Кинеска морска материја медика
Kineska morska materija medika je petotoma enciklopedija čiji je autor profesor Huači Guan sa saradnicima koji je na jednom mestu sistematizovao detaljan opis morskih biljaka i morskih biljnih formula (uključujući i one namenjene za kinesku terapiju hranom).[1]
| Kineska morska materija medika | |
|---|---|
| Orig. naslov | Chinese Marine Materia Medica |
| Autor | prof. Huači Guan |
| Zemlja |  Narodna Republika Kina |
| Jezik | kineski |
| Sadržaj | |
| Žanr / vrsta dela | naučno delo |
| Tema | sistematizovan detaljan opis morskih biljaka i morskih biljnih formula |
| Izdavanje | |
| Izdavač | China Ocean Press, Chemical Industry Press: Shanghai, Beijing, China |
| Broj stranica | 9 tomova |
| Tip medija | enciklopedija |
| Prevod | |
| Datum izdavanja | 2009 |
Brojne informacije o morskom bilju i njihovoj primeni u medicini, prikupljenih tokom hiljada godina, pružilo je važnu osnovu ovom profesoru da nakon sprovedih modernih istraživanja u oblasti primene morskih lekova, sačini jedno kapitalno delo sa izvorima (referencama), i rezultatima istraživanja, koje je ne samo od značaja za razvoj savremenih kineskih morskih lekova, već i za nastavak razvoj i sazrevanje u ovoj oblasti farmakologije.[1]
Istorija uredi
Kina je jedna od prvih zemalja koja je počela da koristi morske materije za lečenje bolesti. Drevne knjige o kineskoj herbologiji, kao što su Shennong Bencaojing (eng. Shennong’s Classic of Materia Medica), Xinxiu Bencao (eng. Newly Revised Materia Medica) i Bencao Gangmu (eng. Compendium of Materia Medica), detaljno su opisali više od 110 morskih biljaka i hiljade morskih biljnih formula (uključujući one za kinesku terapiju hranom). Mnogo informacija o morskom bilju i njihovoj primeni u medicini, prikupljenih tokom hiljada godina, pružilo je važnu osnovu modernim istraživanjima u oblasti morskih lekova. Zahvaljujući ovim zapisima i referencama, istraživanje i razvoj savremenih kineskih morskih lekova nastavlja da se razvija i sazreva. Od sredine 20. veka posebna pažnja posvećena je izučavanjima u oblasti tradicionalnej kineske medicine, što je rezultovalo značajnim povećanjem broja novootkrivenih morskih biljaka. Sveobuhvatna istraživanja u prošlosti takođe su stvorila mnoštvo podataka o farmakologiji, hemiji, biologiji i ekologiji morskih bioloških izvora.
Posle hiljada godina istraživanja, istorijske reference o tradicionalnom morskom bilju raštrkane su kroz drevne knjige, lokalne hronike, medicinske knjige ili monografije o lekovitom bilju. To danas predstavlja problem da se na sistematski način ove reference uporede ili naučno verifikuju. Dalje, tokom prošlog veka naučnici širom sveta sakupili su velike količine informacija o morskim prirodnim proizvodima, ali one su takođe rasute po akademskim knjigama i časopisima širom sveta.
Profesor Huači Guan, član Chinese Academy of Engineering, svestan istorijske pozadine i značaja morskih lekova u savremenim istraživanjima, predložio je nacionalni projekat za istraživanje morskih bioloških izvora u Kini. Poseban program u projektu, nazvan „Projekt 908“ (kineska istraživanja i procena na moru), koji je odobriolo Kinesko državno veće, pod vodstvom samog profesora Guan-a, a sproveo Medicinski i Farmaceutski fakultet i laboratorija za morske lekove ministarstva obrazovanja na kineskom univerzitetu Okean u Ćingdau.
Nakon kompilacije koja je trajala pet godina, i doprinosa 300 stručnjaka i naučnika sa više od 40 lokalnih univerziteta i istraživačkih institucija koje rade u različitim oblastima, uključujući tradicionalnu kinesku medicinu, morsku biologiju, mikrobiologiju, hemiju i farmakologiju, završena je sistematska i obimna procena kineskih morskih lekovitih bioloških resursa.[2]
Kako je nastala knjiga? uredi
Nakon u istorijatu navedenih istraživanja i kompilacija profesor Guan je sastavio sveobuhvatnu enciklopediju pod nazivom Kineska morska materija medika. Spajajući informacije iz brojnih drevnih zapisa sa modernim nalazima istraživanja, enciklopedija će vremenom postati klasika. Kao prva sveobuhvatna referenca te vrste, enciklopedija se sastoji od devet izvrsno uvezanih tomova, sadrži preko 14 miliona kineskih znakova i može se pohvaliti sa više od 1.500 slika u boji različitih morskih lekovitih organizama i 20.000 hemijskih struktura morskih prirodnih proizvoda.[3]
Sadržaj uredi
Prvih pet tomova Kineska morska materija medika su glavne tomove. Preostali tomovi, koji su neka vrsta dopune su: Morski medicinski mikroorganizmi (tom 6) i Morski prirodni proizvodi (tomovi 7–9).[1]
Kineska morska materija medika (tomovi 1-5 ) uredi
Pet glavnih tomova pruža opširan pregled istorije kineske morske materije medike, prateći njeno poreklo i razvoj. Ne opisujući samo prirodno stanište, trenutni status, identifikaciju, uzgoj i žetvu morskih organizama sa farmaceutskim potencijalom, autor takođe razmatra zaštitu retkih i ugroženih vrsta.[4]
Razni odeljci pokrivaju 613 vrsta lekova, 3.100 recepata i 1.479 morskih lekovitih organizama, posebno onih sa potencijalnim lekovitim vrednostima.
