Robert II od Artoa
Robert II od Artoa (franc. Robert II, le Noble, comte d'Artois, 1250–1302) bio je francuski vojskovođa i sinovac kralja Luja IX.[1]
Život i rad uredi
Robertov otac, Robert I od Artoa, mlađi brat kralja Luja IX, poginuo je u bici kod Mansure u Egiptu (8. februara 1250) u sedmom krstaškom ratu.[1]
Kao kraljev rođak, Robert II je komandovao francuskom vojskom u Gijenskom (1294-1297)[2] i Flandrijskom ratu (1297-1305). Potukao je Flamance kod Vernea (13. avgusta 1297), što je dovelo do primirja sa engleskim kraljem Edvardom I. Posle osvajanja Flandrije (1300) i ustanka flamanskih građana (18. maja 1302) ponovo je upao u Flandriju sa 5.000 konjanika i 3.000 strelaca, ali je u bici kod Kurtrea 11. decembra 1302. pretrpeo težak poraz,[3] gde je i poginuo. Robert je dobro procenio jačinu protivnikovog položaja, ali se ipak odlučio na bitku. Feudalni ponos nije mu dao da ustukne pred građanima koje su feudalci toliko prezirali i koji nikad dotle nisu tukli vitezove.[4]
Reference uredi
- ^ a b Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 5), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1972), str. 277
- ^ Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 3), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1972), str.216
- ^ Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 2), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1971), str.793
- ^ Nikola Gažević, Vojna enciklopedija (knjiga 4), Vojnoizdavački zavod, Beograd (1972), str.778