Потенциометар (мерни инструмент)

Потенциометар је инструмент за мерење потенцијала (напон) кола. Пре увођења покретног калема и дигиталних волт метара, потенциометри су коришћени за мерење волтаже. Овај метод је описао Јохан Христијан Погендорф око 1841. Он је временом постао стандардна лабораторијска техника.[1][2]

Фракција познатог напона са клизног отпорника се пореди са непознатим напоном користећи галванометар. Клизећи контакт потенциометра се подеси и галванометар се за тренутак повеже између клизног контакта и непознатог напона. Отклон галванометра се очита и клизач се подеси тако до галванометар остане на нули. У том тренутку у галванометару нема струје из непознатог извора, и величина напона се може израчунати из положаја клизног контаката.

Потенциометри се деле у четири главне класе:

  • Потенциометри константне струје
  • Потенциометри константног отпора
  • Микроволтни потенциометри
  • Термоспрегнути потенциометри

Аналитичка хемија уреди

Потенцијал ћелије се мери да би извршило потенциометријско одређивање аналита у раствору. Измерена величина се мора кориговати користећи референтни потенцијал. Концентрација аналита се затим може израчунати користећи Нернстову једначину. Постоји знатан број варијација овог основног принципа за извођење квантитативних мерења.

Види још уреди

Референце уреди

  1. ^ Potentiometer Архивирано на сајту Wayback Machine (4. октобар 2009), retrieved 2010 Nov 2
  2. ^ Р.К. Рајпут (2005). А Теxтбоок оф Елецтрицал Тецхнологy. Лаxми Публицатионс. ISBN 81-7008-617-5. 

Литература уреди

Спољашње везе уреди