikaza nemačkog (ali ne i nacističkog) oficira. Međutim, reputacija filma se vremenom znatno poboljšala i danas se smatra jednim od najboljih britanskih filmova ikada snimljenih. Jedan filmski kritičar opisao ga je kao „najbolji engleski film ikada”,[4] a sam film je hvaljen zbog svoje sofisticiranosti i režije, kao i zbog scenarija, izvedbi velike glumačke ekipe i zbog pionirske Tehnikolor kinematografije. Časopis Empire ga je smestio na 80. mesto svoje liste „500 najboljih filmova svih vremena”.[5]
Radnja uredi
General-major Klajv Vin-Kendi je viši komandant britanske Domobranske garde tokom Drugog svetskog rata. Pre vojne vežbe, u turskom kupatilu ga „hvataju” vojnici predvođeni poručnikom „Spadom” Vilsonom, koji je preventivno udario. On ignoriše Kendijeve ogorčene povike da „Rat počinje u ponoć!” i njih padaju u bazen tokom obračuna.
Nakon toga sledi produženi flešbek.
Burski rat
Godine 1902, poručnik Kendi je na odsustvu iz Burskog rata, gde je zaradio Viktorijin krst. Prima pismo od Edit Hanter, koja radi u Berlinu. Ona se žali da Nemac po imenu Kaunic širi antibritansku „propagandu” u vezi sa britanskim koncentracionim logorima u Južnoj Africi, i želi da britanska ambasada interveniše. Kada Kendi skrene pažnju svojih pretpostavljenih na ovo, oni odbijaju da mu dozvole da krene u Berlin, ali on ipak odlazi.
U Berlinu, Kendi i Edit odlaze u kafe, gde se on suočava sa Kaunicom. Isprovocirana, Kendi nehotice vređa oficirski korpus carske nemačke vojske. Nemci insistiraju da se bori u dvoboju sa oficirom izabranim žrebom: Teom Krečmar-Šuldorfom. U dvoboju su i Kendi i Teo povređeni, ali se sprijateljavaju tokom oporavka. Edit ih redovno posećuje i, iako se nagoveštava da gaji osećanja prema Kendiju, ona pristaje da se uda za Tea. Kendi je oduševljen, ali ubrzo shvata da je zaljubljen u njuju. Po povratku kući, Kendi odvodi Editinu sestru Martu u operu, ali ubrzo shvata da ne gaji osećanja prema njoj.
Prvi svetski rat
U novembru 1918, Kendi, sada brigadni general, veruje da su saveznici pobedili u Prvom svetskom ratu jer su se borili pravedno. Dok je u Francuskoj sa svojim vozačem Merdokom, Kendi upoznaje medicinsku sestru Barbaru Vin, koja zapanjujuće podseća na Edit. On joj se udvara i ženi je, uprkos tome što je dvadeset godina stariji od nje, dok Merdok postaje njihov batler.
U julu 1919, Kendi pronalazi Tea u logoru za ratne zarobljenike u Darbiširu. Kendi ga pozdravlja kao da se ništa nije promenilo, ali Teo odbija da razgovara.
Dana 26. avgusta, pred povratak u Nemačku, Teo se izvinjava i prihvata poziv u Kendijev dom. On je i dalje skeptičan da će se prema njegovoj poraženoj zemlji postupati pošteno.
Barbara umire avgusta 1926, a Kendi se penzioniše 1935. godine.
Drugi svetski rat
U novembru 1939, Teo priča britanskom imigracionom službeniku kako se udaljio od svojih sinova kada su postali nacisti. Pre rata je odbio da se preseli u Englesku kada je Edit to od njega tražila; dok se on odlučio na to, ona je umrla. Kendi dolazi i garantuje za Tea.
Kendi otkriva Teu da je voleo Edit i da je to shvatio tek kada je bilo prekasno. Priznaje da je nikada nije preboleo. Teo upoznaje Andželu „Džoni” Kenon, Kendijevu šoferku; Teo je zapanjen njenom sličnošću sa Barbarom i Edit.
Kendi, vraćen na listu aktivnih kao general-major, treba da održi govor na radiju o povlačenju iz Denkerka. Kendi planira da kaže da bi radije izgubio rat nego pobedio koristeći metode koje koriste nacisti: njegov govor je otkazan. Teo podstiče svog prijatelja da prihvati potrebu da se bori i pobedi na bilo koji način, jer bi posledice gubitka bile strašne.
Kendi je ponovo penzionisan, ali, na Teov i Andželin nagovor, svoju energiju usmerava na Domobransku gardu – njegovi napori u izgradnji ove organizacije privlače pažnju državne štampe. Njegova kuća je srušena tokom nemačkog bombardovanja, pri čemu je poginuo i Merdok, a zemljište je zamenjeno vodovodnom cisternom. On prelazi u svoj klub, gde se opušta u turskom kupatilu pre vojne vežbe koju je ugovorio.
Drski mladi poručnik koji je uhvatio Kendija je Andželin dečko, koji ju je iskoristio da sazna o njegovim planovima i lokaciji. Ona pokušava da upozori Kendija, ali je prekasno.
Teo i Andžela pronalaze Kendi kako sedi preko puta ulice gde je stajala njegova kuća. On se priseća da je, nakon što ga je nadređeni prekorio zbog izazivanja diplomatskog incidenta, odbio njegov poziv na večeru, i pokajao se zbog toga. On govori Andželi da pozove svog dečka na večeru kod njega.
Godinama ranije, Kendi je obećao Barbari da se „nikada neće promeniti” sve dok mu kuća ne bude poplavljena i „od nje nastane jezero”. Ugledavši cisternu, govori: „Jezero je ovde, ali ja se još nisam promenio”. Kendi pozdravlja novu gardu dok prolazi pored njega.
Uloge uredi
| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Rodžer Livsi | Klajv Vin-Kendi |
| Debora Ker | Edit Hanter |
| Marta Hanter | |
| Barbara Vin | |
| Andžela „Džoni” Kenon | |
| Anton Volbruk | Teo Krečmar-Šuldorf |
| Ursula Džins | Frau fon Kaltenek |
| Džejms Makekni | Spad Vilson |
| Dejvid Hačeson | Hopi |
| Frit Benberi | Dejvid „Bejbi-Fejs” Ficroj |
| Mjurijel Aked | tetka Margaret |
| Džon Lori | Merdok |
| Nevil Map | Stafi Grejvs |
Reference uredi
- ^ „Indies $70,000,000 Pix Output”. Variety: 3. 3. 11. 1944. Pristupljeno 26. 7. 2016.
- ^ Macdonald, Kevin (1994). Emeric Pressburger: The Life and Death of a Screenwriter
. Faber and Faber. str. 223. ISBN 978-0-571-16853-8.
- ^ Street, Sarah (2002), Transatlantic Crossings: British Feature Films in the USA, Continuum, p. 97.
- ^ Fleming, Colin (27. 3. 2013). „The Greatest British Film Ever is 'The Life and Death of Colonel Blimp'”. The Atlantic.
- ^ „The 100 Greatest Movies”. Empireonline.com. Arhivirano iz originala 2012-10-26. g. Pristupljeno 2023-01-03.
Spoljašnje veze uredi
- Život i smrt pukovnika Blimpa na sajtu IMDb (jezik: engleski)