Ruđer I Sicilijanski
Ruđer I Sicilijanski (oko 1031—1101) je bio prvi grof Sicilije. Vladao je od 1071. godine do svoje smrti.
Ruđer I Sicilijanski | |
---|---|
Lični podaci | |
Puno ime | Ruđer Boso |
Datum rođenja | oko 1031. |
Mesto rođenja | Otvil la Gišar, Kraljevina Francuska |
Datum smrti | 22. jun 1101.69/70 god.) ( |
Mesto smrti | Mileto (Vibo Valencija), Grofovija Sicilija |
Grob | crkva Svete Trojice u Miletu (razorena 1783. godine u zemljotresu) |
Porodica | |
Supružnik | Judita Evre, Eremburga Mortain, Adelaida del Vasto |
Potomstvo | Simon Sicilijanski, Ruđer II Sicilijanski |
Roditelji | Tankred od Otvila Fredisenda |
Dinastija | Otvil |
grof Sicilije | |
Period | 1071-1101 |
Prethodnik | nema |
Naslednik | Simon Sicilijanski |
Dolazak na vlast
urediRuđer je bio najmlađi od 12 sinova Tankreda od Otvila. Rođen je oko 1031. godine u francuskom gradu Otvil la Gišaru. Majka mu je bila Fredisenda, druga Tankredova žena. Ruđer je u Južnu Italiju stigao 1057. godine sa svojim bratom Robertom Gviskarom. Zajedno sa bratom učestvovao je u osvajanju gotovo čitave Kalabrije (sem Regija). Ugovorom iz 1062. godine braća su podelila osvojene teritorije po pola. Sicilijom je u to vreme upravljao muslimanski emir, a stanovništvo su uglavnom činili vizantijski hrišćani. Muslimanski emiri vladali su nezavisno od sultana u Tunisu. Maja 1061. godine Ruđer i Robert prelaze Mesinski moreuz i osvajaju Mesinu. Nakon zauzeća Palerma (januar 1072) Robert Gviskar je kao sizeren poverio svome bratu Siciliju. Ruđer je postao prvi vladar grofovije Sicilije. Marta 1086. godine predala se i Sirakuza. Do 1091. godine osvajanje Sicilije je završeno.
Građanski rat nakon Gviskarove smrti
urediGodine 1085. umro je Robert Gviskar. Izbio je sukob između njegovih sinova, Ruđera Borse i Boemunda Tarentskog. Ruđer Sicilijanski stao je na stranu Borse protiv Boemunda, Landa IV od Kapue i drugih pobunjenika. Borsa je svome stricu za uzvrat poklonio nekoliko dvoraca u Kalabriji. Sukob između Boemunda i Ruđera Borse rešen je 1088. godine formiranjem Kneževine Tarent kojom je upravljao Boemund.
Osvajanje Malte
urediGodine 1091. Ruđer je pokrenuo flotu za osvajanje Malte. Time je želeo sprečiti muslimanske napade iz severne Afrike. Malobrojni branioci povukli su se pred normanskim osvajačima. Već sutradan nakon iskrcavanja na Maltu, Normani osvajaju prestonicu Mdinu. Sa muslimanskim kadijom sklopio je mir. Hrišćanski zarobljenici su oslobođeni.
Vladavina
urediGrof je postao i gospodar sicilijanske crkve. Ruđer je bio miljenik pape koji ga he proglasio nuncijem 1098. godine. Ruđer je osnovao nove hrišćanske biskupije u Sirakuzi, Agrigentu i u drugim gradovima. Biskupe je postavljao lično dok je nadbiskupe Palerma postavljao papa. Praktikovao je toleranciu prema Arabljanima i pravoslavnim Grcima. Čak je finansirao izgradnju preko dvanaest grčkih manastira u oblasti Val Demone. Muslimani koji su pristali na uslove predaje sačuvali su svoje džamije. Umro je 1101. godine. Nasledio ga je sin Simon Sicilijanski. Pošto je Simon bio maloletan, regentsku funkciju preuzela je treća Ruđerova supruga, Adelaida.
Porodično stablo
uredi2. Tankred od Otvila | ||||||||||||||||
1. Ruđer I Sicilijanski | ||||||||||||||||
3. Fredisenda | ||||||||||||||||
Literatura
uredi- Norwich, John Julius (1967). The Normans in the South 1016–1130. London: Longmans.
- Aubé, Pierre. Roger II de Sicile. Un Normand en Méditerranée. Payot, 2001.
- Metcalfe, Alex (2009). The Muslims of Medieval Italy. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-2008-1.
- Houben, Hubert (translated by Graham A. Loud and Diane Milburn). Roger II of Sicily: Ruler between East and West. Cambridge: Cambridge University Press, 2002.