Nekretnina
Nekretnina označava jedinicu zemljine površine, uključujući i sve što je sa njom relativno dugoročno povezano na njenoj površini ili ispod nje. Tu, pre svega, spadaju: zemljište (poljoprivredno, građevinsko, šume i šumsko zemljište), zgrade (poslovne, stambene, stambeno-poslovne, ekonomske i dr.) i drugi građevinski objekti, kao i posebni delovi zgrada (stanovi, poslovne prostorije, garaže i garažna mesta) na kojima može postojati zasebno pravo svojine[1]. Jednu nekretninu, u pravnom smislu, može činiti i više jedinica zemlje upisanih u zemljišnoj knjizi u istoj parceli, stoga su one pravno sjedinjene u jedno telo, koje je kao takvo jedna nekretnina.
Trava, drveće, plodovi i sve upotrebljive stvari koje zemlja rađa na svojoj površini delovi su te nekretnine, sve dok se od zemlje ne odvoje. Što je na površini zemlje, iznad ili ispod nje izgrađeno, a namenjeno je da tamo trajno ostane, ili je u nekretninu ugrađeno, njoj dograđeno, na njoj nadograđeno ili bilo kako drukčije sa njom trajno spojeno, deo je te nekretnine, sve dok se od nje ne odvoji.
Mašine i slični uređaji, koji bi inače bili deo neke nekretnine, ne smatraju se njenim delom nego samostalnim stvarima, ako se, uz pristanak vlasnika nekretnine, zabeleži u zemljišnoj knjizi da su oni vlasništvo druge osobe.
Prava koja postoje u korist neke nekretnine smatraju se pripadnošću te nekretnine.
U raznim zemljama uredi
Nepokretnosti u Češkoj upisane su u katastar nepokretnosti koji se vodi od strane Češke zemaljske službe i katastarske uprave. Katastar nepokretnosti vodi javno dostupni spisak i podaci koki se unose u njemu smatraju se pravilnim – u skladu sa faktičkim stanjem (princip javnosti materijala).[2] Sve promene pravnih odnosa sa imovinom (prelazak prava svojine, opterećenja, založna prava, izvršne isprave) uvek treba da budu dostavljene nadležnom organu katastra koji će upisati promenu.
U Rusiji Državna registracija prava vrši se putem unošenja upisa u Jedinstveni državni registar nepokretnosti upisa o pravu na nepokretnu imovinu, o kojoj su podaci upisani u Jedinstveni državni registar nepokretnosti (EGRN).[3] Promet sa nepokretnostima podleži obaveznoj državnoj registraciji osim ako zakonom nije predviđena državna registracija prometa. Državnoj registraciji podleži prelazak prava svojine po ugovoru. U Rusiji registraciju prometa sa nepokretnostima obavlja specijalni državni organ — Federalna služba za državnu registraciju, katastar i kartografiju. Postoje dve forme zaključenja akata o prometu — javnobeležnička i jednostavna pisana koje imaju sasvim podjednako pravnu snagu.
U Republici Belorusiji sistem državnih organizacija u oblasti državne registracije sastoji se od: specijalnog ovlašćenog organa državne uprave Republike Belorusije u oblasti državne registracije koji je podređen Vladi Republike Belorusije (Državna imovina), republičke organizacije za državnu registraciju (Državno jedinstveno preduzeće „Nacionalna katastarska agencija“), teritorijalnih organizacija za državnu registraciju. Registrator republičke organizacije za državnu registraciju obavlja registarske radnje u odnosu preduzeća kao imovinskog kompleksa na način koji utvrđuje Vlada RB.[4]
Reference uredi
- ^ Zakon o prometu nepokretnosti
- ^ „Vыpiski iz reestra nedvižimosti Čehii”. schmidt-export.ru. Pristupljeno 2022-11-13.
- ^ „Kogda kvartira stanovitsя sobstvennostью?”. gorodkvadratov.ru. Pristupljeno 2022-11-13.
- ^ „Gosudarstvennaя registraciя nedvižimogo imuщestva, prav na nego i sdelok s nim”. gki.gov.by. Arhivirano iz originala 03. 11. 2022. g. Pristupljeno 2022-11-13.