Портал:Makedonija/Izabrana biografija 32
Natanail Ohridski i Plovdivski ili Natanail Kučeviški (1820—1906) je bio mitropolit ohridski i plovdivski Bugarske pravoslavne crkve, pisac i revolucionar.
Rođen je kao Nedeljko Nešo Stojanov (Nedяlko Nešo Stoяnov) ili Stankov Bojkikev (Stankov Boйkikev) u selu Kučevištu na Skopskoj Crnoj Gori, u severnoj Makedoniji.
Školuje se u Kučeviškom manastiru, a zatim u Samokovu 1835. godine.
Obrazovanje nastavlja u Prilepu, gde zajedno sa bugarskim učiteljem Georgijem Samurkaševim prevodi antisemitski traktat „Služenje jevrejsko i svo njihovo zlotvorstvo“ (Služenie evreйsko i vse zlotvorenie nihno) monaha Neofita, štampanog 1838. godine, u prvoj bugarskoj štampariji Teodosija Sinaitskog u Solunu.
Godine 1837. podstrižava se za monaha u manastiru Zograf i dobija ime Natanail. Posle godinu dana odlazi na školovanje u Duhovnu seminariju u Kišinjev, a zatim u Odesku seminariju. U Rusiji zajedno sa Zaharijem Knjažeskim prevodi delo „Ogledalo hrišćansko“ (Zercalo ili ogledalo hristiяnskoe), štampano u Moskvi 1847. godine.
Posle završene seminarije odlazi na studije u Kijevsku duhovnu akademiju koju završava 1851. godine. U Kijevu je rukopoložen za jeromonaha. Putuje po Rusiji, Austriji, Srbiji, Vlaškoj, Moldaviji, Otomanskoj imperiji. U Pragu, 1853. godine, izdaje delo „Prijateljsko pismo Bugarina Grku“ na crkvenoslovenskom jeziku, u kojem opisuje događaje oko odvajanja dela Carigradske patrijaršije i stvaranja samostalne Bugarske egzarhije. Godine 1863. predstavnik je u Moravskoj, na proslavi 1.000 godina od dela Svetih Ćirila i Metodija.