Paviljon Gustafa III

Paviljon Gustafa III (šved. Gustav III:s paviljong) je kraljevski paviljon u parku Haga, 2 km severno od Stokholma. Kao vrhunac u švedskoj istoriji umetnosti, Paviljon je odličan primer evropskog neoklasicizma kasnog 18. veka u severnoj Evropi. Pored paviljona nalaze se "Sultanovi bakarni šatori", zgrade dizajnirane da liče na velike šatore.

Paviljon Gustafa III u Hagi, u proleće 2010.

Gustaf III

Paviljon

Paviljon je 1787. godine sagradio arhitekta Olof Tempelman sa detaljnim uputstvima kralja Gustafa III koji je bio lično uključen u projekat, sam je izradio neke osnovne dizajne i predložio promene dok su radovi bili u toku. Ove promene su uključivale proširenje oba krila za raspon od dva prozora.

Dizajner Luj Marelije je angažovan za enterijere. Paviljon je bio samo jedan od mnogih velikih planova i vizija koje je Gustaf III imao za Haga park, od kojih su mnogi uspeli da dođu samo do table za crtanje. Gustaf III je koristio paviljon nekoliko godina pre njegovog ubistva. Iz paviljona je Gustaf III otišao na sudbonosni maskenbal u Operi 16. marta 1792. godine. Posle ubistva Gustafa III, vojvoda Karl XIII Švedski je koristio paviljon kao svoju privremenu rezidenciju.

Tokom 1840-ih, kralj Oskar I naručio je restauraciju zgrade od strane arhitekte Džordža Teodora Čivica. Skulpture i drugi ukrasni elementi od gipsa su ofarbani u sivo i dodati fasadi koja je prvobitno bila žuta i bez ukrasa. Jonski stubovi na zabatima zamenjeni su novim stubovima od italijanskog mermera. Stakleni zid Dvorane ogledala je ponovo obrađen novim, tankim bronzanim staklenim rešetkama, a spoljno stepenište je obloženo belim mermerom. Trpezarija je bila uređena u pompejskom stilu, uključujući i plafon.

Paviljon je doživeo veliku restauraciju između 1937. i 1946. godine pod vođstvom arhitekte Ragnara Hjorta. Tokom ovog vremena, zahvaljujući otkriću originalnih Marelijeovih dizajna za svaku sobu, bilo je moguće vratiti unutrašnjost u prvobitni oblik.

Godine 2005. paviljon je inspirisao dizajn muzičkog paviljona u Stolbogi.

Bakarni šatori

Bakarni šatori

Sultanovi bakarni šatori, prvobitno tri zgrade za stražu palate, koje je dizajnirao slikar Luj Žan Despre, izgrađene su u periodu od 1787. do 1790. godine. Despre je predložio da sve fasade zgrada budu projektovane kao tri turska šatora, obložena dekorativno farbanom bakarnom pločom. Međutim, šatorske fasade izgrađene su samo na strani prema glavnim travnjacima, što i dalje daje željenu iluziju sultanovog logora na ivici šume.

Srednji šator je potpuno uništen u požaru 1953. godine. Prednji deo šatora je rekonstruisan tokom 1962. do 1964. godine pod vođstvom arhitekte Ragnara Hjorta. Zgrade iza šatorskih fasada obnovljene su 1977–1978, prema planovima arhitekte Torbjerna Olsona. Konjušnicu, nekada otvorenu, pretvorio je u šatorsku sobu sa tavanom. Danas je srednji bakarni šator dom muzeja Haga parka. U šatoru na istoku nalazi se restoran, a u šatoru na zapadnoj strani je smeštaj. Bakarni šatori su nacionalni spomenik i zaštićeni su zakonom.

Godine 1996. područje koje obuhvata palatu Ulriksdal, Haga park, Brunsviken i ostrvo Djurgorden postalo je prvi nacionalni gradski park na svetu. Područje je jedinstveno po svojoj prirodnoj, kulturnoj i rekreativnoj vrednosti i neposrednoj blizini velikog grada. Uglavnom pod upravom Kraljevske administracije Djurgorden, stvaranje Nacionalnog gradskog parka služi za jačanje izgleda za održavanje kraljevskog istorijskog nasleđa koje se proteže od lovačkog parka Djurgorden do parkova Hage.

Vidi još

• Dvorac Haga

Literatura

• Staffan Nilsson, Gustav III:s paviljong på Haga: Restaurering på 1930-talet (Gustav III's Pavilion at Haga: The Restoration in the 1930s), in the Kulturvärden, no. 2, 1995.
• Bedoire, Fredric (2006). Svenska slott och herrgårdar (Swedish Palaces and Manors) (na jeziku: švedski). Stockholm: Bonnier. ISBN 91-0-010577-5. 

Spoljašnje veze

• Zvanični sajt