Prvi pet tomova pruža i informacija o tradicionalnim kineskim morskim lekovima, uključujući njihova naučna imena, uobičajena imena, poreklo, identifikaciju, metode pripreme, svojstva, efikasnost, kompatibilnost, upotrebu, doziranje, bezbednost, recepte i kliničke primene.
Takođe pruža sistematski zapis morfoloških i ekoloških karakteristika, distribuciju, sakupljanje i skladištenje morskih lekovitih organizama, kao i hemijskih sastav, farmakologiju i toksikologiju morskih lekova.
U ovom delu po prvi put su urednici snimili spektroskopski 21 važni morksi organizam. Ovi zapisi pružaju važnu naučnu osnovu za istraživanje i razvoj savremenih morskih lekova i informativnu osnovu za donosioce politika o upotrebi i zaštiti morskih lekovitih bioloških izvora.[5]
Preispitana su imena morskih lekovitih organizama - posebno onih koji su se istorijski pomešali - i napravili više od 200 ispravki.
Morski medicinski mikroorganizmi (tom 6) uredi
Morski medicinski mikroorganizmi fokusira se na morske mikroorganizme, koji su kao resurs relativno neiskorišćeni.
Morski mikroorganizmi žive u ekstremnim sredinama sa visokim salinitetom, visokim pritiskom, niskom temperaturom i niskim nivoom osvetljenosti. U takvim uslovima oni su stekli različite sekundarne metabolite - često sa neobičnim i novim strukturama - koji imaju veliki potencijal za medicinsku upotrebu i brzo postali fokus u farmaceutskim istraživanjima.
Ovaj tom u sebi objedinjuje više od 300 morskih mikroorganizama i detaljne informacije o biologiji, hemiji i farmakologiji njihovih sekundarnih metabolita.
Morski prirodni proizvodi (tomovi 7 -9) uredi
Morski prirodni proizvodi u tri toma, su reference koje sadrže opsežne podatke koji se odnose na morske prirodne proizvode.
Nakon što je s početka 20. veka u ovoj oblasti postignut brz napredak, otkrižem izuzetno aktivnij jedinjenja sa jedinstvenom i novom strukturom, koja se razvijena kao efikasni lekovi ili jedinjenja olova.
Ovi dopunski podaci, koji pružaju potpune i tačne informacije za one koji proučavaju morske droge i morsko bilje, uključuju detaljne informacije o izvorima, strukturama, spektroskopskim karakteristikama i biološkim aktivnostima više od 20.000 morskih prirodnih proizvoda. Ova tri toma se mogu se koristiti i kao brz i prikladan indeks za pronalaženje određenih droga.[1]
Izvori uredi
- ^ a b v g Proksch, Peter (2014-01-07). „Chinese Marine Materia Medica”. Marine Drugs. 12 (1): 193—195. ISSN 1660-3397. PMC 3917269
. doi:10.3390/md12010193.
- ^ Shi, M.C.; Gao, G.P.; Bao, X.W. An Introduction to Oceanographic Survey Method; China Ocean University Press: Qingdao, China, 2008.
- ^ Fu, Xiu-Mei; Zhang, Meng-Qi; Shao, Chang-Lun; Li, Guo-Qiang; Bai, Hong; Dai, Gui-Lin; Chen, Qian-Wen; Kong, Wei; Fu, Xian-Jun (mart 2016). „Chinese Marine Materia Medica Resources: Status and Potential”. Marine Drugs (na jeziku: engleski). 14 (3): 46. doi:10.3390/md14030046.
- ^ Guan, H.S.; Wang, S.G. Chinese Marine Materia Medica; Shanghai Scientific and Technical Publishers: Shanghai, China, 2009.
- ^ Chinese Pharmacopoeia Commission. Pharmacopoeia of People’s Republic of China; Medical Science Press of China: Beijing, China, 2015.
