Kirijak II Carigradski
Kirijak II Carigradski je bio 34-ti patrijarh Carigrada u periodu od 595.–606. godine i prvi koji je uzeo titulu vaseljenski patrijarh. Prethodno je bio sveštenik velike crkve u Carigradu (Uskršnja hronika, str. 378).
Nakon njegovog izbora za patrijarha carigradskog, Papa Grgur II je primio poslanike koji su nosili sinodska pisma o njegovom postavljenju, delimično nenamerno narušavajući mir u crkvi, a delom i zbog poštovanja koje je imao prema Kirijaku, ali ga je u svom odgovoru upozorio na greh jer je izazvao podele u crkvi, ukazujući na upotrebu titule vaseljenskog patrijarha, jer se Grgur smatrao "univerzalnim" ili čak "isključivim" papom i patrijarhom [1].
Kirijak nije prisustvovao Grgurovim bogosluženjima kako ne bi koristio svoju titulu, pa je papa Grgur o tome pisao i caru Mavrikiju, objašnjavajući mu da ne može dozvoliti bogoslužiteljima da ostanu i služe zajedno sa Kirijakom dok ne dobije tu titulu. U kasnijim pismima on upoređuje upotrebu titule sa grehom Antihrista, jer su oboje pokazala duhovnost sa nezakonitim ponosom (Gregor Ep. 28, 30). U pismu Anastasiju Sinaitu, koji mu je pisao da spreči narušavanje mira između crkava, Grgur je branio svoju poziciju na osnovu toga što je Kirijak počinio nepravdu prema svim drugim patrijarsima, uzimajući tu titulu i podsećajući Anastasija da su u Carigradu ranije bili ne samo jeretici, već i raskolnici. On se takođe protivi upotrebi titule zbog višestrukih razloga (Ep. 24). Uprkos svemu ovome, Kirijak je bio čvrsto ubeđen da zadrži, i sazvao je sabor sa željom da on odobri njegovo korišćenje. Grgur je 599. godine napisao pismo Euzebiju Solunskom i nekim drugim episkopima da je saznao da će uskoro sazvati sabor u Carigradu i pozvao ih da ne budu odlučni i da odbijaju priznavanje tog nasilnog dela.
Kirijak je verovatno delio nepopularnost cara Mavrikija, što je dovelo do njegove smene i smrti [2]
Kirijak je umro 606. godine i sahranjen je u Crkvi Sv. Apostola u Carigradu. Sagradio je crkvu posvećenu Bogorodici u ulici u Carigradu, zvanoj Đakonisa,[3]