Hardversko sučelje prisutno je u mnogim uređajima: poput magistrala, uređaja za skladištenje podataka, ulazno-izlaznih uređaja itd. Tehnički, hardversko sučelje opisano je mehaničkim, električnim i logičkim signalima koji se razmenjuju na fizičkom međusklopu dva uređaja, kao i protokolima kojima se vrši sekvencija signala. Standardno sučelje, poput SCSI, odvaja dizajn i primenu jedne hardverske komponente od dizajna i primene drugih hardverskih komponenti unutar istog računarskog sistema. Takav modularni pristup omogućava korisnicima i proizvođačima hardvera veliku fleksibilnost u implementaciji računarskog sistema.
Hardversko sučelje može biti paralelno ili serijsko. Kod paralelnog sučelja prenos podataka vrši se simultano, kroz nekoliko provodnika istovremeno, dok se kod serisjskog sučelja prenos podataka vrši bit po bit korišćenjem jednog provodnika.
'''Softversko sučelje'''
Pojam softverskog sučelja, obuhvata široki raspon različitih tipova interfejsa, na različitim nivoima operativnog sistema. Operativni sistem može posredovati u komunikaciji između korisnika i hardverskih komponenti ili programi (aplikacije) koji se pokreću pod određenim operativnim sistemom mogu zahtevati komunikaciju sa drugim programima, nitima istog programa (eng. threads)ili komunikaciju sa delovima samog operativnog sistema.
'''Dizajn i primena softverskog sučelja u praksi'''
Ključni princip prilikom dizajna softverskog sučelja, jeste zabrana nekontrolisanog pristupa računarskim resursima i omogućavanje njihovog korišćenja isključivo kroz dobro definisane ulazne tačke(eng. entry points)
