Ikarus 213
Ikarus 213 je jugoslovenski, jednomotorni jedniokrilni niskokrilac drvene konstrukcije sa uvlačećim stajnim trapom čiji je prototip u fabrici Ikarus završen 1948. godine.[1]
 Ikarus 213 | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Pogon | |
| Performanse | |
| Početak proizvodnje | 1950 |
| Dužina | 9,32 |
| Razmah krila | 11,00 |
| Visina | 3,58 |
| Površina krila | 21,90 |
| Prazan | 1.825 |
| Normalna poletna | 2.400 |
| Klipno-elisni motor | 1 x Rendžer SVG-770C-B1 |
| Snaga | 330 kW |
| Maks. brzina na Hopt | 242 km/h |
| Maks. brzina na H=0 | 287 km/h |
| Dolet | 920 km |
| Plafon leta | 7.000 m |
Projektovanje i razvoj uredi
Ovaj avion su projektovali konstruktori I. Šoštarić, S. Marjanović i Ćurčić, a prototip je napravljen u Ikarusu. Pošto je pri testiranju pokazao bolje osobine od prototipa Ikarus 212, doneta je odluka da se ovaj avion napravi u većem broju primeraka. Avion je bio potpuno drvene konstrukcije niskokrilac sa ugrađenim linijskim motorom Rendžer. Imao je uvlačeći stajni trap sa repnim točkom, kod prvog prototipa glavni točkovi su se uvlačili unapred a već kod drugog prototipa točkovi su se uvlačili sa strane što je kao povoljnije rešenje zadržano u serijskoj proizvodnji. Avion je bio dvosed sa zatvorenom kabinom u kojoj su sedeli jedan iza drugog instruktor i učenik.[2]
Operativno korišćenje uredi
Serijska proizvodnja ovog aviona se odvijala u Fabrici aviona Utva iz Pančeva u periodu od 1950. do 1954. godine. Popularan naziv ovog aviona je bio Utva 213 Vihor. Ukupno je napravljeno 170 primeraka ovih aviona i svi su se koristili za prelaznu obuku pilota u ratnom vazduhoplovstvu Jugoslavije dok ih nisu zamenili moderniji avioni metalne konstrukcije Ikarus/SOKO 522 sa Prat Vitni radijalnim motorom.
Osobine aviona Ikarus 213 uredi
Opšte karakteristike uredi
- Motor - 1 x 330 kW Rendžer SVG-770C-B1
- Elisa - dvokraka promenljivog koraka,
- Razmah krila - 11,00 m,
- Površina krila - 21,90 m²
- Dužina aviona - 9,32 m,
- Visina aviona - 3,58 m,
- Težina praznog aviona - 1.300 kg,
- Maksimalna poletna težinalj - 2.400 kg,
- Posada - 2 člana.
- Naoružanje - 2 mitraljeza 7,92 mm, i 2 lake bombe po 50 kg ispod krila
- Stajni trap - uvlačeći
Performanse uredi
- Maksimalna brzina - 287 km/h,
- Putna brzina - 242 km/h,
- Dolet - 920 km,
- Plafon leta - 7.000 m
Naoružanje uredi
- Streljačko, - 2 mitraljeza 7.92 mm MG-15 sa po 75 metaka svaki
- Bombe, - 4 bombe od 25 kg ili 2 bombe od 50 kg
- Rakete, - 2 nenavođene rakete vazduh-zemlja
Zemlje koje su koristile ovaj avion uredi
|
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Utva 213”. Arhivirano iz originala 17. 08. 2016. g. Pristupljeno 18. 02. 2017.
- ^ O. Petrović., Vojni aeroplani Kraljevine SHS/Jugoslavije (Deo II: 1931 – 1941), Let 3/2004. Beograd, 2004.
Literatura uredi
- Žutić. N. i Bošković. L., Ikarus - Ikarbus: 1923 - 1998, Ikarbus, Beograd, 1999.
- O. Petrović., Vojni aeroplani Kraljevine SHS/Jugoslavije (Deo II: 1931 – 1941), Let 3/2004. Beograd, 2004.
- Komanda RV i PVO,Čuvari našeg neba, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1977.
- Đokić, Nebojša (2004). „Avion "213"”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB Soft. 62: 34 — 38. ISSN 1450-6068.
- Đokić., Nebojša (maj 2004). Miladinović Predrag. „Školski avioni 211 i 213”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB-Soft. 58: strana 34. ISSN 1450-6068.
- Grujić, Zlatomir (1998). „Fabrika aeroplana i hidrplana Ikarus A.D.”. Aeromagazin (na jeziku: (jezik: srpski)). Beograd: BB Soft. 6: 39 — 41. ISSN 1450-6068.
Spoljašnje veze uredi
- Utva 213 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. avgust 2016)(jezik: srpski)
- www.airwar.ru/enc/other/213.html(jezik: ruski)