Švarcenbergplac
Švarcenbergplac (nem. Schwarzenbergplatz) je trg u Beču, koji prolazi između Kerntner Ringa, dela Ringštrase i Lotringerštrase. Idući na jug, ulica Švarcenbergštrase (nem. Schwarzenbergstraße) postaje Švarcenbergplac nakon što prođe Kerntner Ring.
Švarcenbergplac se produžava prema istoku dok ne postane ulica Renveg prolazeći pored poznatog parka Belvedere i Palate Švarcenberg. Na trgu se nalazi konjička statua austrijskog feldmaršala Karla Filipa, princa od Švarcenberga, koji se borio u Napoleonovim ratovima.[1]
Istorija uredi
Do sredine 19. veka veći deo površine današnjeg trga Švarcenberg zauzimale su bečke gradske zidine. Nakon rušenja gradskih zidina od 1858. do 1863. godine, ovi prostori su postali dostupni za izgradnju. Godine 1861, car Franc Jozef naredio je izgradnju spomenika Švarcenbergu u znak sećanja na pobedonosnog komandanta Bitke kod Lajpciga 1813. Karla Filipa, princa od Švarcenberga.[2] Statuu princa kao konjanika je u oktobru 1867. izvajao Ernst Henel.[3]
U avgustu 1945, odmah po završetku Drugog svetskog rata, Crvena armija je podigla Ratni spomenik (sada popularno nazvan Ruski spomenik) iza fontane Hohštralbrunen (nem. Hochstrahlbrunnen). Do 1955. godine tu je bio smešten sovjetski tenk T-34. Tokom Savezničke uprave nad Austrijom, južni deo trga je 12. aprila 1946. preimenovan u Staljinov trg, a ovaj naziv je zvanično važio do 18. jula 1956. godine. „Dom industrije“ (nem. Haus der Industrie), tada Staljinov trg broj 4, bio je sedište Savezničkog saveta četiri okupacione sile do 1955. godine.[1]
2003. i 2004. godine, Švarcenbergov trg je redizajnirao španski arhitekta Alfredo Aribas i opremio ga utonulim svetlosnim elementima koji predstavljaju različite svetlosne efekte. U toku restrukturiranja uklonjeno je ono malo zelenih površina koje su do tada postojale.[4]
Ispod trga Švarcenberg protiče reka Vin i linija U4 bečkog metroa. Nekada se pod trgom nalazio Cvinburg (nem. Zwingburg), skloništae za beskućnike koji su se skrivali u kanalima bečke kanalizacije.[5]
Saobraćaj uredi
Ubrzo nakon izgradnje, Švarcenbergplac je postao važno saobraćajno čvorište. Odavde su 1873. godine išle linije konjskog tramvaja do Favoritena i Sankt Marksa. Godine 1901. linija koja je vodila do Sankt Marksa produžena je do Središnjeg bečkog groblja i ubrzo potom je elektrificirana. Tramvajska linija broj 71 na ovoj trasi saobraća od 1907. godine. Proširena je u decembru 2012. od Švarcenbergplaca preko Ringštrase do Šotenringa u Bečke Berze.[6]
Švarcenbergplac takođe opslužuje tramvajska linija D, od centra grada preko Glavne železničke stanice (istočna strana), do Absberggase u Favoritenu.
Što se tiče drumskog saobraćaja, Renveg počinje na jugoistočnom kraju Švarcenbergplaca, bečkog istorijskog puta u pravcu Bratislave i Budimpešte. Jugozapadno od trga, Princ-Eugen-Štrase se odvaja do Belvederea i Girtla. U sredini trga prelazi Lotringerštrase, veza od Karlsplaca do Gradskog parka. Na severnom kraju trga, Kerntner Ring i Šubertring čine delove obilaznice (ringa) koja okružuje istorijski centar grada.
Spoljašnje veze uredi
Izvori uredi
- ^ a b Czeike, Felix (1997). Historisches Lexikon Wien : in 5 Bänden. Wien: Kremayr & Scheriau. ISBN 3-218-00543-4. OCLC 27458914.
- ^ „ANNO, Blätter für Musik, Theater und Kunst, 1863-10-20, Seite 4”. anno.onb.ac.at. Pristupljeno 2022-09-18.
- ^ „ANNO, Neue Freie Presse, 1867-10-22, Seite 16”. anno.onb.ac.at. Pristupljeno 2022-09-18.
- ^ netz, nextroom-architektur im. „Schwarzenbergplatz - Neugestaltung, Alfredo Arribas - Wien (A) - 2004”. nextroom.at. Pristupljeno 2022-09-18.
- ^ Fiedler, Keno (2020-08-19). „Wiener Untergrund: Das (fast) unbemerkte Leben in der Kanalisation”. Der Spiegel (na jeziku: nemački). ISSN 2195-1349. Pristupljeno 2022-09-18.
- ^ Die Salzburger und die neue Kolonie Georgia, Brill | Schöningh, 2012-01-01, str. 103—182, Pristupljeno 2022-09-18