Инчон (film)
Inčon (engl. Inchon) je američka drama o sukobu američke i korejske vojske kod Inčona, tokom Korejskog rata. Osvojila je Zlatnu malinu za najgori film, najgori scenario, najgoreg režisera i najgoreg glavnog glumca 1982. godine.
| Inčon | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | Inchon |
| Žanr | ratna drama |
| Režija | Terens Jang |
| Glavne uloge | Lorens Olivije Žaklin Biset Ben Gazara Toširo Mifune |
| Godina | 1982. |
| Trajanje | 105 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| Budžet | 46.000.000 dolara |
| Zarada | 5.200.986 dolara |
| IMDb veza | |
Radnja
uredi
Odricanje od odgovornosti se pojavljuje na početku filma: „Ovo nije dokumentarac o Korejskom ratu, već pozorišna priča o posledicama rata za određenu grupu likova. Svi likovi osim onih čija se prava imena koriste u ovom filmu su izmišljeni i svaka sličnost između njih i likova koji žive ili ne žive je čista slučajna. Tamo gde su dramske slobode smatrane neophodnim, autori su uzeli tu slobodu da dramatizuju radnju.”
Film prikazuje bitku kod Inčona tokom Korejskog rata, koja se odigrala od 15. do 19. septembra 1950. godine i koja se smatrala prekretnicom rata. Glavni lik filma je general Daglas Mekartur (Lorens Olivije), koji je predvodio iznenadno iskrcavanje američkih amfibija u Inčonu 1950. godine. Podzaplet filma uključuje bračni par iz Južne Koreje koji nailazi na poteškoće u vezi zbog rata.
Inčon počinje slikom severnokorejskih vojnika koji prelaze 38. paralelu i kreću ka Južnoj Koreji u junu 1950. godine. Ljudi beže u glavni grad zemlje, Seul. Supruga majora vojske Sjedinjenih Država, Barbara Holsvort (Žaklin Bise), živi u selu koje se nalazi na 38. paraleli, gde je pokušala da kupi starinski nameštaj i predmete za svoj posao kao dekorater. Ona čuje vest „Komunisti dolaze” na radiju i odlučuje da napusti selo. Limuzina koju vozi šofer vodi je u Seul. Ona upoznaje grupu od petoro južnokorejske dece, a nakon što su njenog vozača ubili severnokorejski vojnici, ona pokupi decu i sama ih odveze na sigurno mesto zvano Gostionica šeste sreće.
Major američke vojske Frenk Holsvort (Ben Gazara) pokušava da raskine sa devojkom iz Južne Koreje (Karen Kang). Njen otac (Toširo Mifune) je svestan ljubavne veze svoje ćerke sa Holsvortom i ne odobrava je. Holsvort prima vesti o invaziji Severne Koreje i putuje na sever sa narednikom Augustom Hendersonom (Ričard Raundtri) u potrazi za svojom ženom. Henderson upoznaje Barbaru, Holsvortovu ženu, i popravlja akumulator u svom automobilu pre nego što je ponovo spoji sa mužem.
Dejvid Feld Park (Dejvid Jansen), novinar u Tokiju, čeka sa drugim novinarima da započne konferenciju za štampu u kojoj je učestvovao Mekartur. Longfelou (Reks Rid), drugi izveštač, koji je zapravo muzički kritičar, ali takođe pokriva glavne događaje koji se odvijaju u Tokiju, takođe čeka početak konferencije za štampu. Makartur je sa suprugom u svojoj rezidenciji u Tokiju i ne pojavljuje se na konferenciji za novinare. Slaže se sa suprugom da je on jedina osoba koja može spasiti Južnu Koreju od invazije Severne Koreje.
Holsvort i njegova bivša ljubavnica uspešno aktiviraju svetionik za signalizaciju američkim brodovima, a otac južnokorejske devojčice pokreće mine u kanalu. Ona umire tokom bitke koja je usledila. Američke snage proteruju severnokorejske snage i vraćaju predsednika Li Seung-mana (Kvangnam Jang) na vlast. Mekartur grli Mana, ljudi mašu južnokorejskim i američkim zastavama. Poslednji kadrovi filma prikazuju Mekartura kako čita molitvu Očenaš. Nakon ove scene, prikazuju se faktičke kinohronike o Makarturu.
Uloge
uredi| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Lorens Olivije | Daglas Makartur |
| Žaklin Biset | Barbara Holsvort |
| Ben Gazara | Major Frenk Holsvort |
| Toširo Mifune | Saito-San |
| Ričard Raundtri | narednik Ogastus Henderson |
| Dejvid Džansen | Dejvid Feld |
Spoljašnje veze
uredi | Ovaj članak vezan za filmsku umetnost je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |