Muška prostitucija
Muška prostitucija je čin ili praksa muškaraca koji pružaju seksualne usluge u zamenu za plaćanje. Iako klijenti mogu biti bilo kog pola, većina su muškarci.[1] U poređenju sa prostitutkama, istraživači su daleko manje proučavali muške prostitutke. [2]
Terminologija uredi
Izrazi koji se koriste za muške prostitutke uglavnom se razlikuju od onih koji se koriste za ženske. Neki se pojmovi razlikuju u zavisnosti od klijentele ili načina poslovanja. Kada je prostitucija nelegalna ili tabu, obično je da muškarci koju pružaju ovakve usluge koriste eufemizme koji svoj posao predstavljaju kao druženje, ples, telesnu masažu ili neki drugi prihvatljivi dogovor o naknadi za uslugu. Muškarci koji rade ovakve stvari nisu nužno predstavljeni kao homoseksualci ili biseksualci, ali ako imaju seks sa muškim klijentima zbog novca, predstavljaju se kao takvi.
Istorija uredi
Muška prostitucija bila je prisutna u skoro svim modernim i drevnim kulturama. [3] Praksa muškaraca ili žena u drevnom svetu koji prodaju seksualne usluge u svetilištima potvrđena je od strane paganskih kultura u hebrejskoj Bibliji i Starom zavetu. [3] Svedoči se o muškoj prostituciji i u Novom zavetu, tačnije u Grčko—rimskoj kulturi. U Novom zavetu, u Prvoj poslanici Korinćanima, osuđuju se malakoi - u Vukovom prevodu „Novog Zaveta” prevedeni turcizmom adžuvani. Pod imenom adžuvani podrazumevali su se mladi muškarci koji su se upuštali u seksualne odnose sa muškarcima. Iako sam termin nije označavao mušku prostitutku, adžuvani su često dobijali novčanu nadoknadu u zamenu za njihovo društvo, a bili su i sastavni deo ponuda u bordelima.
Enciklopedija homoseksualnosti ukazuje na to da su prostitutke (i muškarci i žene) u drevnoj Grčkoj uglavnom bile robovi. [3] Poznat je slučaj muškarca po imenu Fedon Elidski koji je bio zarobljen posle rata i prisiljen na ropstvo i prostituciju, ali je na kraju otkupljen i postao je Sokratov učenik.
Sudske evidencije i istrage još iz 17. veka dokumentuju mušku prostituciju u sadašnjim Sjedinjenim Državama. Sa širenjem urbanih područja i sabiranjem homoseksualaca u zajednice krajem 19. veka, muška / muška prostitucija postala je očiglednija.
Kada je Japan u pitanju, muški glumci često su se bavili i prostitucijom a unajmljivani su od strane ženskih i muških klijenata. Bilo je uobičajeno da i budisti i samuraji imaju seks sa svojim mladim štićenicima, ali samo ako su bili u odnosu mentor – učenik. [4]
Današnjica uredi
Tokom 2008. godine, naučni rad Megan Glenon otkrio je da je 300 000 muških prostitutki bilo mlađe od 16 godina. [5] Poslovne pratnje ili eskort osobe, (seksualni radnici u zatvorenom prostoru) često se oglašavaju na veb lokacijama za pratnju muškaraca, obično samostalno ili preko agencije. Nedavna istraživanja ukazuju na znatan rast broja eskort muškaraca na internetu širom sveta. [6]
Veliki gradovi u Evropi i istočnoj hemisferi (Amerika) često imaju jednu ili više oblasti u kojima se muške ulične prostitutke redovno stavljaju na raspolaganje potencijalnim klijentima koji se voze automobilima. Takvo područje može imati lokalno poznato neformalno ime. Ove oblasti imaju tendenciju da budu rizične i za klijenta i za pružaoca usluga, iz pravne perspektive kada su oni u regionu u kojima je ulična prostitucija zabranjena, ali takođe i iz bezbednosne perspektive. Ove oblasti mogu biti mete za nadzor i hapšenja od strane policije. Neke muške prostitutke traže potencijalne klijente u drugim javnim prostorima kao što su autobuski terminali, parkovi i stanice za odmor.
