Šablon:IS-Spisak mesta Svetske baštine u Srbiji
Organizacija Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (UNESKO) označava mesta svetske baštine od izuzetne univerzalne vrednosti za kulturnu ili prirodnu baštinu koja su nominovane od strane zemalja potpisnica Konvencije o svetskoj baštini UNESKO-a, ustanovljene 1972. godine. Kulturno nasleđe se sastoji od spomenika (kao što su arhitektonska dela, monumentalne skulpture ili natpisi), grupe zgrada i lokaliteta (uključujući arheološka nalazišta). Prirodne karakteristike (koje se sastoje od fizičkih i bioloških formacija), geološke i fiziografske formacije (uključujući staništa ugroženih vrsta životinja i biljaka) i prirodni lokaliteti koji su važni sa stanovišta nauke, očuvanja ili prirodne lepote, definišu se kao prirodne nasleđe. Srbija je nasledila učešće u konvenciji 11. septembra 2001, nakon raspada Jugoslavije.
Završno sa 2021. godinom, Srbija ima pet zaštićenih lokaliteta kao i jedanaest na tenativnoj listi. Prvi zaštićeni lokaliteti bili su Stari Ras i Sopoćani, upisani na trećoj sesiji UNESKO-a 1979. godine. Drugi lokaliteti upisani su na listu UNESKO-a 1986, 2004, 2007, i 2017. godine. Svi lokaliteti su iz oblasti kulture (spram prirodnih). Četiri od pet lokaliteta su iz srednjovekovnog perioda, dok je Gamzigrad iz antičkog. Srednjovekovni spomenici na Kosovu su prvo dodati na listu 2004. godine a lista je proširene dve godine kasnije. Spomenici na Kosovu su na listi ugrožene baštine od 2006. godine, zbog poteškoća u upravljanju i konzervaciji lokaliteta, usled političke nestabilnosti na teritoriji Kosova. Stećci - srednjovekovni nadgrobni spomenici su transnacionalni upis, koji Srbija deli sa tri susedne zemlje.