Simens-Šukert D.I
Simens-Šukert D.I (nem. Siemens-Schuckert D.I) skraćeni naziv SSW D.I je lovački avion napravljen u Nemačkoj. Avion je prvi put poleteo 1916. godine. [1]
| Simens-Šukert D.I | ||
|---|---|---|
 Simens-Šukert D.I | ||
| Opšte | ||
| Namena | lovački avion | |
| Posada | 1 član | |
| Zemlja porekla |  Nemačko carstvo
| |
| Proizvođač | Simens-Šukert (Siemens-Schuckert Werke) | |
| Prvi let | 1916. | |
| Dimenzije | ||
| Dužina | 6,00 m | |
| Razmah krila | 7,50 m | |
| Visina | 2,59 m | |
| Površina krila | 14,40 m² | |
| Masa | ||
| Prazan | 444 kg | |
| Normalna poletna | 654 kg | |
| Pogon | ||
| Klipno-elisni motor | 1 Siemens-Halske Sh.I | |
| Snaga | 1 x 80 kW | |
| Performanse | ||
| Brzina krstarenja | 132 km/h | |
| Maks. brzina na Hopt | 155 km/h | |
| Plafon leta | 4800 m | |
| Brzina penjanja | 286 m/min | |
Projektovanje i razvoj
uredi
Zahvaljujići lovačkim monoplanima Foker i Pfalc nemačko vazduhoplovstvo je sve do 1916. godine suvereno vladalo nebom iznad zapadnog fronta. Pojava novih francuskih lovaca Nijepor 11, 1916. godine i njegovih unapređenih naslednika Nijepor N.16 i N.17 na zapadnom frontu, izazvala je ozbiljnu zabrinutost u nemačkoj vazduhoplovnoj komandi. Neprijateljske letelice bile su u svakom pogledu superiornije od najboljih nemačkih lovaca. Zbog toga je nemačka komanda naložila nemačkim proizvođačima aviona da naprave bolje lovce od N.11. Kao odgovor na to, inženjeri kompanije Siemens-Schuckert Verke (Siemens-Schuckert Werke) (skraćeno SSW) nisu smislili ništa bolje od pukog kopiranja francuskog aviona, opremivši ga snažnijim motorom sopstvene proizvodnje Siemens-Halske Sh.I snage 110 KS (80 kW) i napravivši nekoliko malih gotovo kozmetičkih izmena. Ideja je bila Francuska a materijal, motor, naoružanje i proizvodnja su bili nemački.
Testiranja su pokazala da je avion koji je dobio naziv Simens-Šukert D.I (nem. Siemens-Schuckert D.I) bolji i od Nijepor N.11 i Nijepor N.16 na osnovu rezultata testova Simens je dobio 25. novembra 1916. godine prvu porudžbinu od 150 ovih aviona. Paralelno sa proizvodnjom ovih aviona intenzivno se radilo na novim konstrukcijama aviona tako da je napravljeno oko 6 prototipova aviona koji su nosili oznaku D.II.
Ukupno je proizvedeno 95 aviona ovog tipa u periodu 1916/17. godine a proizvodio se u dve Simensove fabrike u Berlinu i Nirnbergu. Marta meseca 1917. godine avioni Simens-Šukert D.I je povučen sa prve linije fronta i prebačen u škole za obuku pilota. Nasledio ga je avion Simens-Šukert D.III.
Naoružanje
uredi| Naoružanje aviona: Simens-Šukert D.I | |||
| Vatreno (streljačko) naoružanje | |||
| Top | |||
| Mitraljez | |||
| Broj i oznaka mitraljeza | 1 ili 2 h LMG 08/15 (LMG 08/15 Spandau) | ||
| Broj metaka | 500 | ||
| Kalibar | 7,92 mm | ||
| Bombardersko naoružanje (bombe) | |||
| Raketno naoružanje (rakete) | |||
Zemlje koje su koristile ovaj avion
urediVidi još
urediReference
uredi- ^ „Siemens-Schuckert D.I” (na jeziku: (jezik: ruski)). Ugolok neba. 2004. Pristupljeno 16. 7. 2010.
Literatura
uredi- Kroschel, Günter; Stützer, Helmut (1994). Die Deutschen Militärflugzeuge 1910-1918. (na jeziku: (jezik: nemački)). Herford: Mittler. str. 132: 149: 159. ISBN 3-89350-693-4.
- Angelucci, Enzo; Matricardi, Paolo (1976). Flugzeuge von den Anfängen bis zum Ersten Weltkrieg (na jeziku: (jezik: nemački)). Wiesbaden. ISBN 3-8068-0391-9.
- Vujović, Vojislav (1993). Srpska avijatika 1912-1918. Beograd: Muzej jugoslovenskog vazduhoplovstva. ISBN 978-86-901403-1-2.
- Istorijski arhiv, Požarevac (2005). Srpska vazduhoplovna komanda u Požarevcu 1915. godine. Požarevac: Istorijski arhiv Požarevac. ISBN 86-84969-08-1.
- Mikić, Sava (1933). Istorija jugoslovenskog vazduhoplovstva (na jeziku: (jezik: srpski)). YU-Beograd: Štamparija D. Gregorić.
- Rendulić, Zlatko (2014). Lovačka avijacija 1914-1945. (na jeziku: (jezik: srpski)). Valjevo: Teovid. str. 41. ISBN 978-86-83395-36-1.