Mesta gde muškarci rade i pružaju seksualne usluge se nazivaju muški bordeli. Prvi zabeležen slučaj otvaranja ovakvog bordela je u Švajcarskoj januara 2010. godine. [7]
Kada je u pitanju pružanje usluga ženama, to se dešava uglavnom sa ženama koje putuju na određene lokacije kako bi uživale u odmoru i pronašle „privremenog dečka“ koji će popuniti uloge seksualnog partnera, pratioca, vodiča ili plesnog partnera / instruktora. Žene koje na odmoru provode vreme s muškim pratnjama, mogu biti bilo koje dobi, ali to su pretežno žene srednjih godina koje žele uglavnom seksualne usluge. [8]
Rizici muške prostitucije uredi
Kao i u svim oblicima prostitucije, muške prostitutke i njihovi klijenti mogu se suočiti sa rizicima i problemima.[9] Za prostitutke rizici mogu da uključuju: socijalnu stigmu; pravne / krivične rizike; fizičko zlostavljanje; rizici vezani za zdravlje, kao što je potencijalni rizik od seksualno prenosivih bolesti (posebno visok u slučaju analnog seksa, manje u slučaju oralnog seksa); odbacivanje od strane porodice i prijatelja; finansijski rizici koji dolaze sa nesigurnim primanjima; rizike od mentalnih / emocionalnih efekata koji dolaze sa svim tim faktorima. Tinejdžeri koji se bave seksualnim radom pokazali su se posebno u riziku.
Za klijente, rizici mogu da uključuju: strah od socijalne stigme i porodičnih ili radnih problema ako njihove aktivnosti sa prostitutkama ne ostanu tajne; rizici vezani za zdravlje; strah od pljačkanja; ili, vrlo retko, ucenjivanje ili fizičko nasilje. [6]
Istraživanja pokazuju da je stepen nasilja nad muškim prostitutkama nešto niži nego kod ženskih seksualnih radnica. Čini se da su muškarci koji rade na ulici i mlađi muškarci izloženi najvećem riziku od nasilja.
Pojava makroa je relativno retka u muškoj prostituciji na Zapadu, gde većina prostitutki uglavnom radi samostalno ili još ređe, preko agencije.[6]
Faktori poput razlike u godinama, socijalnom statusu i ekonomskom statusu između seksualnog radnika i njegove klijentele navedeni su kao glavni izvori društvene kritike i stigmatizacije. [10] Slična društvena stigma može se povezati i s ljubavnim vezama koje ne uključuju direktno plaćanje za seksualne usluge, i stoga ne odgovaraju definiciji prostitucije, ali koju neki mogu shvatiti kao oblik „kvazi“ prostitucije, (u tome postoji neravnoteža snage i nagrade za druženje ili seks).
Reference uredi
- ^ Savage, Dan. „The Gigolo Myth”. East Bay Express (na jeziku: engleski). Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ Sex for sale : prostitution, pornography, and the sex industry. Routledge. str. 8. ISBN 0415922941.
- ^ a b v Encyclopedia of homosexuality. Garland Publishing Company. str. 1054—1058. ISBN 978-1-55862-147-3.
- ^ Magazin, X. X. Z. „Kratka istorija muške prostitucije - XXZ Portal”. www.xxzmagazin.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ Glennon, Megan (19. 8. 2008). „Resilience and street level prostitution : a collective case study”. Theses, Dissertations, and Projects. Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ a b v Dowey, Suzanne. „Research shows distribution of online male escorts, by nation”. Me, Us and Male Escorting (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 29. 10. 2020. g. Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ „Gay-Bordell in Zürich eröffnet”. Tages-Anzeiger (na jeziku: nemački). Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ „Marking the Margins: Research in the Informal Economy in Cuba and the Dominican Republic"”. Arhivirano iz originala 03. 03. 2016. g. Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ Jamel, Joanna (28. 2. 2011). „An Investigation of the Incidence of Client-Perpetrated Sexual Violence Against Male Sex Workers”. International Journal of Sexual Health. str. 63—78. doi:10.1080/19317611.2011.537958. Pristupljeno 25. 10. 2019.
- ^ „Wayback Machine” (PDF). web.archive.org. 21. 2. 2007. Arhivirano iz originala 21. 02. 2007. g. Pristupljeno 25. 10. 2019.