Pokolj u banijskim selima

Pokolj u banijskim selima se odnosi na masovno ubistvo banijskih Srba od strane hrvatskih snaga 22. avgusta 1991. u nekoliko sela u regionu Banije.

Pozadina

U proleće 1991. godine počeo je oružani sukob u Hrvatskoj i nekoliko sela u blizini Siska, uključujući Blinjski Kut i Kinjačku. Dana 22. avgusta 1991. godine, u ranim jutarnjim časovima pripadnici MUP-a i ZNG-a izveli su napad na većinski srpska sela Blinjski Kut, Kinjačka Gornja, Kinjačka Donja, Blinjska Greda, Bestrma, Trnjane, Čakala i Brđane, nasumice pucajući na lokalno stanovništvo. Tom prilikom ubili su 15 srpskih civila, prosečne starosti 48 godina, i više desetina ranili, saopštio je Dokumentaciono-informacioni centar Veritas.

Najmlađa među ubijenima je Željka Boinović (23), po zanimanju tekstilna radnica, koja je upucana kroz prozor u sobi u Trnjanima u kući njenog dede Miloša Vraneševića. Svi ubijeni, osim Željke, bili su oženjeni. Iza njih je ostalo 32 dece, 18 sinova i 14 ćerki.

Nakon ovoga događaja, Srbi iz capraških srpskih sela više nisu odlazili na posao u Sisak, već su organizovali odbranu svojih sela i kuća, a uskoro su formirali i opštinu koju su nazvali Caprag, po području na kojem se nalaze pomenuta sela, sa sedištem u Gradusi, koja je bila u sastavu Republike Srpske Krajine.

Do sada niko nije krivično odgovarao za zločin u capraškim selima. Krivičnu prijavu, koju su podnele porodice ubijenih protiv četvorice pripadnika ZNG zbog krivičnog dela ratnog zločina protiv civilnog stanovništva, odbacilo je u septembru 2006. Županijsko državno tužilaštvo u Sisku uz obrazloženje „da su njihovi rođaci ubijeni u oružanom sukobu između paravojnih grupa tzv. SAO Krajine i Hrvatske vojske ili su kolateralna šteta tog oružanog sukoba”.

Tužbe za naknadu štete porodica ubijenih hrvatski sudovi su odbili zbog zastarelosti i nedostatka dokaza o sudelovanju pripadnika HV-a u tom događaju, s tim da su porodice državi dužne naknaditi parnične troškove koji se kreću i do više hiljada evra.

Neki od tih postupaka, dospeli su i pred Evropski sud za ljudska prava u Strazburu, ali ih je sud odbacio zbog isteka roka od šest meseci između „poslednje istražne radnje ili njihova saznanja o neefikasnosti istrage na nacionalnom nivou” i podnošenja zahteva tom sudu.

Prema Veritasovim podacima, u Sisku i okolnim mestima, u leto i jesen 1991. godine, likvidirano je najmanje 118 lica srpske nacionalnosti, od čega 97 civila, među kojima 11 žena. Od ukupnog broja likvidiranih tek ih je 40 sahranjeno, a za posmrtnim ostacima ostalih i dalje se traga, navedeno je u saopštenju.