Zadnjica

Zadnjica (lat. Nates, Clunium, Regio glutea, Regio glutealis) jesu meka tkiva u obliku dve polulopte koja pokrivaju posteriorne i lateralne površine karlice. Sastoji se od glutealnih mišića, potkožnog tkiva i kože. Zadnjica je karakteristična za anatomiju primata i ljudi, a javlja se i kod mnogih drugih dvonožnih i četvoronožnih životinja. Fiziološki, zadnjica omogućava da se na nju prenese težina tela pri sedenju.

Ženska zadnjica

Muška i ženska zadnjica se značajno anatomski razlikuju. Krila ilijuma su više raširena kod žena (90—100°) nego kod muškaraca (70—75°). Ženska karlica je proporcionalno šira od muške, ali je plića. Žene u glutealnoj regiji akumuliraju više telesne masti. Postoje i polne razlike u uzajamnom položaju butina i karlice, koje su posledica različitog ugla pod kojim butna kost naleže na acetabulum (40° kod muškaraca, 45° kod žena).

U ljudskoj psihi zadnjica ima značajno semantičko značenje. Ona je simbol individualnosti, seksualnosti, agresije i odbrane teritorije, poslušnosti, protesta i humora. Ovaj intimni deo tela se, zavisno od konteksta, opisuje kao nepristojan, uzbudljiv, odvratan, privlačan, tako da otuda proističu i mnogobrojna žargonska i vulgarna imena koja on ima (guza, dupe, tur…).

Ilustracije

• 
  Veliki zadnjični mišić (lat. musculus gluteus maximus)
• 
  Steatopigija kod Hotentota.
• 
  Statua „Venere Kalipigos“ (Venere sa lepom zadnjicom) iz 1. veka p. n. e.
• 
  Žan-Žak Leke (c. 1785).
• 
  Feliks Valoton (c. 1884).

Spoljašnje veze

• "The Muscles and Fasciæ of the Thigh" (by Henry Gray) at "Anatomy of the Human Body", 1918.