Nomenklatura (biologija)
Nomenklatura, kao biološka disciplina, obuhvata skup pravila koja određuju upotrebu i davanje imena organizmima. Tradicionalno, postoje botanička i zoološka nomenklatura, kao i njihovi međunarodni kodovi (pravilnici). Ime discipline potiče od grčke reči ονοματοκλήτωρ (davalac imena), odnosno latinskog nomenclatura (davanje imena).
Nomenklatura je pre Linea bila veoma komplikovana - imena su bila opisna, sastavljena od više atributa, što je uzrokovalo veliko nerazumevanje u komunikaciji među istraživačima. Nakon publikovanja Lineovih dela, koristi se tzv. binomijalna nomenklatura vrsta, zasnovana na postojanju dva imena za kompletan opis svake vrste. Zasnovana je na latinskim, grčkim ili latiniziranim nazivima, što je omogućilo bržu i jednostavniju, a takođe i nedvosmislenu komunikaciju usled nekorišćenja opisne i narodne nomenklature.
Nedostaci korišćenja narodnih imena su sledeći:
- narodna imena se mogu koristit samo na jednom jeziku; nisu univerzalna
- u svetu postoji vaoma mali broj vrsta sa istim nazivom na raznim jezicima
- narodni nazivi ne prave razliku između rodova, vrsta, podvrsta...
- često dve slične i srodne vrste imaju isto narodno ime
- ponekad nesrodne vrste imaju isto ime
- jedna vrsta često ima različita imena u pojedinim predelima korišćenja jednog jezika
Međunarodni kodovi botaničke i zooločke nomenklature su precizni sistemi koji se bave terminima koji označavaju okvire taksonomskih grupa ili jedinica, kao i naučnim imenima koja se primenjuju kod pojedinih taksonomskih grupa organizama. Najvažnije je poznavanje pravila o davanju imena i uslovima pod kojima se imena menjaju, kao i načinima promene. Određivanje pravilnog imena taksona zahteva iscrpan taksonomski rad i poznavanje pravila i preporuka Koda. Većina nomenklaturnih problema danas nastaje kao rezultat promena u taksonomskom tretmanu ili mišljenju o klasifikaciji taksona.