Đorđe Vojnović
Đorđe Vojnović (1888 — 1975)[1] bio je znameniti veleposednik koji je u periodu između dva svetska rata dao značajan doprinos razvoju Inđije. Jedan je od najzaslužnijih za izgradnju Sokolskog doma (danas zgrada Kulturnog centra Inđija). Svoju kuću je pred samu smrt dao na korišćenje opštini Inđija, a zbirku od 6.000 knjiga je poklonio gradskoj biblioteci u Inđiji kao legat.
Đorđe Vojnović | |
|---|---|
 Đorđe Vojnović | |
| Datum rođenja | 1888. |
| Mesto rođenja | Inđija, Austrougarska |
| Datum smrti | 21. maj 1975. |
| Mesto smrti | Inđija, SFRJ |
Biografija uredi
Đorđe Vojnović je rođen 1888. Njegovi roditelji, Đorđe i Ljubica, došli su u Inđiju iz Buđanovaca početkom 19. veka i tu kupili oko 300 jutara zemlje.[1]
Vojnović se školovao u Sremskim Karlovcima, Osijeku i Beču. Bio je oženjen Anicom Kontić.[1] Po povratku u Inđiju nakon školovanja i očeve smrti, bavio se ekonomskim, društvenim i nacionalnim pitanjima.
Kao član Sokolskog društva iz Inđije, jedan je od najzaslužnijih za izgradnju Sokolskog doma 1938.[2] Gradnja je trajala tri godine i na nju je utrošeno oko 600.000 dinara.[2]
Bavio se i prevođenjem sa nemačkog i drugih stranih jezika. Objavio je prevod knjige Hajnriha Harera Sedam godina na Tibetu: Moj život na dvoru Dalaj Lame u izdanju Matice srpske 1956. godine.[1]
Umro je 1975. u Inđiji, a sahranjen je na inđijskom Starom srpskom groblju.[1]
Legat uredi
Vojnović je posedovao veliku biblioteku od preko 6.000 knjiga, uključujući i 70 retkih knjiga, koju je kao legat poklonio Narodnoj biblioteci „dr Đorđe Natošević”.[1]
Nekoliko meseci pre smrti, krajem 1974, Vojnović je darovao svoju kuću na korišćenje opštini Inđija, zajedno sa zbirkom umetničkih slika i predmeta. Kuća je izgrađena 1873. u neoklasičnom stilu.[3] Zavod za zaštitu spomenika kulture iz Sremske Mitrovice kategorizovao je njegovu kuću spomenikom od značaja za opštinu Inđija.[4] U njoj se organizuju brojne kulturne manifestacije: izložbe likovnih radova umetnika, promocije knjiga i časopisa, muzičke aktivnosti, pozorišne predstave, seminari, prezentacije i brojni skupovi različitih udruženja.
U Inđiji danas deluje i Zavičajno društvo „Đorđe Vojnović“.[5]
Bibliografija uredi
- Harer, Hajnrih (1956). Sedam godina u Tibetu: moj život na dvoru Dalaj-Lame. preveo Đorđe Vojnović. Matica srpska.
Reference uredi
- ^ a b v g d đ Legat Đorđa Vojnovića Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. novembar 2013), Narodna biblioteka „Dr Đorđe Natošević“, pristupljeno na dan 29. 10. 2013.
- ^ a b Grupa autora. Godišnjak zavičajnog društva „Stara Beška“; 2. ZD Stara Beška. str. 80. GGKEY:X1TXFR92X8A.
- ^ Inđija: Kuća Vojnović, Sremska televizija, pristupljeno na dan 29. 10. 2013.
- ^ Galerija Kuće Vojnovića Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. septembar 2014), Kulturni centar Inđija, pristupljeno na dan 29. 10. 2013.
- ^ Organizacije kulture i umetnosti, indjija.net, pristupljeno na dan 29. 10. 2013.
Literatura uredi
- Grupa autora. Godišnjak zavičajnog društva „Stara Beška“; 2. ZD Stara Beška. str. 80. GGKEY:X1TXFR92X8A.
- Inđijski kulturni kandelabar, 2004.
Spoljašnje veze uredi
- Legat Đorđa Vojnovića, Narodna biblioteka „Dr Đorđe Natošević“
- Uloga jednog Inđijca u određivanju granica Vojvodine („Politika”, 2. april 2019)
