Korisnik:Clairsinbob/pesak

Saša M.Savić
Saša M.Savić
	Saša Savić na Georgia College & State University, SAD 1999
Lični podaci
Puno ime	Saša M.Savić
Datum rođenja	16. maj 1956.
Mesto rođenja	Zemun, Beograd, Srbija, Jugoslavija

Saša M.Savić (Srpski Latinica: Saša M.Savić; English: Sasha M.Savic; Ελληνικά: Σάσια M.Σάββιτς; rođen 16. maja 1956.) je srpski slikar poznat po svojim freskama, vizantijskim ikonama, portretima, savremenim slikama, metalnim instalacijama, objekatima napravljenih od nađenix materijala i sekundarnih sirovina i instalacijama sa tematikom Umetnoct i priroda.

Život uredi

Rane godine uredi

Saša je rođen u Zemunu, jednoj od 17 opština grada Beograda, kao jedino dete Milorada Savića i Draginje rođene Janković. Otac je bio pogonski inženjer a majka je radila kao medicinski laborant-analitičar. Saša je detinjstvo proveo u Novom Beogradu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju Njegov najraniji kontakt sa dramskim i likovnim umetnostima, već sa 16 godina, bio je čarobni svet glumca Malog pozorišta Stanislava Terzina koji je kreirao svoje yloge ali i svoje kostime, maske i lutke.

Akademija likovnih umetnosti uredi

Godine 1979, Savić, upisuje Fakultet likovnih umetnosti, Univerziteta u Beogradu. Primljen je na Grafički odsek Akademije, kod profesora Miodraga Rogićaa bi kasnije izabrao Slikarstvo i bio u klasi profesora Živojina Turinskog 1983. Savić, je osnovao Umetnički časopis FLU i bio njegov prvi glavni i odgovorni urednik. Tokom svoje prve godine studija Saša je osmislio i izveo dva ccenska dizajna za rok grupu ’’Atomsko sklonište’’, za njihove koncerte u Beogradu i Ljubljani (sa Boškom Obradovićem i Goranom Desančićem).
Saša je diplomirao 1984. godine, a po završetku poslediplomskih studija 1986. dobio je zvanje - Magistar slikarstva.

Vizantija uredi

Manastir Grabovac, skele postavljene za prvi živopis, 1988

1988, Saša i njegove kolege slikari Lazar Lečić, Goran Desančić i Miša Obrenović dobili su ponudu od Igumana manastira Grabovac^[1] (u blizini Beograda) da oslikaju freskama unutrašnje zidove cele crkve. Živopis je urađen u vizantijskoj Fresko-ceko tehnici i trajao je tri pune godine.

Rat uredi

U januaru 1991. godine, Saša upoznaje koleginicu sa "Akademije", Iskru Bravo u njenom ateljeu u Beogradu i već u martu oni su bili u braku. U aprilu iste godine, Saše putuje u Bosnu da se pridruži svom timu koji je već bio započeo rad na novom poslu u Velikoj Obarskoj.

Sveta zemlja uredi

Saša i njegova supruga Iskra pristali su u izraelsku luku Haifa u novembru 1991. U februaru, Udruženje Jerusalemskih umetnika obezbeđuje im je tri meseca boravka u Centru za likovne umetnosti Hilai. Sredinom aprila, pap se seli u Kanu Galilejsku, mali grad u blizini Nazareta. Iguman grčkog manastira, otac TeoFilus, naručio je da mu Saša oslika nekoliko scena u pravoj Fresko tehnici u crkvi koja se nalazi na mestu prvog Hristovog čuda. Saša je uradio deset velikih kompozicija, uključujući i Svadbu u Kani, dok je njegova supruga pomagala oko pripreme kartona za fresake.