Savo Vuletić
Savo Vuletić (Golubovci, 21. januar 1871 — Aranđelovac, 18. jun 1945) bio je srpski pravnik, političar, publicista i književnik.
| Savo Vuletić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 21. januar 1871. |
| Mesto rođenja | Golubovci, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 18. jun 1945. (74 god.) |
| Mesto smrti | Aranđelovac, DF Jugoslavija |
Biografija uredi
Završio je učiteljsku školu, koju je pohađao u Beogradu i Aranđelovcu, kao jedan od najboljih đaka u istoriji ovih ustanova. Učinio je mnogo za razvoj školstva, ali i parlamentarnog i uopšte javnog života u Crnoj Gori.
Bio je predsjednik Cetinjske varoške opštine, poslanik Zetske kapetanije u svim sazivima Crnogorske narodne skupštine, od njenog osnivanja 1906. do 1914. godine, predsjednik Oblasnog suda na Cetinju, član Privrednog savjeta Crne Gore.
Kao kandidat Crnogorske federalističke stranke, na izborima februara 1925. godine izabran je za poslanika u parlament nove jugoslovenske države - Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca za period od 1925. do 1928. godine.
Kao poznati pravnik bavio se kasnije advokatskim poslovima, ali i te kako i književnim i publicističkim radom. Autor je zapaženih zbirki pripovjedaka Proste duše i Naši ljudi.
Savo Vuletić je nosilac medalje "Osvećeno Kosovo" iz 1912. godine, Spomena "Krst 1913" Petra Karađorđevića, Danilovog ordena za nezavisnost Crne Gore, medalje za revnost 1895. i medalje spomenice povodom pedesete godišnjice vladavine Nikole Prvog.
Novembra 1944. godine odstupa prema Sloveniji sa crnogorskim četnicima predvođenim Pavlom Đurišićem, preživljava pakao Lijevča polja i biva zarobljen u Celju u Sloveniji zajedno sa mitropolitom crnogorsko-primorskim Joanikijem Lipovcem. Biva sproveden u Beograd, potom u Aranđelovac, đe je i strijeljan juna mjeseca 1945.
Bio je oženjen Jelenom, kćerkom Miša Popovića, maršala dvora na Cetinju. Nije imao poroda.
Literatura uredi
- Savo Gregović - Pucaj rat je završen