Ikarus 213
Ikarus 213 je jugoslovenski, jednomotorni jedniokrilni niskokrilac drvene konstrukcije sa uvlačećim stajnim trapom čiji je prototip u fabrici Ikarus završen 1948. godine.[1]
| Ikarus 213 | ||
|---|---|---|
 Ikarus 213 | ||
| Opšte | ||
| Namena | školski avion za prelaznu obuku | |
| Posada | 2 | |
| Zemlja porekla |  FNR Jugoslavija
| |
| Proizvođač | prototip Ikarus iz Zemuna, serijska proizvodnja Fabrika aviona Utva iz Pančeva | |
| Prvi let | oktobar 1948. | |
| Početak proizvodnje | 1950 | |
| Dimenzije | ||
| Dužina | 9,32 m | |
| Razmah krila | 11,00 m | |
| Visina | 3,58 m | |
| Površina krila | 21,90 m² | |
| Masa | ||
| Prazan | 1.825 kg | |
| Normalna poletna | 2.400 kg | |
| Pogon | ||
| Klipno-elisni motor | 1 x Rendžer SVG-770C-B1 | |
| Snaga | 330 kW | |
| Performanse | ||
| Maks. brzina na Hopt | 242 km/h | |
| Maks. brzina na H=0 | 287 km/h | |
| Dolet | 920 km | |
| Plafon leta | 7.000 m | |
Projektovanje i razvoj
urediOvaj avion su projektovali konstruktori I. Šoštarić, S. Marjanović i Ćurčić, a prototip je napravljen u Ikarusu. Pošto je pri testiranju pokazao bolje osobine od prototipa Ikarus 212, doneta je odluka da se ovaj avion napravi u većem broju primeraka. Avion je bio potpuno drvene konstrukcije niskokrilac sa ugrađenim linijskim motorom Rendžer. Imao je uvlačeći stajni trap sa repnim točkom, kod prvog prototipa glavni točkovi su se uvlačili unapred a već kod drugog prototipa točkovi su se uvlačili sa strane što je kao povoljnije rešenje zadržano u serijskoj proizvodnji. Avion je bio dvosed sa zatvorenom kabinom u kojoj su sedeli jedan iza drugog instruktor i učenik.[2]
Operativno korišćenje
urediSerijska proizvodnja ovog aviona se odvijala u Fabrici aviona Utva iz Pančeva u periodu od 1950. do 1954. godine. Popularan naziv ovog aviona je bio Utva 213 Vihor. Ukupno je napravljeno 170 primeraka ovih aviona i svi su se koristili za prelaznu obuku pilota u ratnom vazduhoplovstvu Jugoslavije dok ih nisu zamenili moderniji avioni metalne konstrukcije Ikarus/SOKO 522 sa Prat Vitni radijalnim motorom.
Osobine aviona Ikarus 213
urediOpšte karakteristike
uredi- Motor - 1 x 330 kW Rendžer SVG-770C-B1
- Elisa - dvokraka promenljivog koraka,
- Razmah krila - 11,00 m,
- Površina krila - 21,90 m²
- Dužina aviona - 9,32 m,
- Visina aviona - 3,58 m,
- Težina praznog aviona - 1.300 kg,
- Maksimalna poletna težinalj - 2.400 kg,
- Posada - 2 člana.
- Naoružanje - 2 mitraljeza 7,92 mm, i 2 lake bombe po 50 kg ispod krila
- Stajni trap - uvlačeći
Performanse
uredi- Maksimalna brzina - 287 km/h,
- Putna brzina - 242 km/h,
- Dolet - 920 km,
- Plafon leta - 7.000 m
Naoružanje
uredi- Streljačko, - 2 mitraljeza 7.92 mm MG-15 sa po 75 metaka svaki
- Bombe, - 4 bombe od 25 kg ili 2 bombe od 50 kg
- Rakete, - 2 nenavođene rakete vazduh-zemlja
Zemlje koje su koristile ovaj avion
uredi
|
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Utva 213”. Arhivirano iz originala 17. 08. 2016. g. Pristupljeno 18. 02. 2017.
- ^ O. Petrović., Vojni aeroplani Kraljevine SHS/Jugoslavije (Deo II: 1931 – 1941), Let 3/2004. Beograd, 2004.
Literatura
uredi- Žutić. N. i Bošković. L., Ikarus - Ikarbus: 1923 - 1998, Ikarbus, Beograd, 1999.
- O. Petrović., Vojni aeroplani Kraljevine SHS/Jugoslavije (Deo II: 1931 – 1941), Let 3/2004. Beograd, 2004.
- Komanda RV i PVO,Čuvari našeg neba, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1977.
- Đokić, Nebojša (2004). „Avion "213"”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB Soft. 62: 34 — 38. ISSN 1450-6068.
- Đokić., Nebojša (maj 2004). Miladinović Predrag. „Školski avioni 211 i 213”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB-Soft. 58: strana 34. ISSN 1450-6068.
- Grujić, Zlatomir (1998). „Fabrika aeroplana i hidrplana Ikarus A.D.”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB Soft. 6: 39 — 41. ISSN 1450-6068.
Spoljašnje veze
uredi- Utva 213 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. avgust 2016)(jezik: srpski)
- www.airwar.ru/enc/other/213.html(jezik: ruski)