Republika Rodezija je bila samoproglašena, međunarodno nepriznata država u jugozapadnoj Africi, koja je postojala od 1965. do 1979. godine. Obuhvatala je teritoriju današnjeg Zimbabvea. Glavni grad države bio je Solzberi (engl. Salisbury; danas Harare), a smatrana je defakto državom-naslednicom bivše britanske kolonije Južne Rodezije (čija je prva vlada bila formirana 1923. godine).

Republika Rodezija
Republic of Rhodesia
Zastava
Zastava
Grb Rodezije
Grb

Geografija
Prestonica Solzberi
Društvo
Službeni jezik engleski
Politika
Oblik države ustavna monarhija (1964-1970)
parlamentarna republika (1970-1979)
Vladari  
 — Predsednik Džon Vrethol
 — Premijer Ijan Smit
Istorija
Istorijsko doba Hladni rat
Događaji  
 — Osnivanje 11. novembar 1965.
 — Proglašenje republike 2. mart 1970
 — Ukinuta 1. jun 1979
Geografske i druge karakteristike
Površina  
 — ukupno 390.580 km²
Stanovništvo 6.930.000 (1973)
Valuta rodezijska funta (1965-1970)
rodezijski dolar (1970-1979)
Zemlje prethodnice i naslednice
Rodezije
Prethodnice: Naslednice:
Južna Rodezija Zimbabve-Rodezija

Vlada pretežno belačkog sastava Južne Rodezije stalno je odlagala predavanje vlasti u ruke crnačke domorodačke većine, uprkos pritiscima iz Ujedinjenog Kraljevstva. Belačka vlada je naposletku jednostrano proglasila nezavisnost od Velike Britanije 11. novembra 1965. godine. Vlada je prvobitno tražila članstvo u Komonveltu, ali je kasnije napustila tu politiku i konstituisala se kao republika 1970. godine.

Neposredno pre proglašenja nezavisnosti, zbog odbijanja da prepuste deo vlasti i crnačkoj većini, gerilske organizacije (Afrički nacionalni savez Zimbabvea pod vođstvom Roberta Mugabea i Afrički narodni savez Zimbabvea Džošue Nkomoa), potpomognute i naoružavane iz Kine[1] i Sovjetskog Saveza[2], započele su rat za svrgavanje manjinske vlasti belaca, ali i između sebe, radi sticanja vojne i političke prevlasti[3].

Rat je trajao između 1964. i 1979. godine. Slabo obučeni i nedisciplinovani gerilci u početku nisu mogli da se nose sa Rodezijskom armijom, ali je pod sve snažnijim međunarodnim pritiskom i suočen sa sve težom nabavkom municije i ratnog materijala, premijer Ijan Smit bio prinuđen da započne pregovore sa umerenim crnačkim političarima. Ovi pregovori su doveli do političkih promena u zemlji, internog sporazuma i formiranja nove države pod imenom „Republika Zimbabve Rodezija“, 1. juna 1979. Na mesto predsednika vlade Republike Zimbabve Rodezije došao je pripadnik crnačke većine Abel Muzoreva, metodistički biskup i nacionalistički političar.

Vlada Ujedinjenog Kraljevstva nije bila zadovoljna ovakvim rešenjem, pa je inicirala nove pregovore koji su održani od 10. septembra da 15 decembra 1979, u vili „Lankaster haus“ u Londonu, pod predsedavanjem lorda Karingtona, britanskog ministra inostranih poslova. Muzoreva je bio primoran da prihvati izbore.

Na osnovu sporazuma u Lankaster hausu, uprava nad zemljom je 11. decembra 1979. vraćena Britanskoj imperiji. Narednog dana je upravu preuzeo lord Soums, a država je formalno ponovo postala kolonija pod imenom Južna Rodezija.

Skupštinski izbori su održani krajem februara 1980, nakon kampanje koju su obeležile masovno zastrašivanje i brojna druga kršenja ljudskih prava Mugabeovog ZANU. Vlasti Ujedinjenog Kraljevstva su na kratko razmatrale mogućnost diskvalifikovanja ZANU iz učešća u izborima zbog flagrantnog kršenja Sporazuma iz Lankaster hausa, ali na kraju nisu preduzele ništa.

Dana 4. marta 1980, Mugabeov ZANU je odneo ubedljivu pobedu. Rivalski UANC je osvojio samo tri od osamdeset mesta rezervisanih za crnačko stanovništvo u Predstavničkom domu.

Južna Rodezija je pod Mugabeovim vođstvom 18. aprila 1980. postala Republika Zimbabve.

Vidi još

uredi

Reference

uredi

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi