Filarh (istoričar)

Filarh (stgrč. Φυλαρχος Φυλαρχος) je antički istoričar retoričkog stila koji je živeo u 3. veku pre nove ere., čije je glavno delo „Istorija“ (Ιστοριαι).

Datum rođenja	255. p. n. e.
Mesto rođenja	Atina
Datum smrti	215. p. n. e.
Zanimanje	Istoričar
Značajni radovi	Istorija Peloponeza

Biografija

Tačno mesto njegovog rođenja je nepoznato, verovatno je to bila Atina, Sikion ili Naukratis. O važnim datumima Filarhovog života može se govoriti sa većim poverenjem. Od Polibija saznajemo da je Filarh bio Aratov savremenik i da je govorio o istim događajima kao i Arat u svojoj istoriji. Arat je umro 213. p. n. e., a njegovo delo završava 220. godine p. n. e. Stoga se može pretpostaviti da je Filarh živeo do oko 215. godine p. n. e.

Zbornik radova

Filarh je pisao kratke radove na istorijske i mitološke teme. Međutim, slavu mu je donela „Istorija“, posebno istorija Peloponeza. Delo je napisano u 28 tomova i obuhvata period od 50 godina od Pirovog pohoda na Peloponez (272. p. n. e.) do smrti spartanskog kralja Kleomena III (219. p. n. e.).

Stil

Filarhova dela su bila upečatljiv primer istorijskog narativa retoričkog stila. Jezik njegove „Istorije“ je živ i dramatičan. Tako je Filarh verovatno nastojao da impresionira čitaoca. Međutim, vrednost dela je donekle smanjena usled upotrebe anegdota, čestih odstupanja od predmeta opisa, kao i opšte antimakedonske orijentacije dela.

Filarhove procene

Istoričar Polibije daje Filarhu prilično negativnu ocenu. On naziva Filarha neprijateljem Ahejskog saveza i takođe napominje da „u njegovim izjavama svi su prvenstveno pogođeni nerazumevanjem i neznanjem poznatih subjekata – države i bogatstva helenskih država, a istoričari bi to pre svega trebalo da znaju“. Polibija ponavlja Plutarh. Ali u njegovoj oceni ima manje oštrine. Verovatno zato što je istoričar pozajmio dokaze Filarha kada je opisivao kraljeve.

Dela

Filarhova dela nisu sačuvana, ali su fragmenti došli do nas u delima Plutarha, Pompeja Troga i Atineja. Ove odlomke su naknadno objavili Luht (1836), Brukner (1839), Miler 1841, kao i Felik Jacobi Fragmente der Griechischen Historiker.