Josif Vatopedski
Josif Vatopedski (grč. Ιωσηφ ο Βατοπαιδινος Okrug Pafos, Kipar, 1. jul 1921. – Vatoped, 1. jul 2009.)[1] monah i starac. Bio je jedan od prvih učenika svetog Josifa Isihaste na Svetoj Gori[2]. Josif je bio poznat i kao duhovnik Jefrema Vatopedskog, sadašnjeg igumana Vatopedskog manastira[3].
| Josif Vatopedski | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. jul 1921. |
| Mesto rođenja | Okrug Pafos, Kipar, |
| Datum smrti | 1. jul 2009. (88 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Vatoped, |
| Religija | Grčka pravoslavna crkva |
Biografija
urediRođen je 1. jula 1921. u dvorištu manastira svetih nenajamnika u Gioluu, okrug Pafos, na Kipru. Njegovu porodicu činili su seljaci kiparskih Grka, a majka mu se zvala Evgenija. Dobio je rođeno ime Sokrat i odrastao je u Drusiji[4], okrug Pafos, na Kipru, gde je živeo do svoje 15. godine. Godine 1937. postao je iskušenik u manastiru Stavrovuni i tamo je postrižen, gde je dobio monaško ime Sofronije. Tu je živeo pod duhovnim rukovodstvom starca Kiprijana do 1946. godine.
Godine 1946, sa 25 godina, monah Sofronije se preselio u skit Male Svete Ane na Svetoj Gori da se pridruži starcu Josifu Isihasti kao podvižnik u njegovom bratstvu. kao rezultat toga, ponekad je poznat i kao Josif Mlađi da bi se razlikovao od njegovog duhovnog oca, starca Josifa Isihaste. Godine 1951. preselio se zajedno sa bratstvom Josifa Isihasta u Novi skit bliže obali, zbog godina njihovog duhovnog oca.
Bio je učenik Josifa Isihaste 13 godina, zajedno sa drugim učenicima kao što je otac Teofilakt, sve do smrti Josifa Isihaste u Novom skitu 1959. Zatim je sagradio svoju drvenu kolibu u Novom skitu. U Novom skitu se uselio u keliju Blagoveštenja Presvete Bogorodice 1967. Zatim je nastavio da boravi u Novom skitu do 1975. godine, kada ga je patrijarh carigradski Dimitrije pozvao da postane duhovnik manastira. Kulumusu, gde je ostao do 1977. Po savetu Pajsija sa Svete Gore, potom se preselio u manastir Časnog krsta u Mintisu na Kipru 1977. i rukopoložen je za njegovog igumana 25. marta 1978. Tamo je Atanasije iz Limasa, sada mitropolit, i Jefrem Vatopedski, sada iguman, postao je jedan od učenika u njegovom bratstvu. Josif se potom vratio na Svetu Goru 26. oktobra 1981. i boravio u Simonoperitskoj keliji Blagovesti Bogorodice u Kapsali. 23. aprila 1982. vratio se u manastir Kutlumusiou. U avgustu 1983. ponovo se preselio u keliju Blagoveštenja Presvete Bogorodice u Novom skitu, gde se više učenika pridružilo njegovom bratstvu[3].
Dana 23. aprila 1987. godine preselio se u manastir Vatoped, a celo njegovo bratstvo je takođe preseljeno u Vatoped iz Novog skita oktobra 1989. godine[4]. U Vatopedu je ostao do kraja života.[traži se izvor] Jedan od njegovih učenika, Jefrem Vatopedski, postao je duhovni starešina manastira Vatoped[4].
Njegova sahrana je obavljena 1. jula 2009. godine u manastiru Vatoped. Njegovi ostaci su posthumno ekshumirani 8. oktobra 2021. godine.
Reference
uredi- ^ Dorobantu, M. (2017-08-28). „Hesychasm, the Jesus Prayer and the contemporary spiritual revival of Mount Athos” (na jeziku: engleski).
- ^ „The secrets of Elder Joseph of Vatopaidi - Photo Journal from his memorial service”. The Ascetic Experience (na jeziku: engleski). 2019-07-02. Arhivirano iz originala 05. 07. 2022. g. Pristupljeno 2023-08-25.
- ^ a b „+ July 1, 2009. Elder Joseph of Vatopaidi”. OrthoChristian.Com. Pristupljeno 2023-08-25.
- ^ a b v NewsRoom. „Elder Joseph of Vatopedi’s 100th birth anniversary, 12 years since his “smile from eternity””. https://orthodoxtimes.com/ (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-08-25. Spoljašnja veza u
|website=(pomoć)