Hotentoti
Hotentoti ili Kojkoji je zajednički naziv za kojsanske etničke grupe srodne Bušmanima, koje su predstavljale ili predstavljaju domorodačko stanovništvo u jugozapadnim dijelovima Afrike. Dok su plemena Hotentota tradicionalno nomadski stočari, srodna plemena Bušmana su tradicionalno lovci-sakupljači.
Ime uredi
Izraz Hotentot je u posljednje vrijeme stekao pežorativno značenje, jer se smatra kako dolazi od hotentot, riječi za mucavce u sjevernim dijalektima holandskog jezika kojim su bili govorili holandski doseljenici u 17. vijeku. Tim izrazom su se nastojali opisati kojsanski jezici koji u sebi sadržavaju kliktaje kao sredstvo komunikacije.
Način života uredi
Što zbog invazije Bantu naroda na jug Afrike oko 1000. godine, što zbog kasnije evropske kolonijalne ekspanzije, većina Hotentota je bila prisiljena napustiti nomadski način života, a s vremenom se i stopiti s drugim afričkim narodima. U 17. veku, u doba osnivanja holandske kolonije Kejp, Hotentoti su uzgajali velika krda goveda rase Nguni, a tradicionalni način života i nomadsko stočarstvo su u najvećoj meri napustili u 19. i 20. veku.[1]
Plemena uredi
Dva najveća hotentotska plemena su pleme Nama iz Namibije, Bocvane i Južnoafričke republike i pleme Damara iz Namibije. Procenjuje se da Nama i Damara ukupno ima oko 300.000,[2] narod Damara je brojniji i njihov broj je procenjen na oko 182.487,[3] dok je broj Nama oko 130.349.
Grikva je etnička grupa mešanog porekla (pre svega hotentotsko-holandskog), koja naseljava Južnoafričku republiku. Svoj etnički identitet su razvili u 19. veku, a oblast koju naseljavaju naziva se Grikvalend.
Jezici uredi
Hotentoti ili Kojkoji uključuju govornike kojkoj grane centralnokojsanskih jezika. Dok srodni Bušmani uključuju govornike ču-kve grane centralnokojsanskih jezika, ali i govornike severnokojsanskih jezika i južnokojsanskih jezika.
Izvori uredi
- ^ Richards, John F. (2003). „8: Wildlife and Livestock in South Africa”. The Unending Frontier: An Environmental History of the Early Modern World. California World History Library. 1. Berkeley, California: University of California Press. str. 296. ISBN 9780520939356. Pristupljeno 17. 11. 2016.
- ^ Brenzinger, Matthias (2011) "The twelve modern Khoisan languages." In Witzlack-Makarevich & Ernszt (eds.), Khoisan languages and linguistics: proceedings of the 3rd International Symposium, Riezlern / Kleinwalsertal (Research in Khoisan Studies 29). Cologne: Rüdiger Köppe Verlag.
- ^ „The World Factbook — Central Intelligence Agency”. www.cia.gov (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 23. 04. 2020. g. Pristupljeno 2. 6. 2018.
