Punaka
Punaka (tibetanski - སྤུ་ན་ཁ་) administrativni je centar okruga Punaka, jednog od 20 okruga Butana. Punaka je bio prestonica Butana i sedište vlade sve do 1955. godine, kada je prestonica premeštena u grad Timbu. Udaljena je od Timbua oko 72 kilometra i 3 sata automobilom do Timbua. Za razliku od Timbua, Punaka ima tople zime, a vrela leta. Nalazi se na nadmorskoj visini od 1.200 m, tako da je pirinač glavna kultura koja se uzgaja duž rečnih dolina, sve do glavnih reka u Butanu - Po Ču i Mo Ču. Džongka jezik je najšire rasprostranjen u ovoj oblasti.
| Punaka སྤུ་ན་ཁ་ | |
|---|---|
 Punaka na obali reke Mo Ču | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Butan |
| Džonghag | Punaka |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2017. |  6.262 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 27° 22′ S; 89° 35′ I / 27.37° S; 89.59° I |
| Aps. visina | 1200 m |
  Punaka Punaka na karti Butana | |
Palata Punaka Džong uredi
Pungtang Devačen Podrang (Palata velike sreće) ili Punaka Džong je palata izgrađena 1637. godine od strane Tuebija Zaova Balipa pod velikom komandom Zabdrunga Ngavanga Namgijala. To je jedna od najlepših palata u Butanu i predstavlja zimsku rezidenciju Butanskog centralnog monaškog tela na čelu sa Džo Kenpom. Palata poseduje najsvetije mošti monaha južne Drukpa Kagji budističke škole, uključujući mošti Rangjunga Kasarpanija, Zabdrunga Ngavanga Namgijala i Tertona Padme Lingpe.
Godine 1907. palata je bila mesto krunisanja prvog butanskog kralja. Tri godine kasnije, u Punaki, u palati, potpisan je ugovor između Butana i Britanije kada su se Britanci složili da se ne mešaju u unutrašnje poslove Butana, a dozvolili Britaniji da upravljaju spoljašnjim poslovima.
Palata je delimično uništena u požaru 1987. godine.
Zbog svog položaja, na ušću reka Po Ču i Mo Ču u dolini Punaka-Vangdu, palata je veoma ranjiva zbog poplava koje stižu od ledničkih jezera. Poplave koje su se desile 1957, 1960. i 1994. godine oštetile su palatu.[1] Godine 2010. preduzete su mere protiv poplava produbljivanjem tokova reka i podizanjem nasipa.
Pokriveni drveni most preko reke Mo Ču izgrađen je zajedno sa palatom u 17. veku. Ovaj most odnele su poplave 1957. i 1958. godine. Godine 2006. počela je gradnja novog drvenog mosta na tradicionalan način, koji je završen 2008. godine. Most je raspona 55 m, a izgrađen je uz pomoć nemačkih investicija.[2]
Reference uredi
- ^ Chhopel, Karma (2006-03-15). „Flash Floods and Debris Flows due to Glacial Lake Outburst Floods” (ppt). Proceedings of the International Workshop on Flash Flood Forecasting coordinated by the U.S. National Oceanic and Atmospheric Administration's National Weather Service and the World Meteorological Organization, San José, Costa Rica, March 2006. Conference web site (NOAA), Abstract (pdf). Thimphu, Bhutan: Hydro-Met Services Division, Dept. of Energy, Ministry of Trade and Industry.
- ^ Nestroy, H. N. (2008). „Re-construction of the Cantilever Bridge crossing the Mochhu (Mo-River) connecting Punakha village and Punakha Dzong in adapted traditional Bhutanese architecture.”. Pro Bhutan e.v. Arhivirano iz originala 05. 04. 2009. g. Pristupljeno 2009-01-23.
