Fields of the Nephilim
Fields of the Nephilim je engleski gotik bend u Stivenidžu 1984. Ime benda se odnosi na na biblijsku rasu hibrida anđela i čovjeka poznatu kao Nefilim.
| Fields of the Nephilim | |
|---|---|
 Logo benda | |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1984—1991, 1998—danas |
| Mesto osnivanja | Stivenidž |
| Žanr | gotik rok, gotik metal |
| Izdavačke kuće | |
| Članovi | |
| Sadašnji članovi | Karl MakKoj Gavin King Li Njuel Toni Petit Adam Pol Lič |
Istorija
urediRane godine (1984–1991)
urediRani zvuci benda su uključivali elemente hard roka, gotil roka, hevi metala i psihodeličnog roka, i sastojao se od zvuka vođenog basom i gitarom potkrijepljenim MakKojevim režavim vokalom. Lirički, bend je uključio teme koje se tiču magije (posebno magije haosa), Ktulu mitova, sumerske religije i djela Alistera Kroulija. Bend je imao imidž „prašine i smrti“, povezivan sa likovima iz špageti vesterna Serđa Leonea i često je nosio kaubojske navlake za prašinu sa vremenskim izgledom tokom fotografisanja. Ovaj vremenski neuređeni izgled postignut je tako što su se posipali, po sopstvenom priznanju, brašnom Mother's Pride.[1] Ovo se takođe pokazalo problematičnim za bend jer je u maju 1988. policija Notingemšira pritvorila bend dok je sumnjiva supstanca testirana na drogu. Kasnije je utvrđeno da to nije ništa drugo do brašno sa scene.[2]
Njihov debitantski EP, Burning the Fields, objavljen je 1985. u izdanju Situation Two Records-a. Bend se na "nadogradio" na Beggars Banquet 1986. da bi izdao "Power" i "Preacher Man", i njihov prvi album, Dawnrazor koji je bio na vrhu Indie liste 1987. godine.[3] Sljedeće izdanje, Blue Water, bilo je prvi singl koji je stigao na 75. mjesto na UK Singles Chart.[4] Uslijedio je Moonchild, glavni singl sa drugog LP-a The Nephilim koji je dostigao 28. mjesto na UK Chart.[5]
Psychonaut je objavljen u maju 1989. i dostigao je 35. mjesto;[4] desetominutna numera je ukazala na blagi pomak benda ka eksperimentalnijem i intenzivnijem zvuku. Ovaj singl/EP bio je preteča uglađenog i visoko proizvedenog albuma Elizium. Produciran je od strane Pink Flojdovog inžinjera Endi Džeksona[6], albumu je prethodio singl For Her Light, koji je dospio na British Top 40 u prvoj nedjelji objavljivanja. Remiksovana verzija Summerland (Dreamed) (ova verzija je samo na CD singlu i razlikovala se od 7" vinil formata istog izdanja), objavljena je u novembru 1990. godine i dostigla je 37. mjesto.[4]
Godine 1991. bend je odsvirao svoje poslednje svirke, dvodnevni 'Festival vatre' u Londonu. Posljednja izdanja ove ere su uživo CD Earth Inferno i video Visionary Heads, nakon čega slijedi kompilacija Relevations.
Napuštanje MakKoja i pauza (1991–1998)
urediFrontmen MakKoj je napustio bend 1991. godine.[7] Preostali članovi, zajedno sa pjevačem Endijem Dilejnijem, odlučili su da ne nastave sa imenom "Fields of the Nephilim" i nastupali su pod imenom Rubicon.[8] Bend je objavio dva albuma prije raspada: What Starts, Ends 1992. i Room 101 1995. godine, a Karl MakKoj je formirao novi projekat pod nazivom Nefilim.[8]
Bend je odsvirao neke svirke 1993. godine, prikazujući novi materijal. Prema MakKoju,[9] izdavanje njihovog debi albuma, Zoon, odloženo je nekoliko godina zbog nesuglasica sa izdavačkom kućom. Zoon je konačno objavljen 1996. i imao je izrazito teži zvuk[9] za razliku od MakKojevih prethodnih radova.
Diskografija
uredi- Dawnrazor (1987)
- The Nephilim (1988)
- Elizium (1990)
- Fallen (2002)
- Mourning Sun (2005)
Članovi
urediTrenutna postava
uredi- Karl MakKoj – vokali (1984–1991, 1998–danas)
- Gavin King – gitara (2007–danas)
- Li Njuel – bubnjevi (2007–danas)
- Toni Petit – bas (1984–1991, 1998–2000, 2013–danas)
- Adam Pol Lič – gitara (2018–danas)
Reference
uredi- ^ „Nephilim sounds”. Arhivirano iz originala 13. 1. 2020. g.
- ^ „Flour power Neph 'busted'”. New Musical Express. 28. 5. 1988. str. 3. ISSN 0028-6362.
- ^ Sutherland, Steve (16. 1. 1988). „A fistful of dynamite”. Melody Maker. str. 24. ISSN 0025-9012.
- ^ a b v Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th izd.). London: Guinness World Records Limited. str. 199. ISBN 1-904994-10-5.
- ^ Collins, Andrew (30. 11. 1991). „Bluffer's Guide to Goth”. New Musical Express. str. 30. ISSN 0028-6362.
- ^ „Zillo press conference”. Arhivirano iz originala 14. 1. 2020. g.
- ^ „Nephilim melodymaker”. Arhivirano iz originala 14. 1. 2020. g.
- ^ a b „Rubicon legacy”. Arhivirano iz originala 5. 8. 2018. g.
- ^ a b „Orkus interview”. Arhivirano iz originala 15. 6. 2018. g.
