Мала мешинка
Mala mešinka (lat. Utricularia minor) je mala višegodišnja insektivorna biljka iz roda mešinki.
| Mala mešinka | |
|---|---|
| |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Divizija: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | U. minor
|
| Binomno ime | |
| Utricularia minor | |
Opis uredi
Mala mešinka je biljka vodenih i močvarnih staništa delimično pričvršćena za dno. Stabljika je tanka, dugačka od 8 do 50 cm, manje-više dimorfna sa zelenim listovima koji su dva do tri puta dihotomo deljeni. Listovi su dugi od 3 do 10 mm sa golim, po obodu celim, usko linearnokončastim režnjevima, sa nekoliko mehurića ili bez njih, sa bezbrojnim znatno redukovanim listovima u nizovima do osam mehurića. Zimski mirujući izdanci - turioni, dugački su od 1,5 do 5 mm, loptasti su i goli. Cvast je rastresita, grozdasta, duga od 4 do 15 mm, sa dva do šest žutih cvetova. Brakteje su duge oko 1,5 mm, pri osnovi ušaste, dok su cvetne drške za vreme plodonošenja znatno savijene. Krunica je duga od 6 do 8 mm, gornja usna je široka oko 6 mm, okruglastija i malo kraća od donje sa smeđe-crveno prugastim nepcem. Ostruga je vrlo kratka, vrećasta ili tupo konična, sa jednom vertikalnom linijom koja se nastavlja na donju usnu. Plod je čaura dužine od 1,5 do 2 mm, sa neokriljenim semenom.
Razmnožavanje uredi
Najčeće se razmnožava vegetativno jer retko cveta. Načini oprašivanja su entomofilija i autogamija. Rasejavanje semena je hidrohorno, anemohorno i epizoohorno. Prezimljuje u vidu turiona koji su loptasti ili plankonkavni i 1,5 do 5 mm u prečniku. Razvija poluterestrične i terestrične forme.
Rasprostranjenje uredi
Nastanjuje široku borealnu i subarktičku zonu Evroazije i Severne Amerike. Glavni deo areala je u Evropi u atlantskom (Francuska, Engleska) i boreoatlantskom delu (Skandinavija), kao i u čitavoj srednjoj Evropi. Južne granice areala nalaze se na poluostrvima južne Evrope, Kavkazu i planinama centralne Azije.
U Srbiji nastanjuje Okruglicu, Dugi del i deo od Peščinovog kladenca prema Stratoriji na Vlasini.
Stanište uredi
Mala mešinka je mezotrofna i semieutrofna vrsta. Naseljava plitke vode, močvare, bare, tresetišta, obale jezera, mulj i hladnu vodu, od nizijskog do subalpijskog regiona do 2300 m. n. v.
U Srbiji se na 1200 m. n. v. u montanom pojasu sreće u okviru biljne zajednice Sparganietum natanti, a u subalpijskom pojasu u okviru zajednice Caricetum limosae. U Mađarskoj je konstatovana zajednica Utricularietalia, a karakteristična je vrsta sveze Sphagno-Utricularion.
Literatura uredi
Grupa autora, urednik prof. dr Vladimir Stevanović: Crvena knjiga flore Srbije - I tom, suizdavači – Ministarstvo za zaštitu prirodnih bogatstava i životne sredine Srbije, Biološki fakultet Univerziteta u Beogradu, 1999.
