4-МеО-ДМТ
4-Метокси-N, N-диметилтриптамин (4-МеО-ДМТ), је триптамински дериват који делује у животињским моделима на сличан начин са сродним халуциногеним триптаминским лековима, мада са знатно нижом потенцијом од 5-MeO-DMT и 4-хидрокси-ДМТ (псилоцина).[1][2][3][4] Хомолог дужег ланца 4-MeO-DET nije aktivan kod ljudi u dozama do 30 mg oralno ili pušenjem. Klinička ispitivanja su pokazala da je njegov izomer 4-MeO-MiPT aktivan u maloj meri.[5]
IUPAC име | |
---|---|
2-(4-метокси-1H-индол-3-ил)-N, N-диметилетанамин | |
Клинички подаци | |
Продајно име | |
Идентификатори | |
CAS број | 3965-97-7 |
ATC код | None |
PubChem | CID 12017578 |
DrugBank | |
ChemSpider | 23126449 |
ChEMBL | CHEMBL32029 |
Хемијски подаци | |
Формула | C13H18N2O |
Моларна маса | 218,29 g/mol |
| |
|
Reference
уреди- ^ Glennon RA, Young R, Benington F, Morin RD (1982). „Hallucinogens as discriminative stimuli: a comparison of 4-OMe DMT and 5-OMe DMT with their methythio counterparts”. Life Sciences. 30 (5): 465—7. PMID 6801410. doi:10.1016/0024-3205(82)90463-5.
- ^ Kline TB, Benington F, Morin RD, Beaton JM (1982). „Structure-activity relationships in potentially hallucinogenic N, N-dialkyltryptamines substituted in the benzene moiety”. Journal of Medicinal Chemistry. 25 (8): 908—13. PMID 7120280. doi:10.1021/jm00350a005.
- ^ Kline TB, Benington F, Morin RD, Beaton JM, Glennon RA, Domelsmith LN, Houk KN, Rozeboom MD (1982). „Structure-activity relationships for hallucinogenic N, N-dialkyltryptamines: photoelectron spectra and serotonin receptor affinities of methylthio and methylenedioxy derivatives”. Journal of Medicinal Chemistry. 25 (11): 1381—3. PMID 6815326. doi:10.1021/jm00353a021.
- ^ Nichols DE; Glennon RA (1984). Medicinal Chemistry and Structure-Activity Relationships of Hallucinogens, in Hallucinogens, Neurochemical, Behavioral, and Clinical Perspectives. Raven Press. стр. 95—142. ISBN 978-0-89004-990-7.
- ^ 4-MeO-MiPT Entry in TIHKAL